همه ی دستاوردهای بزرگ بشر از دل یک رؤیا، یک آرزو، یک هدف و یک ایده ی ساده آغاز شده است.
اما رویایی که جدّی گرفته شده،
هدفی که یک آرزوی دور و دراز به شمار نیامده،
و ایدهای که مثل وحی منزل اجرا شده است.
افراد موفقی که به چشم یک اسطوره به آنها مینگری و دستاوردهایشان را تحسین میکنی، تکنولوژیای که هر روز زندگی را برایت راحتتر میکند، مثل همین موبایل یا کامپیوتری که اکنون در اختیارت است و میتوانی این جملات را بخوانی، یا همین فضای مجازی که سبب شده، بتوانیم از هر جای دنیا، در این خانواده صمیمی جمع شویم و…
دستاورد آدمهایی است که، نه از تو باهوشترند و نه هیچ ویژگیی خارقالعادهتری نسبت به تو دارند. فقط توانستهاند خودشان را باور کنند.
توانستهاند به یاد بیاورند که آنها با این قدرت به دنیا آمدهاند تا تمام اتفاقات زندگیشان را به گونهای که میخواهند، خلق کنند. تو هم میتوانی این باور را بسازی. آنوقت جهان همانگونه که حامی آنها شد، حامی تو نیز میگردد.
دلیل خیلی واضح و منطقیای برای آرزوهایی که در دلت زنده میشود و همه وجودت را پر از شور و اشتیاق میکند وجود دارد و آن دلیل این است که:
خداوند، قبل از شکل دادن آن آرزو در دلمان، امکان و توانایی به تحقق رساندنش را به ما میبخشد.
فقط کافی است قوانین خداوند را درک کنیم. کافی است اصل و ذات خودمان بهیاد بیاوریم و بپذیریم که:
«تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانسهای خودمان است».
وقتی به این نقطه برسیم، دیگر هیچ رویایی در دلمان نمیپوسد و تبدیل به آرزویی دور و دراز نمیگردد. بلکه تبدیل به هدفی میشود که برایش قدم برمیداریم و قدم به قدم آن را میسازیم و همراه با تحققش ظرف وجودمان را رشد میدهیم. عزت نفسمان را میسازیم و هم خوب زندگی میکنیم و هم کمک میکنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد.
مهم نیست هدفت چقدر بزرگ است، فقط کافی است باور کنی خالقی هستی که، با فرکانسهایت همه چیز را خلق میکنی.
وقتی خودت و تواناییهایت را باور میکنی، وقتی باورهای قدرتمندکننده و هماهنگ با هدفت را بسازی و با خواستهات هممدار بشوی، راه کارها، ایدهها و الهاماتی از راه میرسند که قدم به قدم شما را در مسیر تحقق آن هدف هدایت و حمایت میکنند. این قانون جهان است. این برنامه خداوند است و این راه پیشرفت و گسترش جهان است.
به همین دلیل است که جهان بیشترین حمایتهایش را همواره از افرادی میکند که بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
جهان بزرگترین پاداشهایش را به افرادی میبخشد که با جدی گرفتن رویاهایشان، بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
تحقق اهداف فرمول سادهای دارد:
۱. داشتن هدفهای واضح و مشخص.
۲. ساختن باورهای هماهنگ با آن اهداف.
مطالعه مقاله در عقل کل با عنوان «راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سالها به تعویق انداختهایم»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو125MB10 دقیقه
- فایل صوتی داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو9MB10 دقیقه
به نام خداوند بخشنده و مهربان
یادگار 36
سلام استاد عزیزم ومریم قشنگم
تشکر ویژه بابت مقاله فوق العاده و چقدر برام جالب بود اهرم رنج و لذت
و من همیشه چون تشخیص نمیدادم این اهرم و رنج لذت رو انصافا چقدر در زندگیم گرفتاری داشتم
چون هیچوقت باور فراوانی درست نداشتم وهمیشه فکر میکردم همین ی دونه آخر هست
که این عدم فراوانی هم مربوط میشه به اینکه اصلا توحیدی نبودم
دلیل توجیه کننده نیس ولی چون از سن خیلی خیلی پایین شاید ده دوازده سالگی مجبور شدم جور زندگیمو بکشم و خودم از پس همه مسئولیت ها بربیام و چون همیشه در سختی زندگی کرده بودم باورم این بود که جز خودم هیچکی نیس به دادم برسه و برای هر موضوعی همیشه خودم فیزیکی دست به کار میشدم و همه مسائل رو حل میکردم که انصافا هرچی یادمه زجر خالص بود
و این همیشه خودم دست به کار شدن در ذهن من اینقدر باور سیمانی ساخته بود که خدا رو فقط خالق میدانستم نه هیچ قدرت دیگه
و همیشه میگفتم خودمم که باید بسازم
با اینکه نزدیک 2 ساله عضو سایت هستم و خیلی روی خودم کار کردم باز در خیلی مسائل نمیتونم خدا رو دخیل کنم و ی آن میبینم دست به کار شدم و نصف راهو رفتم که انصافا خوب خرابکاری کردم
و اما هر وقت توحیدی عمل کردم و سپردم بخدا و باور کردم که فراوانی هست و قرار نیس چیزی تموم شه و فقط اون قسمت مربوط به خودمو انجام دادم و مابقی رو رها کردم خیلی راحت همه چی خوب پیش رفته همه چی با لذت و سادگی انجام شده
این چند ماه آخر خداروشکر خیلی روی باورهای توحیدیم کار کردم
خیلی زیاد خدارو در زندگیم دخیل کردم
و در طول این همه سال زندگیم انگاری همین چند ماه زندگی کردم و مابقیش سوتفاهم بوده
اوایل خواسته هامو مینوشتم و به چشم ی آرزو بهش نگاه میکردم که اگه بشه چی میشه
اما الان موقع نوشتن ی ایمان خاصی ته قلبمه که حتمی میشه چون میشه بنویس
و اصلا به چشم ی خواسته بهش نگاه نمیکنم
میگم جز برنامه هاست باید بشه بنویس و برو تو دلش
خدایا شکرت بابت این همه آگاهی
خدایا هزاران بار شکر
خدایا هزاران بار شکر
خدایا هزاران بار شکر