سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 244 - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

طسم ﴿١﴾

طاء، سین، میم

تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾

این است آیات [با عظمت این] کتاب روشنگر.

لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ ﴿٣﴾

شاید تو می خواهی برای اینکه آنان ایمان نمی آورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی!

إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ ﴿4﴾

اگر بخواهیم، معجزه ای بزرگ از آسمان بر آنان نازل می کنیم که فروتنانه و بی اختیار در برابرش گردن نهند،

وَمَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ ﴿5﴾

هیچ تذکر جدیدی از سوی [خدای] رحمان برای آنان نمی آید، مگر آنکه از آن روی گردان می شوند.

فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنْبَاءُ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿6﴾

همانا تکذیب کردند پس به زودی خبرهای [مهم] آنچه که آن را مسخره می کردند به آنان می رسد.

أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ کَمْ أَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ ﴿٧﴾

آیا به این زمین ننگریستند که در آن چه بسیار از هر نوع نیکو رویاندیم؟

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَهً ۖ وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿٨﴾

یقیناً در این نشانه ای است ولی بیشترشان ایمان آور نبوده و نیستند.

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿٩﴾

و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر مهربان است.

=====================================

سلام به استاد عباسمنش عزیزم

سلام به استاد شایسته جانم

سلام به یاران غار حرا،رفیق های ارزشمند توحیدی من

طبق معمول:

سلام و سلامتی و نور و عشق و رحمت و ثروت و مودت الله به جسم و جان و روح توحیدی و قلب سلیمتون

صدای من رو می‌شنوید از جزیره ی کیش،کنار پنجره ی نور گیر خونه،با قلب روشن توام با احساس خوشبختی بی قید وشرط،صدای آواز خوش پرنده ها هم به گوش میرسه که مشغول تسبیح الله یکتان…

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ ۖ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ

آیا ندانسته ای که هر که در آسمان ها و زمین است و پرندگان بال گشوده، خدا را تسبیح می گویند؟ به یقین هریک نماز و تسبیح خود را می داند؛ و خدا به آنچه انجام می دهند داناست.

خداروصدهزار مرتبه شکر که برای فرصت یک روز زندگی دوباره،خداوکیلی کدوممون دیشب که خوابیدیم مطمئن بودیم صبح حتما بیدار میشیم؟

خب بیدار شدیم دیگه! این یعنی هنوز فرصت داریم!

فرصت بندگی!

فرصت دیدن زیبایی های دنیا !

فرصت تجسم آرزوها!

فرصت زندگی در لحظه !

فرصت باز شدن قلبمون به سمت الله…

استاد ازت سپاسگزارم،بینهایت از دیدن این قسمت لذت بردم،چقدر ثروت و نعمت و فراوانی توی فیلم دیدم و منطق های قوی به ذهن من داد که دنیا یک جور دیگه هم هست،اگر تو نمیبینی دلیل بر نبودنش نیست …

همین چند روز پیش نشانه ی روزانه م یک قسمت از سریال زندگی در بهشت بود که سمیه خانم و آقا رامتین مهمون شما بودند و من همونجا توی کامنتم نوشتم که این فیلم داره آینده ی نزدیک منو نشون میده:)حالا بعد اون همه وقت دوباره سمیه خانوم اومدن توی فیلم …این برای من مهر تایید دریافتیمه،که بله بله ،سعیده جان اگر شما همین مسیر درست رو ادامه بدی،زندگیت سرشار از حضور انسان های شایسته میشه چه بسا همین الان هم هست و نشانه های بهتر هم داره میاد.

این توجه به نشانه ها،تاییدش،تکرارش،تحسینش اینا خودش قسمتی از پیش بردن مسیره،فارغ ازینکه بقیه چه فکری درموردت میکنند باید حواستون به نشانه های کوچیک زندگیتون باشه،ازشون بنویسی و مهر تایید بزنی تا نشانه های بزرگتر هم بیاد،این کاری که من سعی کردم خوب انجامش بدم برای همین هربار اوضاع هی بهتر و بهتر شد،کاری که استاد عباسمنش و خانم شایسته به نحو احسنت انجامش میدن،توجه به نکات مثبت و شگفت زده شدن برای هر نشانه ی کوچیک

خداوکیلی کدوممون میتونیم با اون همه ثروت و نعمت توی موقعیت خانم شایسته برای یک فیلم از باغ بلوبری انقدر ذوق کنیم؟به اندازه ای که تونستیم ،به نتایج زندگی استاد نزدیک شدیم.

اگر نتیجه هنوز توی زندگیت نیومده،مشکل از قوانین و استاد و آموزش هاش نیست،بگرد توی خودت و رفتارت و واکنش هات و کانون توجهت دنبال ایرادت بگرد!

به خدا اینارو دارم به خودم میگم،که حواسم باشه اگر نتونم نشانه های کوچیک رو ببینم و تایید و تحسین کنم از خواسته های بزرگترم هیچ خبری نیست!

بزارید از تجربه‌ی دیروزم بنویسم :

دوسه روز پیش،یکم فرکانسم آب روغن قاطی کرده بود،این جور مواقع نشانه ی روزانه ی من یکی از قسمت های سریال هاست برای اینکه حالم بهتر بشه،از قضا اون روز هم یک قسمت از سریال زندگی در بهشت بود که استاد اینا رفته بودند آکشن،مرغ و خروس بخرند و گذاشتنشون توی توری ،ولی همه شون از توی توری درومدند و در و دیوار ماشین رو نقاشی کردند.چقدر من خندیدم به اون صحنه ها و اصلا حالم عوض شد،مخصوصا اونجا که استاد گفت :ما اینارو گذاشتیم توی توری و گفتیم که اینجوری مهارشون میکنیم بعد زِررررررررررت توری رو پاره کردند و اومدن بیرون.

منو داری اینقدر به این زرت استاد خندیدم که اصلا یادم رفت چرا حالم بده.یاد خودم و شیطنت هام و مسخره بازی هامون تو بیمارستان افتادم و خلاصه که یک زِرت گفتن استاد کلی مدار منو جا به جا کرد :))) ( با تشکر از این همه تاثیر پذیری :))) )

دیروز داشتم چمدونم رو میبستم برای رفتن به مرخصی،یکسری سوغاتی هم گرفته بودم برای اعضای خونواده،حالمم خوب بودا،یهو شیطان سرو کله ش پیدا شد و شروع کرد به هر هر خندیدن و مسخره کردن:

اینا سوغاتی هاته؟فقط اینارو تونستی بخری ؟ زرت!

ببینم موجودی حسابت رو؟چی؟پولت همینقدره؟ زرت!

راستی فکر کردی میری کیش و پول دار میشی بعد برای خانواده ت هرچی دلت خواست میخری؟ زرت!

ببینمت؟پس کو موفقیت های مالیت؟داری روی روانشناسی ثروت هم کار می‌کنی ؟ زرت !

آقا این زرت با اون زرت زمین تا آسمون فرق داشت،هر یک دونه که میگفت من بیشتر حالم بد میشد.

دیگه یک جایی دیدم نمیتونم ذهنم رو کنترل کنم،داااد زدم خدایا کمک!یک کاریش بکن، یک چیزی بگو،من دارم سقوط میکنم!

یک چند دقیقه دراز کشیدم و چشامو بستم و سعی کردم به حالت آرومتری برسم و همین که یک قدم آگاهانه برای کنترل ذهن برداشتم ،کمک خداوند آن تایم رسید،اصلا نفهمیدم از کدوم کامنت هدایت شدم به خوندن یکی از مقاله های خانم شایسته و این جملات نجاتم داد،انگار یکی سطل سفید پاشید روی سیاهی مغزم :

شروع تغییر باور، یعنی کاشتن بذر های باورهای قدرتمند کننده. بذرهایی که نه تنها هنوز قدرتی ندارند بلکه نیازمند مراقبت بسیارند تا جان بگیرند.

هر باور جدیدی که شروع به ساختنش می کنی، در حکم کاشتن دانه ای در دل خاک است. شما دانه کاشته و در این چند روزه مرتب به آن آب داده و مراقبت های لازم را به عمل آورده ای.

اما هر روز صبح با این دیدگاه که چون چندین روز است به خوبی از آن مراقبت کرده ام پس باید کافی باشد،  سراغ آن دانه نمی روی و انتظار نداری سبز شده باشد.

بلکه به این موضوع آگاه هستی که: درست است هنوز هیچ آثاری از رشد دانه دیده نمی شود، اما ایمان دارم دانه در حال رشد است. پس منتظر مانده و همچنان مراقبت از آن دانه را ادامه می دهی.

به خاطر آگاهی شما از قانون طبیعت، شک و تردیدهایی اینچنین سراغت نمی آید که بگوید:

یعنی الان در حال رشد است؟…

یعنی در زیر این همه خاک و در این مکان تاریک و نمور و سرد، امکان رشد و حیات برای این دانه وجود دارد؟…

شما این سوالات را نمی پرسی و همچنان به روند مراقبت از دانه ادامه می دهی، زیرا شیوه طبیعت را می دانی و آگاهی که این قانون طبیعت است که دانه را در دل خودش، همانجایی که به نظر سرد و تاریک و نمور می آید، نه تنها نمی کُشد، بلکه می پروراند.

شما دانه را بیرون نمی آوری، صبر می کنی. صبری که نشان از ایمان شماست. ایمانی که موجب می شود با اینکه هنوز دانه را نمی بینی ، به مراقبت از آن ادامه داده، علف های هرز اطرافش را می کنی، دور آن حصاری می کشی تا در روزی که آن دانه قرار است جوانه بزند،  زیرا پای رهگذارن لگدمال نشود.

این مهم ترین کار زندگی تو درباره پرورش باورهای نوپایت است. همان کاری که استاد عباس منش در اولین روزهای شروع کارش در بندرعباس، انجام داد. درست بود که آن زمان هنوز نتیجه خاصی در دست نداشت اما ایمان داشت که قانونش همین است و نتایج قطعاً در راه اند. ایمان داشت بذری که کاشته، در حال رشد است و تنها کار او ادامه دادن به مراقبت از این بذر است و اگر نا امید نشود، اگر ادامه دهد، قطعا نتایج نیز به گونه ای ظاهر می شوند که جایی برای شک و تردید یا انکارهای دیگران نخواهد ماند.

یعنی این جملات الهی چنان قلب من رو روشن کرد که برگشتم به شیطان گفتم یک زرتی من بهت نشون بدم :)))) اون سرش ناپیدا ،پاشو خودت با پای خودت از خونه‌ی توحیدی من بیرون تا خودم با اردنگی ننداختمت!

به الله قسم …

به محض اینکه من فرکانسم بهتر شد،آبشاری از نقطه های آبی اومد،یکی قشنگتر از دیگری ،یکی توحیدی تر از دیگری

با اشک های روووون دفترم رو باز کردم و نوشتم خدااااییاااااشکرت،خدااایاااا عاشششششقتم ،خدایا ازت ممنونم که اجازه میدی بنویسم،خدایا اگر من کامنتی نوشتم که به قلب بچه ها نشسته،همه ش تویی،همه ش رو تو نوشتی،اگر نقطه‌ی آبی اومده که پر از عشق و محبته ،اونم شمایی …اونم تحسین شماست،اونم عشق شماست ،گریه میکردم از شوق و می‌نوشتم …چقدر به جانم نشست این شکرگزاری،چقدر قلب منو باز کرد،چقدر خودمو توی آغوشش خدا حس کردم .

اینجاست که میگم این کامنت نوشتن ها صلاته، وهمه ش سوده و سوده و سوده …

خداروصدهزار مرتبه شکر برای فرصت یک صلات دوباره،خدایا شکرت که امروز نمازمون قضا نشد!خدایاشکرت که هدایتمون کردی به این جهان مجازی توحیدی.

خدایا استاد جان رو ،خانم شایسته رو ،بچه های توحیدی رو،این سایت وغار حرا رو در پنا خودت حفظ کن.

خدایا کمکمون کن بیشتر و بیشتر از منیت ها خالی بشیم و اجازه بدیم نور شما تموم وجود ما و زندگیمون رو پر کنه.

اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ

اللَّهُ سرپرست ماست،ولی ماست،مربی ماست،مدیر کااااروان اووووونه!همه چیز دست اووووونه! کجا دنبال چی میگردیم؟؟؟؟

خدایا من فقط می‌خوام تو کاروان شما باشم باشه؟؟؟؟

وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَهٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ

و بشتابید به سوی مغفرت پروردگار خود و به سوی بهشتی که پهنای آن همه آسمانها و زمین را فرا گرفته و مهیّا برای پرهیزکاران است.

آخییییییش! چقدر این صلات به جانم چسبید!

دوووستون دارم از روشنی قلبم…

نور خدا به قلب های سلیمتون

بوس خدا به کله ی مبارکتون

ثروت خدا به تموم زندگیتون

مودت خدا به به رابطه هاتون

در پناه نووووور باااااشید همیییشه

….