سفر به دور آمریکا | قسمت 2 - صفحه 32

سلام.

خانم شایسته عزیز نکاتی گفتن که بی نهایت مهم هست.

بکار بردن حواس پنچگانه برای زیبایی های جهان چیزی نیست که به سادگی بدست بیاد . و برای این که به این زیبایها رو حس کنیم نیازی نیست که حتما به جاهای بریم خیلی فضای خوبی باشه و ممکنه حتی توان مالی هرکسی نرسه و اصلا نیازی نیست حتما به فضای خاصی بریم تا بتونیم زیبایی ها رو درک کنیم .

انقدر اطرافمون زیبایی هست انقدر مملو از زیبایی هاست که واقعا کور بودم که قبلا نمیتونستم ببینم

انقدر احساس نا امنی عجله و پوچی و بی ارزشی بود که اجازه دسترسی به زیبایی ها دور برمون نمیداد ولی حالا خیلی فرق داره حتی شکلات که میخورم زودی نمی جوم تموم میشه و چایی رو داغ داغ نمیخورم پنجر رو باز میذارم تا کمی خنکی بیاد و احساسش کنم حالا ستاره های اسمون و ابرها برام خیلی معنا دارن نمیدونم جرا انقدر دیگران عزیزتر شدن گاهی انقدر لطف دارند احساس میکنم انگاری مثل بیمار که اخرای عمرشه خیلی ملاحظه میکنند .انقدر از همین اتاق کوچیکم احساس خوب دارم انقدر در لحظه حال توجم به خوبیها جلب میشه نیازی به هیچ چیز ندارم و هرکاریم میکنم اصلا عواقبش برام مهم نیست که اینده چطور میشه اصلا مهم نیست اینده چه اتفاقی برام قراره بیفته. از همین نفس کشیدن ها هم که عادی شده میشه لذت برد من همین جا که هستم همین حالا مهم ترین بخش زندگی من که دیگه قرار نیست تکرار بشه و خوب زیستن در لحظه حال ولذت بردن ازش خودبه خود اینده رو خواهد ساخت .

هدف و رویاها دارم ولی به نظرم ادم باید انقدر سرشار از حس ارامش باشه که برای رسیدن بهشون اصلا عجله نداشته باشه مثل جاده شمال انقدر محو مسیر و زیبایها باشه که رسیدن به مقصد انقدرها مهم نباشه و همه خوب میدونم وقتی مسیر لذت بخش باشه چقدر کوتاه میشه و وقتی همش حواسمون به این باشه کی پس تموم میشه مسیر طولانی و خسته کنند خواهد شد.

ممنونم از خوندن پیام دوست عزیز :)