ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی - صفحه 52

به نام ربّ

سلام با بی نهایت عشق برای شما

رد پای روز 29 آبان رو با عشق مینویسم

همه چیز به نفع من رخ میده

این که به نفعت شده خداروشکر اعسارت قبول شده

باید بری پیگیری کنی

در ادامه از اول صبحم همه چیز کاملا به هم پیوسته هست که مربوط میشن به این پیام اول

همه چیز به نفعت شده

همه چیز به نفعت شده طیبه

این دومین باری بود که وقتی عاجز بودنمو گفتم و به زبانم گفتم که هرچی تو خیر بگی همون بشه یهویی همه چی تغییر کرد

بازم میگم من وقتی متن ابلاغیه رو خوندم یه چیز دیگه بود ،یهویی متنش عوض شد

نمیدونم شاید من درکش نکردم اما هنوز متعجبم

امروز صبح که بیدار شدم ، تا برم پارک ترافیک تا آخرین جلسه دوچرخه سواریم رو با عشق بگذرونم و از این به بعد خیالم راحت بود که تو جاهای شلوغ میتونم با دوچرخه خودم بیرون برم ، وقتی بیدار شدم یه حسی داشتم‌ که تعطیله و میرم و برمیگردم

آخه از دیشب رعد و برق شدید بود و بارون میبارید خدایا شکرت

و چون هفته پیش مسئولش گفت اگر بارون باشه تعطیل میشه ولی من خبری نداشتم از اطلاع رسانیشون و رفتم

وقتی برای صبحانه ام دو تا تخم مرغ آبپز خوردم و حاضر شدم و رفتم ، یه حس خوبی داشتم که میدیدم همه جا برگا رو زمین هست و بوی نم بارون و درختا و برگا میومد و خیلی حس خوبی داشتم و راه افتادم و تند تند رفتم تا 9:30 برسم

وقتی رفتم کل مسیر رو تو خود بهشت داشتم قدم برمیداشتم از رنگای زرد و سبز و قهوه ای و نارنجی و قرمز و همه رنگ روی برگای درخت بود و همه مدل ،انقدر زیبا و جذاب بودن که انگار بار اولم بود اون مسیر رو پیاده میرفتم

خیلی زیبا بود ، اولین بار بود درختای زیبا رو میدیدم که انقدر رنگارنگ و جذابن امسال اولین پاییز آگاهانه دیدن من به پاییز بود

وقتی رسیدم پارک ترافیک تعطیل بود و اولش گفتم کاش میگفتن نمیرفتم ،ولی بعد گفتم اشکالی نداره عوضش این همه زیبایی دیدم و کیف کردم از این هوای زیبا که سبب شد پیاده روی کنم و به زیبایی های خدا توجه کنم

تو راه کلی عکس گرفتم ، چند تا برگ چنار جمع کردم که برگا انقدر زیبا بودن که لذت میبردم و سپاسگزاری میکردم

همینجور که داشتم میرفتم ، هم رفتنی و هم برگشتنی که باید از زیر گذر اتوبان رد میشدم تا به محله مون برسم سر راهم یه عالمه حلزون بود

حلزونایی که سر مسیر پیاده رفتنم بودن و دیدمشون برداشتم و گذاشتم کنار تا کسی لهشون نکنه

وقتی به زمین نگاه میکردم بارون هم که دیشب شدید بارید تو تهران ، کلی همه جای شهر زییا شده بود

فقط یه بار نصف شب ، به صدای بارون بیدار شدم و خوابیدم

خدایا شکرت

حلزونا هم بیرون اومده بودن و بعد دیدم یکم جلو تر تو مسیرم یه حلزون داره میره ، برداشتمش و گذاشتم رو دستم

همیشه یه جوری میشدم اگر حلزون به دستم میخورد ولی اینبار انقدر راحت گذاشتم رو دستم ، دیدم بیرون اومد و شاخکاشو باز کرد و وقتی دید امن و امانه شروع کرد به حرکت کردن روی دستم

منم انقدر شگفت زده شده بودم که کلی عکس و فیلم از زیبایی هاش گرفتم و بعد گذاشتمش روی یه درخت و خداحافظی کردم و به راهم ادامه دادم

یکم جلو تر که رفتم یه سنگ قلب شکل دیدم برداشتمش خیلی حس خوبی داره وقتی خدا قلبشو که همیشه به شکل های مختلف بهم هدیه میده که امروز به شکل سنگ بود

خیلی وقتا هم به شکل ابر هدیه میده

وقتی رسیدم خونه مون به مادرم گفتم مامان باید برم دو نفر از خانما میان بهشون کاموا بدم و کامواهارو که جمع کردم ساعت11:30رفتم

به یکی از خانما تحویل دادم و خواهرم هم اومد و وقتی میخواستیم بریم خونه دیدم یه خانم مسن داشت نگاهم میکرد و صدام کرد گفت خانم شما قلاب بافی یاد میدین؟ گفتم نه

به خانما کار میدم برام میبافن

بعد بهم گفت که میشه منم قبول کنین براتون کار ببافم بلدم

که خواهرم گفت باشه بگو و آدرس گرفت و گفت با همسرم صحبت کنم خبر میدم

بعد که من رفتم به خانم دیگه کارای گل سر مادرمو تحویل بدم

و برگشتم به خواهرم زنگ زدم و باهم جلو در مدرسه حرف زدیم و به خانم دستفروشی که پارسال باهم مینشستیم جلو در مدرسه سلام دادم

گفت دختر تو کجایی دیگه نمیای جلو در مدرسه نقاشی بفروشی ،نمیبینمت دختر

گفتم دیگه نمیتونم بیام فعلا نقاشی کار میکنم فرصت نکردم

اونجا بود فهمیدم چقدر سریع گذشت اون روزا دقیقا اردیبهشت امسال بود تکاملم رفته رفته داشت طی میشد

بعد خانمی که کیک میفروخت جلو در مدرسه دیدم گفت

طیبه جان سلام

وقتی دیدمش گفتم عه شمایین

گفت آره منم همسایه خونه قبلیتون

جالب بود وقتی هفته پیش خواهرم کیک تر خریده بود وقتی داشتم میخوردم یاد همسایه مون افتادم گفتم یعنی اونم کار شیرینی پزی که چند سال پیش بهم گفت بهش علاقه داره تا کسب درآمد کنه رو شروع کرده ؟

نگو خودش بوده که کیکاشو جلو در مدرسه فروخته به خواهرم و وقتی گفتم خواهرمه گفت من این خواهرتو ندیده بودم

و بهش آرزوی خیر و برکت کردم

و به خواهرم گفتم بیا بریم درخت بید مجنون رو نشونت بدم ببین چقدر برگ داره ،دیشب از اون درخت برگ چیدم

اصلا قصد نداشتم برم‌ دوباره برگ بچینم، درسته که گفتم اگر بشه امروزم برگ میچینم ولی کاملا هدایتی دوباره رفتم و کلی برگ چیدم خیلی زیبا بودن دیشب تو تاریکی برگ چیدم و امروز تو روشنایی

و همه میومدن و می رفتن و من بی توجه به آدما مشغول چیدن برگ از درخت بزرگی که قطع کرده بودن و هرچی میچیدم بازم برگ‌ تولید میشد

خداروشکر بی نهایت گنج‌ بود برای من

وقتی برگ چیدم‌ و دوباره چند تا شاخه شو مثل دسته گل کردم و بردم خونه خیلی حس خوبی داشتم

از خدا و از درخت سپاسگزاری کردم

و رسیدم خونه

و با مادرم صحبت میکردیم گفت برای من که کار میکنی و وقت میذاری میری از خانما بافتنیارو تحویل میگیری بنویس تا پول همه رو یه جا بهت بدم

زمان میذاری میری میای هزینه شو هم بگیر

بعد بهش گفتم که همسایه خونه قبلیمون کار مورد علاقه شو شروع کرده

یه لحظه خندیدم گفتم ببین چند ماه پیش منم جلو در اون مدرسه داشتم‌ نقاشی میفروختم

الان همسایه مونم داره تکاملشو طی میکنه و از یه نوع کیک شروع کرده ،کیک تر شکلاتی

که واقعا خوشمزه بود کارش عالی بود

و یه خانم هم کیک ساده میفروخت

و با خودم گفتم صد در صد اونم با تلاش و ذوقی که تو چشماش دیدم سریع پیشرفت میکنه

اینجا جلو مدرسه فکر نکنم بمونه

و بعد شروع کردم به شستن برگا و گذاشتم تو اتاقم‌ تا یکی یکی دوباره خشک‌ کنم و لای کتاب بذارم تا خشک‌ بشن

تا بعد از ظهر داشتم‌کار‌میکردم که دیدم‌پیام اومد از عدل ایران

و ابلاغیه بعد تقریبا دوماه اومد

همین که میخواستم ببینم خندیدم گفتم همه چیز به نفع من رخ میده

هیچ آگاهی درمورد متن ابلاغیه نداشتم

ولی متن رو که باز کردم با درک هایی که داشتم ، خلافش بود یعنی من گفتم همه چیز به نفع من رخ میده

اما چیزی که خوندم از متنش دیدم برعکس هست

تو رد پاهام نوشتم :

من 8 دی ماه پارسال که هنوز درکی از تکامل نداشتم و تازه با سایت عباس منش آشنا شده بودم و از 7 مهر داشتم فایلارو گوش میدادم

یه جورایی عجله داشتم و سبب شد با قرض تو یه نمایشگاه هنری که نقاشیارو تو الهیه به نمایش میذاشتن تو یه روز، منم برم شرکت کنم برای دوتا تابلوم

وچون تکاملم طی نشده بود به قول استاد با سر میخورین زمین

و من تو اون نمایشگاه که اولین نمایشگاه عمرم بود و حتی بلد نبودم چیکار باید بکنم قوانین رو نمیدونستم ، تابلومو در اثر سهل انگاری پاره کردن و اون روز با دست نوشته ای تعهد دادن که ترمیم میشه و به عنوان خسارت تابلوم به ترکیه و عمان ارسال میشه تا در نمایشگاه به نمایش بذارن و فروخته بشه

به خیال خودم خوشحال بودم که تابلوم میره خارج از ایران ولی نشد و من خیلی درس ها از این اتفاق یاد گرفتم و سبب رشدم شد

خلاصه که به وعده شون عمل نکردن و من هیچ کس رو نداشتم تا از حقم دفاع کنم

اون روزا تازه با سایت آشنا شده بودم و میگفتم طبق آیه ای که خدا به پیامبر گفته شما نجنگیدید در جنگ من جنگیدم …

منم به این درکم گفتم خدا تابلوی منو پاره کرده و این شرایط رخ داده تا من از این طریق تابلوهامو به خارج از کشور بفرستم

الان که دارم یادم میارم خندم میگیره

چقدر اون روزا هیچی نمیدونستم و چقدر امروز نسبت به اون روزم آگاه ترم

خدایا شکرت

و من هیچ درسی رو نگرفته بودم تا عمل کنم و هر هفته با جواب ندادن اونها من دلسرد تر میشدم و اطرافیانم منو میترسوندن که تابلوتو ترمیم نمیکنن

همه اینا گذشت و گذشت تا اینکه من تصمیم گرفتم شکایت کنم

حتی جوری شد که برادرم حاضر نبود کمکی بهم بکنه ومن اون روزا خیلی تنها بودم و تازه با خدا آشنا شده بودم و از زبان استاد عباس منش میشنیدم

تصمیم گرفتم از خدا کمک بخوام ،اون روزا به این فکر بودم که چجوری میشه به خدا ایمان داشت و از خدا خواستم کمکم کنه تا ایمانم رو نشونش بدم

و صبح روزی که میخواستم برم شکایت کنم هیچ پولی تو حسابم نداشتم

نزدیک 9 صبح بود دراز کشیده بودم سر جام به ساعت نگاه کردم و گفتم خدایا من چیکار کنم هیچ کس رو ندارم

پول ندارم چجوری برم شکایت کنم؟

و من نمیخوام برم ، چون پول ندارم، وکیل ندارم

تو وکیلم میشی که من برم؟

تو پولمو جور میکنی ؟؟

و ازش نشونه خواستم

درخواست کردم و پتو رو کشیدم روم و چشمامو بستم

یهویی شنیدم به قلبم جاری شد

انقدر واضح شنیدم که سریع بلند شدم

ولسوف یعتیک ربک فترضی

این آیه رو نشونه دریافت کردم و اون روز قدم برداشتم

خدا به طرز عجیبی پول شکایت رو که از اونموقع تا الان که چندین بار کارم عقب افتاد به طرق مختلف که با هر بار درسم رو گرفتم ، تو این ماجرا ایمانم رو بارها قوی کرد با تکرار این آیه و یا تکرار آیاتی که میگفت وکیل من هست

تا اینکه دو ماه پیش سر یک جریان ساده دوباره جریان شکایتم عقب افتاد و من درسم رو گرفتم که تو رد پاهام نوشتم

و امروز دیدم پیام اومد که ابلاغیه دارم و باید برم ببینم

وقتی قرار نهایی دادگاه رو باز کردم انقدر کلمات قلمبه سلمبه نوشته بود که هیچی نفهمیدم و فکر کردم منظورش اینه چون من نتونستم شاهد هارو ببرم و پول دادگاه که 3 میلیون و 500 بود رو ندارم

قاضی گفته که دیگه پرونده بسته میشه و با خودم کلی فکر کردم و مساله رو به اتمام رسوندم

توی دلم گفتم خدا ، چی شد ؟؟؟

تو که اولین روز به شکایت خواستم برم گفتی راضیت میکنم

چی شد الان همه چی تموم شد ؟ منو که راضی نکردی ؟

بعد جریان سیم کارت ایرانسلم که 15 مهر به نامم زده شد و همه چی تموم شده بود و وقتی عاجز بودنم رو به خدا گفتم به طرز شگفت انگیزی همه چیز به نفع من رخ داد

که جریانشو تو رد پام نوشتم

وقتی اینو یادم آوردم گفتم اصلا نمیخوام

مگه قرار نبود از ماجرای تابلوی پاره شده نقاشیم درس بگیرم ؟؟

درسامو گرفتم و سعی کردم عمل کنم

اگه الان تو میگی تموم شد ، باشه هرچی تو بگی

من چشم میگم

و ابلاغیه رو به پسر داییم که وکیل هست فرستادم

که اون بهم بگه که درست متوجه شدم که دیگه نمیتونم برم شکایت کنم یا نه

و گفتم هرچی تو بگی من گذشتم از حتی یه ذره درخواستی که نسبت به خسارت تابلوم داشتم

و به مادرم گفتم که مامان دیگه نمیتونم شکایتم رو ادامه بدم ولی خوشحالم درساشو گرفتم و از این به بعد آگاهانه تصمیم میگیرم ، سعیمو میکنم

و ازش گذشتم و به ادامه روزم پرداختم تا لذت ببرم از ادامه روز بهشتی من

بعد از ظهر داشتم به مداد رنگیام نگاه میکردم یاد حرف استاد عباس منش افتادم که میگفت وقتی به چیزی میرسین چند لحظه اولشو خوشحالین ولی خوشحالی و حال خوب باید درونی باشه و به هیچ چی وصل نباشه

گفتم ببین طیبه تو روزها به اینکه مداد رنگی فابر کاستل 60 رنگ‌ بخری فکر میکردی ، اما الان به لطف خدا داریش و هر روز روی تخت گذاشتی و میبینیش

و درسته با هر بار دیدن میگم خدایا شکرت

ولی خوشحالی که قبلا عجله داشتم یا منتظر بودم مداد رنگی بخرم رو دیگه به اون حد نداشتم

اما یه سوال پرسیدم از خودم

طیبه تو الان از مسیر بیشتر لذت میبری ؟یا از رسیدن به خواسته هات ؟؟

فکر کردم به این سوال خودم

و انگار بیشتر دوست داشتم به قسمت اول پاسخ بدم

چون این روزا من دارم رشدم رو میبینم و از اینکه هر روز یه چیزی یاد میگیرم که جدیده یا سعی دارم باورهامو قوی کنم جذابیتش بیشتر از چیزاییه که مثلا من خونه بزرگ میخوام یا ماشین میخوام یا عشقی میخوام که هر دومون آگاه باشیم و شادی قصد پشتشو میخوام

درسته همه اینارو میخواما ، بازم میگم ماشین ،موتور ، عشق و عزیز دل آگاه و … میخوام ،استاد عباس منش میگفت که ما انسانیم و بالاخره اومدیم به این جهان هستی تا پیشرفت کنیم تا آگاه بشیم و هر چقدر بیشتر به خواسته هامون میرسیم بیشتر میخوایم و بیشتر به خدا نزدیک میشیم

و سبب گسترش جهان هستی میشیم

پس هر دورو باید بخوام

چون به پیشرفتم کمک میکنه

اما بیشتر این روزا میبینم اولی خیلی پر رنگ تر شده برام

در صورتی که تا یک سال پیش ، دومی نقش پر رنگی داشت تو خواسته هام

اینکه سعیمو میکنم ایمانم رو در عمل به خدا نشون بدم و به اصل دقت کنم

یادمه استاد تو فایل هدفگذاری که اواخر اسفند برای سال 1402 گذاشن میگفتن هدفت رو بذاری برای تغییر شخصیتت و به اصل توجه کنی

همه چی خودش میاد

پول ،عشق ،ثروت ،سلامتی و ارامش و شادی و…

و مداد رنگیام سبب شد جدا از سپاسگزاری مجدد یه چیزای جدید درک کنم

من تا غروب برگارو درست کردم و لای کتاب گذاشتم تا خشک بشن و به زودی نقاشی روش بکشم و بفروشم

چون دیروز دریافت کردم که روی نقاشیا طراحی طلا و جواهرات با طرح خودم که خدا الهام میکنه بهم ، بکشم و ببرم به طلافروشیا و اول از طلا فروشی سمت کلاس رنگ روغنم بفروشم که پایین پاساژ کلاس رنگ روغنم چند طبقه طلا فروشیه

و من سعی میکنم به سرعت قدم بردارم

بعد از ظهر رفتم خرید کردم و برگشتم خونه و دوباره برگارو شستم انقدر بی نهایت زیاد بودن که من با اینکه کلی برگ چیده بودم اما بازم بی نهایت برگ رو درخت بید مجنون مونده بود

نزدیک غروب تلویزیونو مادرم روشن کرده بود و قرآن میخوند من رفتم به مادرم چیزی بگم که چشمم افتاد به تلویزیون

آیه 88 سوره حجر

لَا تَمُدَّنَّ عَیۡنَیۡکَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجࣰا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَیۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَکَ لِلۡمُؤۡمِنِینَ

توبه این ناقابل متاع دنیوى که به طایفه اى از مردم کافر دادیم البته چشم مدوز و بر اینان اندوه مخور و اهل ایمان را زیر پر و بال خود گیر

من فقط این تیکه اش به چشمم عین چراغ روشن شد

لا تحزن

اینو که خوندم سریع درک کردم که درمورد موضوع شکایتم و ابلاغیه ای که اومد هست و حرفایی که به خدا گفتم

و زود گوشیمو برداشتم و از تلویزیون نگاه کردم آیه 88سوره حجر

و به معنیش نگاه کردم

و اینو درک کردم که طیبه به مبلغ خسارت تابلوت که متاع اندک هست و اون دو نفر خانمی که خداگونه عمل نکردن و به تعهدشون عمل نکردن چشم ندوز و و ناراحت نشو

سعی کن با انسان هایی سر و کار داشته باشی که با ایمان‌هستن و در مدارهای بالاتر

من وقتی پیام این آیه رو دریافت کردم گفتم آره خدا راست میگه من‌ چرا به پول خسارت تابلوم‌ فکر میکنم

درسته که باید خسارت بگیرم

مگه تو این‌مسیر کلی درک‌ نکردم ؟ کلی درس یاد نگرفتم‌؟ و کلی رشد نکردم؟ پس این آیه به من میگه وقتی ابلاغیه اومده که فهمیدی تموم شده و جای اعتراض نیست دیگه ادامه نمیدی

و گفتم باشه چشم هرچی تو بگی

ولی کمکم کن ، بازم امید دارم بهت

حتی به مادرم گفتم ،مامان باید خودم‌ببرم تابلومو ترمیم کنم

تا این حد پیش رفتم

که فکر کردم همه چیز درمورد شکایت من تموم شده و باید خودم ببرم تابلومو ترمیم کنم

الان ساعت 21:33هست

و من داشتم برگای بید مجنون رو که شستمشون ، با پارچه خشک میکردم

هیچ فکری نداشتم ، هیچ فکری ، فقط داشتم برگارو یکی یکی خشک میکردم

خیلی واضح و روان حس کردم

و این جمله رو درک کردم

جوانه

از جوانه که برای ایده گل سر بهت ثروت دادم

و شروع شد درآمد دوماه گذشته ات

که هر هفته جمعه رفتی و نزدیک 60 میلیون شد که من توی این دوماه به ساده ترین ایده ،به ساده ترین روش ، که کل دوماه 60 روزه ،بهت عطا کردم

من فقط از این 60 روز 8 روزش رو به جمعه بازار رفتم و اول فقط گل سر جوانه بود و هفته بعد تکاملی گل اضافه شد و بعد تکاملی گل سر جوجه و بعد تکاملی گل سر قورباغه و گل سر گل های مختلف و مینیون و آووکادو و انار و چیزای دیگه و فقط از یک جوانه شروع شد و به صورتی تکاملی هی اضافه شد

چی دارم درک میکنم خدای من

الان با چشمای پر اشک دارم مینویسم این درکم رو

یهویی الان خدا اینارو بهم فهموند

طیبه من بخوام بهت ثروت بدم از ساده ترین روش بهت ثروت میدم تا تکاملت رو طی کنی

یادمه دیروز میگفتم خدایا از برگا یعنی چجوری میشه من تابلوهای بزرگی که تو ایده شو بهم میدی بکشم و روزی تابلوهام در نمایشگاه های آمریکا و یا کشورهای دیگه و ایران به بالاترین قیمت فروش برسن ،

که استاد رنگ روغنم گفته از الان به فکر طرح هایی باشین که تصویر سازیش برای خودتون باشه و موضوعی باشه

و از آمریکا به من گفتن که هنرجوهات میتونن شرکت کنن

و تاکید میکرد که سعی کنین تمرین بیشتر داشته باشین و موضوع انتخاب کنین و شروع کنین تا سه سال بعد بتونین یه تابلو به آمریکا بفرستین همگی

چقدر داره مرحله به مرحله هدایتم میکنه

الان بهم فهموند

این برگا که برات سوال شده بود ،

جزئی از مسیر رسیدن به خواسته ات هست و در مسیر تکاملت لازمه انجامش بدی

پس انجامش بده

طیبه ، میبینی اول با جوانه گل سر قلاب بافی شده ، وارد زندگیت شدم تا باورهاتو درمورد خودم ، درمورد ثروت و خیلی چیزها قوی کنم

که سرمایه خیلی زیادی نمیخواست

اولین باری که من شروع کردم گل سر ببافم ، یادمه فکر کنم رفتم 300 هزار تمن کاموا خریدم و 10 تا یا 20 تا بود فکر کنم ، شروع کردم و هر هفته بیشتر و بیشتر شد و تنوعم هم بیشتر شد

و الان خدا با یادآوری این که هر دو با برگ شروع شد طیبه ،دقت کن ،تاکید کرد برای من

الان هم صفحه جدید و شروع مدارت از فروش نقاشی

درخت بید مجنون رو بر سر راه مسیرت قرار دادم تا از برگ های پهن و بزرگش استفاده کنی

و به آسان ترین و کم هزینه ترین شکل ممکن بهت ثروت عطا کنم

طیبه جان عزیز دلم دقت کن

از جوانه تا جوانه یه پیام داره برای تو

میخوام بهت یاد بدم ، تو هم مثل یه جوانه داری تکاملت رو طی میکنی و ریشه میزنی و باهر بار عمل کردن ریشه هات قوی میشن و باورهاتو قوی میکنی و شاخ و برگ هات بزرگ و بزرگ تر میشن

وبا هر بزرگ شدن تو، شاخه های اضافه که دیگه نیازی بهشون نداری یا ازت گرفته میشه تا سریع تر رشد کنی ، یا خودت تصمیم به جدا کردن شاخ و برگ های اضافه میکنی تا آگاهانه تصمیم به رشد بیشتر کنی

میبینی چقدر همه چیز ساده هست طیبه

درک من هم انقدر ساده هست و آسان باید بگیری تا بفهمی من رو

بهت قول و وعده اینو میدم که اگر مصمم و با تعهد 7 قدم از دوره 12 قدم رو که خریدی گوش بدی و عمل کنی زندگیت چنان تغییر میکنه که ، طیبه ی همین الانتم دیگه نمیشناسی

طیبه جان عمل کن ، اگر ببینم تلاشت برای عمل کردن بیشتر شده محدودیت هاتو ازت میگیرم و سرعت میگیره تکاملت ،ایمان داشته باش و حرکت کن

حتی یادت باشه ،حتی اگر ایده ای در این مسیر جواب نداد، تو به مسیر ادامه بده و قدم اول رو برداری ،قدم دوم و ایده های بعدی بهت گفته میشه

پس پر قدرت قدم بردار

22:39

من بعد اینکه تو گوگل درایو نوشتم ، دوباره رفتم تا برگارو خشک کنم

یه برگ رو دیدم و گفتم وای خدای من چقدر این برگ و چند تا برگ درخت بید شبیه پرای پرنده ها هستن

و یاد پر کبوتری افتادم که پارسال بچه بود و جلو در خونه مون مادرم دیده بودتش و آورد تا بهش غذا بدیم و بزرگش کنیم چون خیلی کوچیک بود و یکم از پراش دراومده بودن

حدود یک ماه خونه مون بود و انقدر بهش دونه دادیم و بزرگ شد و من هر روز میبردمش پشت بوم

الان خندم میگیره میومد میچسبوند خودشو به من و دلش نمیخواست تو پشت بوم بمونه منم هلش میدادم‌و باهاش حرف میزدم میگفتم تو پرنده ای باید پرواز کنی

چرا میترسی ؟؟؟

نگو من اون روزا تکامل رو نمیدونستم که تا زمانی که کامل پر و بالاش و دمش پر نداشته باشه نمیتونه پرواز کنه و هرچی تلاش بکنم بی فایده هست که بخوام بگم نترس

چون باید رشد کنه تا بتونه با رضایت و آگاهی خودش پرواز کنه

یادمه چون بچه بود با دیدن هر پرنده ای یا کلاغ یا حتی کبوتری که هم جنس خودش هست وحشت میکرد و سریع میومد وایمیستاد پیش من و انگار منو پناهگاه میدید و کسی که میتونم ازش محافظت کنم

یه غول بزرگ که میتونی از حمله کلاغ و پرنده های دیگه درامان باشی

یاد حرف استاد افتادم میگفت خدارو یه انسان خیلی خیلی بزرگ و غول پیکرد فرض کنین که به همه چی اشراف داره و میتونه شمارو به هرچی که میخواین برسونه و با هر قدمش میتونه همه چیز رو به سرعت طی کنه

چقدر قشنگ خدایا شکرت

یادمه انقدر با تعجب به آسمون و پرواز پرنده ها نگاه میکرد و تا یه پرنده با اوجی که گرفته بود میومد از نزدیک ما پرواز میکرد ،کبوتر میترسید و قلبش به تپش میفتاد و میپرید رو پای من

یادمه وقتی روز به روز شاهد بزرگ شدنش بودم و هر روز صبح بیدار میشدم و گندم میدادم بهش یه روز دیدم بال بال میزنه و اونموقع تو بالکنمون بود و بعد انتقالش دادم سمت راه پله مون که طبقه هشتمیم و اونجا با خاکای گلدونام براش خونه ساختم و بردم گذاشتمش اونجا تا دیگه اونجا ادامه روند بزرگ‌ شدنشو طی کنه و یه پنجره دایره تو راه پله داشتیم که از اونجا بیرونو نگاه میکرد

من فردای اون روز یکم دیر بیدار شدم و وقتی رفتم درو باز کنم دیدم وایساده جلو در ورودی مون و روی پادری جلو در و منتظر بود من براش غذا ببرم چون هنوز کامل پر زدن رو بلد نبود و از بیرون رفتن وحشت داشت

تا اینکه یه روز دیدم هی بال بال میزنه و یادمه دستمو مثل پرنده ها باز میکردم و به خیال خودم میگفتم بال بزن و با حرکت دادن دستام اونم شروع میکرد بال زدن و یه چند باری یادش میدادم با اشاره دستم پرواز میکرد و میومد رو دستم مینشست

و اونموقع بود که فهمیدم که وقت پروازشه

بردمش پشت بوم روز اول فقط نگاه میکرد به اطراف

روز بعد باهم رفتیم و من نشستم و کبوتر روی پاهام نشسته بود یهویی دو تا قمری اومدن و تا اونارو دید پرواز کرد و با اونا رفت

یادمه یه بغضی کردم که گریم گرفت گفتم چقدر سریع رفت

اون لحظه ازش فیلم گرفتم

بعد دیگه گفتم باید میرفت و تو تا اینجا کمکش کردی تو بزرگ شدنش چون مادرش نبود ، از اینجا به بعدش دیگه دست خداست

بعد شب، داداشم که از سرکار اومد گفت کبوتر اینجاست تو که گفتی رفت ؟!

خوشحال شدم جالب بود مدیر ساختمونمون میگفت رفته بودم پشت بوم دیدم یه کبوتر آروم از در اومد تو فهمیدم همون کبوتره که بزرگ شده

و صبحش دوباره رفتم دیدم هی اینور اونور میپرید و میخواست بره ، در پشت بومو که باز کردم با من اومد بیرون و گذاشتمش رو سکوی دیوار پشت بوم، همینجور داشت نگاه میکرد منم فیلم میگرفتم

میدونستم که اگر بره دیگه رفته و دوست داشتم یه فیلم بگیرم و نگه دارم از پروازش در روز سوم که صبح حدود ساعت 7 بود

که دوتا کبوتر اومدن و از جلوش پرواز کردن و این پشت سرشون پرواز کرد و رفت

خیلی حس خوبی داشتم خیلی

من اون روز در پنجره راه پله رو باز کردم و شب دیدم برگشته تو راه پله و تا دوماه من دونه و گندم میذاشتم و میومد میخورد و میرفت تا اینکه مدیر ساختمونمون گفت همه جا کثیف شده و منم رفتم جمع کردم

و فکر کردم گفتم تو که خدا نیستی میگی من دونه بریزم براش به اینجا عادت کرده ، بعدشم نگران نباش خدا همه جا روزیشو میفرسته براش

و من با این درک هام پنجره راه پله رو برای همیشه بستم و گفتم خدایا ببخش که من میخواستم نگهش دارم و شرک داشتم

الان که فکر میکنم میبینم کبوتر وقتی بچه بود آگاه نبود از پرواز کردن و احساس خوب پرواز و اینکه چه لذت هایی برای اون خواهد داشت ، که خدا رو سپاسگزاری خواهد کرد

، و میترسید و وقتی تکامل رشدش رو طی کرد رفته رفته با بزرگ شدنش آگاه شد که چه خبره و از رسالتش آگاه شد که باید پرواز کنه و با همنوعانش از جهان هستی لذت ببره و پرواز کرد و رفت

وقتی من برگشتم یه پَرش افتاده بود و من اونو نگه داشتم تا به امروز که الان برگ درخت بید رو که دیدم دقیقا هم شکل اون پر کبوتر بود بلند شدم و کنارش گذاشتم چقدر دقیق هم شکل پر کبوتر بود

الله اکبر

الله اکبر

برگ درخت بید چقدر برای من درس داشت

اینو حس کردم که همه چیز در این جهان هستی به هم متصله یه سری مستندایی رو بهم یادآوری کرد که مثلا نشون میداد هویچ شبیه مردمک چشم انسانه یا چیزای دیگه موجود در طبیعت

خدا با این یادآوریا ، خواسته بهم بگه ببین چقدر بزرگ و با عظمتم ، هر لحظه بیشتر دقت کن به شگفتی های من تا بیشتر بزرگی من به تو یادآوری بشه

بعد که داشتم برگارو خشک میکردم یه برگ هم که تازه جدید رشد کرده بود رو هم خشک کردم و خیلی نازک و شکننده بود به خودم گفتم ببین این هم تکامله

اول نازک و شکننده هست و بعد به مرور زمان تکامل پیدا میکنه و ضد آب میشه که تو الان داری محکم میکشی رو پارچه نمیشکنه و ضخیمن برگای بزرگتر

این یادآوری درمورد تکامل به من داره یاد میده که منم مثل جوانه از هیچ شروع کردم به تکامل ، و دارم در این جهان هستی هر روز رشد میکنم با قدم برداشتن و عمل کردن

23:30

دارم با اشک مینویسم

اشکی که بند نمیاد و انقدر بلند گریه کردم که دراز کشیده بودم و پیام رو خوندم و همزمان داشتم به فایل استاد گوش میدادم و بلند شدم نشستم و گریه کردم

خدای من ،من داشتم به حرفای استاد گوش میدادم تو فایل

ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

که رفتم ببینم پسر داییم در مورد ابلاغیه که بعد از ظهر بهش فرستادم تا ببینه چی نوشته بهم بگه و خودمو آماده کرده بودم که بگه طیبه دیگه روند شکایتت تموم شد

طبق درک هایی که از ابلاغیه متوجه شدم

الان رفتم ببینم چی نوشته پیامشو ببینم

دیدم نوشته سلام خوبی

اینکه به نفعت شده خداروشکر

الان میری همان شعبه قبلی پیگیر میشی

اعسارت قبول شده تمام

میری عدالت

وای چی داشتم میخوندم

من چند ساعت پیش گفتم دیگه هیچی نمیخوام، من درسایی که باید میگرفتم رو گرفتم ، درسته که من نزدیک غروب که ابلاغیه رو دیدم و خوندم و هیچی نفهمیدم ازش و از جملات سختی که درکش برام سخت بود خوندم و گفتم یعنی قاضی قبول نکرده که پرونده شکایت من از پاره کردن بوم نقاشیم ادامه دار بشه ؟؟؟

و هزاران فکری که داشتم اون لحظه

یه لحظه الان به خودم گفتم نکنه متن ابلاغیه رو خدا عوضش کرد ؟؟؟.چرا من وقتی خوندمش اینو درک کردم که همه چی تموم شد و نمیتونم شکایتم رو پیگیری مجدد کنم ؟!

وقتی بیشتر فکر میکنم ،نمیدونم شاید ولی این درکو میکنم که من درکم برعکس شده و خدا میخواسته ببینه از این ماجرا میگذرم یانه ؟؟

به خودم که یادآوری کردم چند ساعت قبلمو ، که خودمو آروم کردم و گفتم باشه خدا ،هرچی تو بگی

میدونم من بودم که پارسال تازه شروع کردم آگاهیارو شنیدن و رفته بودم به نمایشگاه نقاشی و اونجا نقاشیمو پاره کردن

و عدم تعهدشون به ترمیم و خسارت تابلوم سبب شد من برم شکایت کنم

و تو با آیه ولسوف یعتیک ربک فترضی بهم گفتی که برو خیالت راحت

من برات وکیل میشم

من برات همه کس میشم

و تو این مسیر کلی یاد گرفتم و میدونم که باورهای محدود من بود که سبب شد این جریان رخ بده

باشه چشم قبول میکنم

اشکالی نداره تموم شد ،ولی کلی درس یاد گرفتم و تو برای من کافی هستی که من دارم با شناختن تو رشد میکنم

ولی هنوز به تو امید دارم ربّ من

که میتونی به یک باره همه چی رو تغییر بدی

اینو چند ساعت پیش گفتم و گذشتم و به کارام رسیدم

و الان که دیدم پسر داییم گفت طیبه قبول شده گریه میکردم

مادرم یهویی اومد تو اتاق بهش گفتم جریانو

گفت چه خوب

بعد من انقدر خوشحال بودم که گریه میکردم از چی ؟؟

از اینکه خدا چقدر امروز منو شگفت زده کرده که دارم درک های جدیدی رو میفهمم

بازم میگم خدا متن ابلاغیه رو تغییر داد هنوز تو حیرتش موندم

خدایا شکرت

ان شاء الله شنبه قبل کلاسم میرم دادگاه تا بپرسم روندش چجوری باید پیش بره

خدای من بی نهایت ازت سپاسگزارم که این همه منو دوست داری و کمکم میکمی و هر لحظه هدایتم میکنی

ربّ من سپاسگزارم

برای تک تکتون بی نهایت عشق و شادی و سلامتی و آرامش و ثروت از خدا میخوام