سفر به دور آمریکا | قسمت ۹

بنام خدای فراوانی ها

سلام به استاد عزیزم مریم جان ‌همه اعضای خانواده صمیمی‌ام

شروع فایل از یه جاده بسیاااار زیبا شروع شد

چه حالی میده آدم تو آروی با اون شیشه بزرگ جلوش به طبیعت اطراف نگاه کنه انگار تو‌خود طبیعته چون ماشین های دیگه این دید وسیع و باز رو ندارن ولی آروی با این شیشه جلوی بزرگش یه سطح دید وسیعی میده که آدم فکر میکنه خودش تو دل جاده هست قشنگ غرق فضا میشه ، کامل حس میکنه ، غرق زیبایی میشه

مسافرت های اینطوری آدم رو‌مجبور میکنه که فقط تحسین کنه چون اصلا به ذهن اجازه نمیده متوقف و راکد باشه ، تو با ماشینت هر لحظه داری از یه جای جدید میری و ذهنت هست که باید همرات بیاد و هر لحظه جای جدید رو ببینه و‌شگفت زده بشه

واسه همینه آدم هر چقد حالش بد باشه ولی وقتی بره تو‌دل جاده مخصوصا این جاده زیبا مخصوصا با همسفری که عشقت هم هست حالش حتما بهتر میشه

تحسین میکنم مریم جان رو که با توجه ی زیباش از تمام اون افراد و چیزهایی که این لحظه زیبا رو واسش بوجود آورد تشکر می کرد

اینطوری آدم همیشخ تو احساس خوب و سپاسگذاری میمونه تو احساس رضایت از خودش و زندگی و خدا و نجوا دیگه جا و مجالی واسه روزنه و بودن نداره

بازم تحسین میکنم آزادی مالی زمانی مکانی استاد رو و از خدا هم تشکر میکنم که منو داره به همین آزادی هدایت میکنه

چقد خوب سفر میرین

یه جا که دلتون خواست وایمیستین ، حتی روی یک پل ، غذا می خورین با هم تو دل طبیعت کنار هم ، از هم تشکر می کنین ، به قشنگی های اونجا توجه میکنین و بعدش به مسیرتون ادامه میدین

چقد جنگل های اونجا

خیابون های اونجا تمیزه

انگار هر روز داره مرتب میشه

من عاشق این تمیزی نظم ترتیب زیبایی هستن

آدم وقتی نگاه میکنه دلش باز میشه

عاشق دیدن زیبایی ها هستم

عاشق دیدن فراوانی ها هستم

می خوام که بازم بیشتر و بیتشر ببینم

بیتشر و بیتشر تجربش کنم

همون حرفی که مریم جان زد وقتی یه نعمت یا زیبایی رو میبینم آگاهانه می گم خدایا من ازین دست بیشتر می خوام اینو واسم بیتشر کن ، واقعا چه روش خوبی ، من هر بار استفاده کردم خدا بعدش بهم قشنگترشو داد . به همین راحتی …..

بنام خداوند فراوانی ها

سلام به استاد عزیزم مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام 🌹

نشونه امروزم سفر به دور امریکا قسمت ۹ بود

و واقعا چیزی که یاد گرفتم و یه جورایی واسم مرور شد تحسین و شکرگذاری در هر شرایطی ، حتی شرایط به ظاهر نادلخواه

اینکه مریم جان اونطوری سپاسگذاری کرد از استاد واسه ایده اش ، از مایک واسه بودن و همراهیش ، از اون سنگ رودخونه واسه اینکه جایگاه غذاتون شده بود از رودخونه از آروی از کل جهان هستی که هر قسمت ازین دنیا یه نقشی تو این جریان زندگی و لذتتون تو اون لحظه داشت

این تحسین شکرگزاری زبانی هم به کنترل ذهن ما کمک میکنه و هم به تمرکزمون برای دیدن زیبایی های بیشتر و بیشتر

واقعا تحسینتون میکنم اینطوری در لحظه زندگی می‌کنین

وقتی مریم جان دستشو گذاشت تو آب و اینطوری از ته دلش لذت برد این نشون دهنده یه ذهن آروم و ذهنی که تمرین کرده واسه لذت بردن و دیدن زیبایی که تونسته اینطوری عمیق به وجد بیاد

وگرنه ذهن شلوغ ، ذهن نا آرام ، نمی تونه اینطوری حس کنه و لذت ببره

این رو میگم چون هر زمان که تعهدم کمرنگ میشه میبینم که ذهنم شلوغ میشه و توانایی لذت بردنم کم میشه و ازونور دغدغه هام هم زمان بیشتر میشه

فایل امروز بهم یادآوری کرد که برگردم به تحسین کردن شکرگذاری کردن از انسان های اطرافم که حتی شده یه کوچولو تو زندگی من اثر دارن و جنبه منفی اونا رو‌ نبینم و همینطور بهشون بگم یعنی به زبون بیارم

وقتی مادرم واسم یه غذای خوب میپزه ، وقتی پدرم باهام مهربونه و …. بهشون بگم

نگاه نکنم قضاوت نکنم اونا رو فقط اون قسمت از چیزی که زیباست رو بهشون یادآور بشم

اینطوری چقد حس خودم خوب میشه و این ذهن چموش من هی میگه نه اونا پر رو میشن و ….

خب بشن چه تاثیری تو زندگی من دارن

منی که پذیرفتم فقط خودم هستم که خالق زندگیم هستم

خدایا شکرت که من جایی زندگی میکنم که همه چیزهای طبیعت رو دارم

جنگل

دریا و …

خدایا شکرت

همین که نوشتم کامنت گذاشتم ذهنم متمرکز تر شد و حالم بهتر شد

این کامنت نوشتن واقعا خیلی کمک کننده هست

و این جا به خودم قول میدم که ازین به بعد بیشتر و با دقت ترش کنم