گفتگو با دوستان 29 | قانون تکامل و "پایداری نتایج"

سلام بر هم‌دانشگاهی‌های عزیز.

این ویدئو نشانه‌ی امروز من بود. حقیقتا یک اتفاق باعث صدمه دیدن بدنم شد و این باعث شد که تاخیر بزرگی توی برنامه‌هام ایجاد بشه؛ ولی چیزی که هست اینه که اگر این اتفاق نمی‌افتاد من متوجه خیلی چیزها نمی‌شدم، متوجه نمی‌شدم چیزی که یاد گرفتم اشتباه بوده و باید عوضش کنم، متوجه نمی‌شدم که تصمیمی که گرفتم اشتباه بوده و اون رو هم باید عوض کنم. متوجه نمی‌شدم باید صبر کردن رو به درستی یاد بگیرم و این‌که فقط حرف بزنم از این‌که عجول نیستم من رو یک آدم صبور نمی‌کنه و اتفاقا چون حرفش رو زدم یعنی عجولانه فکر و اقدام کردم. متوجه شدم که باید همیشه درصد خطایی رو در نظر بگیرم و این‌قدر از اطمینان روی چیزی صحبت نکنم، چیزی که تازه یادش گرفتم. متوجه‌ی چیزهایی شدم که ندیده بودم و متوجه‌ی ذهن مسموم از افکار منفی‌م شدم. و متوجه شدم سلامتی چقدر نعمت بزرگ و مهمیه توی زندگی و چقدر دستِ کمش گرفته بودم و چقدر به بدن خودم و به سلامتی بدنِ عزیزم بی‌توجه بودم.

هنوز در حین این واقعه هستم و چیزی از درس‌های بعدی‌م نمی‌دونم ولی مطمئنم قراره آدم بهتری بشم!

خیلی ممنون از استاد بابت صحبت‌های کوبنده‌اشون که دلِ همه‌ی ما گرمه به ایشون.

در پناه حق باشید.