قلبی که به سوی خداوند باز می شود

سلام به شما دو استاد بزرگوار که نمیتونستم در نگاه اول تمرکزمو روی مباحثی که در این فایل مطرح شد قرار بدم از بس که شما دو عزیز زیباتر و جوانتر شدید خانم شایسته چقدر ناااااااز شدید دلم خواست بوستون کنم شما چشماتونم فرق کرده یه طوری به استاد نگاه میکنید لبخند می‌زنید انگار تازه به عشقتون رسیدید هزار الله اکبر به این رابطه با کیفیت….

أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿1﴾

آیا براى تو سینه‏ ات را نگشاده‏ ایم (1)

وَوَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ ﴿2﴾

و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتیم (2)

الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ ﴿3﴾

[بارى] که [گویى] پشت تو را شکست (3)

وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿4﴾

و نامت را براى تو بلند گردانیدیم (4)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾

پس [بدان که] با دشوارى آسانى است (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾

آرى با دشوارى آسانى است (6)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿7﴾

پس چون از مهمی فارغ شدی به مهم دیگری بپرداز (7)

وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿8﴾

و با اشتیاق به سوى پروردگارت روى آور (8)

«قرآن رو طوری بخوانید که گویا خود شما مخاطب هستید و بر شما نازل شده »

هر کدوم از ما زیر یه باری هستیم وقتی اون بار کمر شکن میشه یه جایی به عجز میرسیم تسلیم خداوند میشیم و خداوند برامون سبکش می‌کنه توی دل سختی به آسانی پناه میبریم اینجا که خدا رو انتخاب میکنیم راهها باز میشن اساتید از راه میرسن و ترمزها برداشته میشن گشایشها حاصل میشه نتایج به دست میاد خدا در همه قسمتها متجلی میشه و هر کس یه جایی به ته خط میرسه که دیگه پارو نزنه…

چندین سال پیش یعنی وقتی 14 15 ساله بودم یه دردی توی پشتم بین دو کتفم حس میکردم انقدر سنگین بود که حتما باید دراز می‌کشیدم یکی پشتم رو لگد میکرد به اصطلاح قولنجم می‌شکست تا از درد رها میشدم و این برام خیلی جای سوال بود چرا من این درد رو دارم؟!

قبل از اذان زیاد پیش میومد سوره انشراح از تلویزیون پخش میشد وقتی این آیه تلاوت میشد

«و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتیم»

با خودم میگفتم کاش با من بود که این درد از دوشم برداشته بشه…

من یادم رفته بود الان چند وقته که دیگه از اون درد خبری نیست هیچ قولنجی ندارم قربون خدا برم که چطوری برام نشونه گذاشت چطور آنچه رو که من فراموش کردم اون فراموش نکرد…

خیلی وقتها یه خواسته ای دارم بعدها که بهش میرسم یادم می‌ره از خدا خواسته بودم و این از ناسپاسی منه

وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلی ضُرٍّ مَسَّهُ کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ

و هنگامی که به انسان زیان (و ناراحتی) برسد، ما را (در همه حال) در حالی که به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده است، می‌خواند، اما هنگامی که ناراحتی او را بر طرف ساختیم، چنان می‌رود که گویی هرگز ما را برای حل مشکلی که به او رسیده، نخوانده، اینگونه برای اسرافکاران اعمالشان زینت داده شده است. (12 / یونس)

من چقدر باید روی خودم کار کنم تا اعتبار این لحظه راست ایستادنم رو این لحظه صاف نشستنم رو این لحظه بدون درد دراز کشیدنم رو به خدا بدم چه برسه به بقیه نعمتها…

کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾

حقا که انسان سرکشى مى ‏کند (6)

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾

همین که خود را بى ‏نیاز پندارد (7)

إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿8﴾

در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (8)

الان با توجه به آموزشهای شما خیلی خوب متوجه میشم اون موقع زیر چه باری بودم یعنی توی فایل قبلی جوابشو دادم من مسئولیت همه چیو میخواستم قبول کنم من جای خدا میخواستم خدایی کنم یعنی همه چیو من درست کنم همه چیو من می‌دونم همه چیو من بلدم من من من

منیت…باید خودمو قربانی کنم این هوای نفس رو قربانی کنم،اکثرا میگن به پول قدرت نده به مادر قدرت نده به پدر قدرت نده به دولت قدرت نده به دلار قدرت نده به مدرک قدرت نده به فرزند قدرت نده به پلیس قدرت نده به ماشین قدرت نده اما من میگم به اینا قدرت نمی‌دم به خودمم قدرت نمی‌دم

که اعتبار همه چیو بدم به الله به رب

دیگه اینبار یه طوری چیده برام اصلا من بخوامم نمیتونم اعتبار هیچ قسمتی از زندگیمو به خودم بدم

خدایا از این راه از این برنامه از این گذشته که قلبمو به روی حقیقت باز کردی ازت ممنونم