سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 232

به نام خداوند بی همتا

سلام دوستان و یاران بهشتی من

دلم براتون لک زده بود.چند روزی سایت نیومدم، نکه نیام می اومدم چک میکردم ولی فرصت فایل گوش کردن و نوشتن نداشتم.اصلا همین که میای و سر میزنی کلی به آدم انرژی میده و یادآوری می‌کنه که از مسیر خارج نشی.

الان اومدم ولی با دست پررررر

الان درحالی دارم می‌نویسم که نتیجه دستمه

اومدم که با ذوق و شوق براتون تعریف کنم و بار دیگه ایمانمون به قوانین و این مسیری که داریم میریم قویتر و محکم تر بشه.

تو آخرین کامنتم از یه تضادی که برام رخ داده بود براتون نوشتم، دوست دارم یه بخشیشو کپی کنم اینجا که در ادامه بگم بعدش چه ها پیش اومد…

«استاد امروز برای کاری رفته بودم تهران ، به یه تضاد سختی برخوردم، حالم دگرگون شد، در حدی که یه آن احساس کردم کل بدنم یخ کرد، توان حرکت نداشتم

نشستم پشت فرمون و فایل باورهای توحیدی علی (ع) در دعای کمیل و تو مسیر گوش کردم.با تک تک حرفاتون اشک ریختم و به خودم گفتم اگه همین الان نتونی آروم باشی و از اینکه خدایی که قدرتمندترین قدرتمندان است و در کنارت داری، تورو به آرامش نرسوند پس ادعایی هم نداشته باش که بخدا ایمان داری.به خودم گفتم من خدایی دارم که از هر مشکلی قوی تره، کنارمه و هوامو داره پس غصه ای نباید بخورم.سپردم بخدا و چنان آرامشی تمام وجودمو گرفت که انگار نه انگار به تضاد سختی برخوردم.

استاد هنوز کرج نرسیده بودم که حالم عالی شد و سبکه سبک شده بودم.اگه منه قبل بودم شاید ماه ها درگیر این مسأله میشدم و نمیتونستم خودمو آروم کنم ولی در عرض چند دقیقه تونستم بر احساس بدم غلبه کنم.

به این مرحله از کنترل ذهن رسیدن برای من از هزاران نتیجه مالی بالاتر و ارزشمند تره.

همین الان رسیدم خونه و فقط خواستم با نوشتن این کامنت ادای دین بکنم به استاد بی نظیرم که حضورش تو زندگیم مثل معجزه ست.»

استاد جانم چند روزی به همین روال گذشت، ادعا نمیکنم تو کل این چند روز کاملا حالم عالی بود ولی هر آن که گفتگوهای ذهنی منفی بهم هجوم می آورد، در عرض چهار پنج دقیقه با جایگزینی جملاتی که بهم قدرت و امید و آرامش میداد، حالمو احساسمو خوب میکردم.

بعد از چند روز تضادی که خیال میکردم دیگه حل شدنی نیست، به طرز معجزه آسایی به نفع من به عالی ترین شکل ممکن برام حل شد.به همین اشک هام قسم من ایمان آوردم که این مسیری که خداوند مارو هدایت کرده، همان مسیر خوشبختی و سعادته.ایمان آوردم که استمرار تو حال خوب معجزه میکنه، ایمان آوردم که کلام استاد حقه، ایمان آوردم که تو فقط تکیه کن به خدا، اونوقت ببین چجوری دستان خداوند برات خدمت میکنند.

این ماجرارو به هر کی تعریف میکردم قطعا اسمشو جز شانس نمیتونستن بذارن و درکی از معجزه ای که برام رخ داده نمی توانند داشته باشن.ولی اینجا مطمئنم تک تک دوستان کاملا آگاهند که چی شده و چرا شده.

دوستان دستان خداوند چنان عالی تو مسیرم قرار گرفتند و ناآگاهانه وسیله ای شدن برای رسیدن من به خواسته م که برام غیرقابل تصور بود.

مگه میشه عاشق همچین خدایی نشد

استاد من عاشق خدایی شدم که با شما شناختمش….