پاسخ به سوالات تان درباره سریال زندگی در بهشت | قسمت 2

به نام یگانه خالق و صاحب اختیار جهان و جهانیان

سلام استاد و خانم شایسته ی عزیز و دوستان عزیزم در این خانواده ی گرم و صمیمی

چقدر خوبه اینجا باشی پای صحبتای گرم و دوستانه و پر از شور و عشق یه بزرگمرد که طی مسیر کرده و داره از تجربیاتش می گه

داره می گه بچه ها پا جای پاهای من بذارین و قدم به قدم دنبال من بیاین. مطمئنا اگر این مسیر رو بیاین حتما شما هم مثل من به قله می رسین و بعد قله های بلند تر رو نشانه می گیریم.

چقدر خوبه که بدور از وابستگی و دلبستگی تجربه کنی و بگذری

چقدر خوبه لذت بردن و در لحظه بودن

وقتی صحبت از تجربه و لذت بردن از لحظه شد، با خودم گفتم آخخخ این فایل برای منه. داره مستقیم به من می گه .

می گه من الآن از این شراطیم لذت می برم. الآن اینطوری ام و دوست دارم تجربه کنم و بگذرم.

همیشه ترس و تردید و شک جلوی قدم برداشتنمون رو می گیره و ترس از باور کمبود میاد . و باور کمبود قطعا و یقیناً وعده ی شیطان هست.

بارها و بارها شده هدفی گذاشتم و هول ولا داشتم برای رسیدن اما یا نرسیدم یا دیر رسیدم یا به سختی رسیدم زمانی که دیگه فکر می کردم دیگه باید دست از سرش بردارم.

بارها شده که فرصت لذت بردن برام به وجود اومده اما چون عجله داشتم که به خواسته هام برسم دست از لذت بردن برداشتم و نتیجه این شده که حسرت خوردم چرا اون روز لذت نبردم. چرا در لحظه نبودم. چرا با خودم و خدای خودم اونقدر در صلح قرار نگرفتم که از یک ثانیه ی زندگیم به بیهودگی نگذرم و تجربه ش نکنم؟

من آرامشی رو می خواستم که توی وجود شما بود ولی وقتی می گفتین بچه ها از زندگی لذت ببرین، اونقدر برام غیر قابل لمس و درک بود که نمی فهمیدم قضیه چیه؟ می گفتم باباعمرم داره می گذره، به فلان هدف نرسیدم ، فلان سفر رو تجربه نکردم، فلان درآمد رو، فلان رابطه رو اما یک روز به خودم گفتم بیا و باور کن و با اطمینان و با احساس خوب جا پای قدم های استاد بذار .

بیا و ببین چقدر جهان زیباست.

دیدن یه پرنده در حال پرواز زیباست.

دیدن یه جوونه ی تازه سر بر آورده از خاک زیباست.

دیدن یه مورچه وقتی داره دونه کشی می کنه زیباست.

بیا و ببین جهان به این گستردگی و به این عظمت مسخر من شده، مسخر چشمان و تمام وجودم برای لمس تجربه ای لذت بخش از دیدن و شنیدن و لمس کردن و گذشتن تا رسیدن به زیبایی های بیشتر.

از وقتی اعتماد کردم، آرامش بیشتری دارم.

دیشب وقتی توی خلوت عاشقانه با خودم و خدای خودم قدم می زدم، با خودم گفتم راستی چی شد اون همه هول و ولا، کجا رفت اون همه عجله ؟ چه اتفاقی افتاد که اتفاقات زیبا دارن پشت سر هم و زنجیره وار اتفاق می افتن و نوید پیروزی و خوشبختی می دن؟

چی شد اون ذهن نجواگری که می گفت زود باش، عجله کن؟ دیر شد؟ به تو نمی رسه؟

گفتم : از وقتی یاد گرفتم ذهن نجواگرم همواره و هموراه وعده ی فقر می ده که این وظیفشه رو بشناسم و با خودم بگم ببین خدا با منه، در منه، منو راه می بره، عجله ای در کار نیست. اون کارارو انجام می ده . خودش گفته وظیفه ی من هدایته من به اون توکل کردم.

منم قبول کردم وظیفه ی من سختی کشیدن و رنج بردن نیست بلکه در لحظه بودنه، کار کردن رو خودمه و قدم هارو برداشتن. من وظیفه م رو انجام می دم و از در لحظه بودن لذت می برم، خدا هم کارشو انجام می ده.

دیگه نیازی نیست کار خاصی کنم آدم های خاصی از زندگیم برن و آدم های خاصی به زندگیم بیان، من روی خودم کار می کنم و کاری به بقیه ندارم، موقعیت ها و آدم ها عوض می شن و آدم های بهتر خودبخود میان چون با تمام وجووود باور کردم خدا همواره و هموراه قانون کبوتر با کبوتر و باز با باز رو رعایت می کنه.

چون باور کردم زندگی همین در لحظه بودن هاست، باور کردم کسی مهم تر از من توی زندگیم نیست چرا من رو خوشحال نکنم و جلوی تجربه هایی که می تونه داشته باشه رو ازش دریغ کنم؟

چرا بذارم توی ترسهاش بمونه و فقر، بیماری و … وجودشو بگیره وقتی لایق بهترین حال و احساسه.

یکم سخت بود از ترس ها گذشتن، از عجله کردن دست کشیدن اما می دونین چیه استاد، ارزشش رو داشت و داره که باز هم این زنجیر اعتماد رو به حرفای شما که بی شک از خدای درونتونه محکم ترش کنم و دلم رو وصل کنم به خدایی که همواره وعده ی مغفرت و رحمت می ده. خدایی که واسع و تواناست. خدایی که وهّابه.

همیشه به خودم می گفتم چطور می شه یه رابطه ی عالی داشت، همیشه توی وجودم این سوال بود که واقعا چقدر باید از خودگذشتگی کرد یا کاری کرد که رابطه خوب باشه، هر رابطه ای! این همیشه برای من یه علامت سوال بزرگ بود که چطور واقعا؟ من نمی پذیرفتم که یه رابطه رنج آور و آزار دهنده باشه . همیشه به خودم می گفتم بایدددد یه راهی باشه و بخاطرش خدا می دونه چقدر مطالعه کرده بودم و آزمون و خطا …

اما اینجا با شما یاد گرفتم از خودگذشتگی یعنی رنج بی پایان و خودخواه بودن به معنای درست شرط اوله که لازمه ش نگاه توحیدی هست، لازمه ش سرمایه گذاری روی خود هست.

اینجا خیلی چیزا با شما یاد گرفتم و می گیرم ان شاالله

اینجا یه مدرسه س. مدرسه ی توحید نمی شه جدی نگرفت این حرفارو. نمی شه ساده گذشت و رد شد.

نمی شه چشمامون رو به روی وجودی که درون ماست و تمام عالم از اون سرچشمه گرفته، ببندیم و نبینیمش . بخدا نمی شه. من نمی تونم .

از وقتی سعی کردم با خودم بیشتر در هماهنگی باشم، حتی قوانین رو بهتر درک کردم و از وقتی بهتر درک کردم، احساس و تجربه ی من بهتر و بهتر شد و می شه ان شاالله.

وقتی حرف از کار کردن روی خود می شه گل از گلم می شکفه، انگار کلید گنج بهم دادن چون هر بار به این نکته رسیدم که فقط روی خودم باید کار کنم بهتر دست از اون بیرون کشیدم و کمتر سختی کشیدم از تغییر بیرون و وقتی با خودم هماهنگ تر شدم، اون بیرون هم به مراتب بهتر شده.

به دنیای بیرونم نگاه می کنم به خودم می گم زشت یا زیبا، تو خالقشی. اگر می خوای فقط زیبایی ببینی باید روی خودت تمرکز کنی.

بخدا دنیای قشنگیه و اگر بیشتر و بیشتر درکش کنم زیباترم می شه.

من آدمی بودم که به شدت روی خیلی مسائل حساس بودم، روی سلامتی، روابط، معنویت و ثروت که همه ی اینا با باورهایی احاطه شده بود که اصلا نمی دونم چی بگم ولی اینجا قدم به قدم پاک شد و هر بار بهتر دارم می شم.

از این سریال خیلی چیزها یاد گرفتم، خیلی چیزها اما یه جمله با یه احساس خوب به من تلنگر بزرگی زد.

یه روز خانم شایسته داشت همزمان با فیلم گرفتن از طبیعت و استاد صحبت می کردن درباره ی اینکه می خوان برن بیرون و یه سری کارار رو انجام بدن.

و گفتن : بریم ببینیم چه معجزه ها و اتفاقات خوبی در راهه و داره انتظارمونو می کشه و استاد تأیید کردن که آررره. بریم به لطف الله بریم ببینیم چه چیزهای خوبی در انتظارمونه.

اینکه اول هر کاری، اول هر روزی، اول هر تصمیمی یادت باشه اصل انتظار (یعنی اعتماد کردن به خدا، یعنی در پی خوبی ها جستن و رفتن ) رو در نظر داشته باش و با فال نیک کارت رو شروع کن.

مرسی از اینکه این زیبایی های درونی تون و نمای زیبای زندگیتون رو با عشق با ما به اشتراک می ذارین.

واقعا زندگیتون گواه تمام اون صحبتایی که می کنین هست و بقیه ش به این بستگی داره که من چقدر از این صحبت ها و به قولی گنجینه ها برداشت کنم.

مریم خانم عزیز واقعا مرسی. شما عالی هستین.

تحسینتون می کنم.

خداروشکر که با شمام. خداروشکر که با شما هم مسیرم. هم سفرم. هم نوردم.

در پناه رب العالمین همواره شاد، سلامت و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.

یا رب