سفر به دور آمریکا | قسمت ۷

دوستان همین الان با کامنت قبلی که برای همین فایل نوشتم یه موضوع فوق العاده ارزشمند برام روشن شد که خودمم باورم نمیشه و اومدم دوباره کامنت بزارم،توی کامنت قبلی نوشتم غول اول بودن برام کوچیک شد من همین الان با خوندن کامنت خودم با این جمله خودمو دوباره پیدا کردم به یاد اوردم که من میتونم تو انجام هر کاری بهترین باشم نه متوسط و بهترین بودن و نفر اول بودن دیگه برام غول نیست دوباره دارم به دوران دانش اموزیم برمیگردم که تا پیش دانشگاهی همیشه تو همه چی هر مسابقه ای امتحانی معدلی اول بودم و با وجود اینکه الگوی خاصی نداشتم اما فقط و فقط به پزشکی فکر میکردم و چون خودمو خیلی باور داشتم پزشکی هم قبول شدم، اما چرا اون موقع به هر هدفی میخواستم راحت میرسیدم،چرا تو هر کاری اراده میکردم اول میشدم، حتی مسابقه هایی که یهویی و بدون امادگی قبلی منو میفرستادن، چون باورم بهترین بودن بود چون به کمتر از اول بودن فکر نمیکردم،پس چه اتفاقی افتاد که الان به متوسط بودن قانعم و بهترین بودن انقدر برام بزرگ شده با وجود اینکه میدونم چه استعدادهایی دارم، خدای من الان اینو فهمیدم همین الان٫٫ دوستان قضیه از این قراره که سال۸۷ که من به لطف و هدایت خدای مهربانم پزشکی قبول شدم و رفتم دانشگاه بخاطر قانون بومی سازی حتی رتبه های تک رقمی و دو رقمی منطقه سه یا سه رقمیهای خوب منطقه دو هم توی کلاسمون بودن یعنی بجای اینکه تهران یا چندتا دانشگاه اول کشور قبول بشن همون شهر خودمون قبول شدن و یه مقدار اونا خودشون رو بالاتر از بقیه میدیدن و این احساس به ماهایی که قطعا اعتماد به نفس پایین تری داشتیم هم القا شده بود و الان که فکر میکنم (خدای من این اون چیزیه که گفتم دقیقا همین الان به ذهنم رسید) الان که فکر میکنم میبینم از همون موقع این احساس بهترین بودن وباور توانستن بعنوان نفر اول در من افت کرد چون میگفتم اون دو رقمیه اونیکی رتبه ش بهتر از من بوده من ۸۰۰ بودم اما اون ۲۰۰ بوده و همینطور زمزه های پنهانی(همان شرک خفی که قدرت خدایی خودمو داشت کمرنگ میکرد) که نمیدونستم قراره چقدر اعتماد به نفس منو بگیره،الان میفهمم که تبدیل شدم به کسیکه به متوسط بودن قانعم ( یعنی از ته دلم عاشق بهترین بودنم اما باورشو ندارم و نمیدونستم چرا اینطور شدم) و این شد که نمره های متوسط رو به خوب، پیشرفت متوسط رو به خوب و هیچکدوم بهترین نبود پزشک شدم اما انگیزه ام مثل زمان شروع نبود و خیلی فرق کرده بود(حالا یه مقدارش تو پزشکی طبیعیه اما مال من بیشتر از یه مقدار بود) با وجود اینکه همه اطرافیانم بارها و بارها یکسری استعدادهای خاصمو به من یاداوری میکردن و میگفتن تو در فلان زمینه فوق العاده ای اما الان میفهمم که من باورم عوض شده بود که فکر میکردم نهایتا متوسطم، وای خدای عزیزم خدای مهربانم هزاران بار سپاس که خودمو همین الان دوباره پیدا کردم همون آزاده که همیشه بهترین بود دقیقا همین الان که بحث سیر تکاملی رو نوشتم اینها به ذهنم رسید باورم نمیشه هدایت انقدر قشنگ عمل میکنه، نیتی که قبل از دیدن فایل کردم که خدایا هدایتم کن به تمرکز بر نکات مثبت، منو به جواب سوالیکه بارها از خودم پرسیدم که چرا منی که بهترین خودم در زمان دانش اموزیم در تمام مقاطع تحصیلی و حتی زمینه های هنری و غیر درسی بودم الان خودمو باور ندارم چه اتفاقی افتاده و هیچوقت نمیدونستم چرا ، فکر میکردم خستگی این همه سال تحصیل و درسهای سنگین عاملش بوده اما الان میفهمم باورم به همین ارامی و موذیانه عوض شده بود،من الان دارم فایل عزت نفس رو کار میکنم و شاید به خاطر هم فرکانسیم با اون فایله که الان این موضوع رو خخ۶ فهمیدم و واقعاخوشحالم که انقدر زود داره اثر میکنه،دارم خودمو بیاد میارم به همین سادگی که از دل یک فایل سفر وقتی خدا هدایتت کنه به چه جوابهایی میرسی و چقدر قانون قشنگ عمل میکنه ٫٫ خدایا هزاران بار شکر هزاران بار شکر که ستایش فقط مخصوص توست و بس٫٫

استاد بینهایت ممنون از سایت پر قدرتتون که با هدایت خداوند ما رو به یاد خودمون میاره