سفر به دور آمریکا | قسمت ۹

سلام به همه دوستان عزیز و همفرکانسیم

امروز روز سوم از اجرای تعهدم هست. به خودم قول دادم هر روز روی فایل ها سفرنامه صبح و شب تمرکز کنم و زیبایی ها و نکات آموزنده رو که دریافت میکنم با شما دوستان عزیزم به اشتراک بذارم.

1. اون آهنگ بکگراندی که همیشه تو سری های اول سریال سفر به دور آمریکا هست به قدری در ذهنم خوب هک شده که چند وقت پیش تو اینستاگرام پستی رو میدیدم که این آهنگ، آهنگ زمینه بود. ذهنم خیلی سریع سریال سفر به دور آمریکا و تمام اون صحنه های زیبا رو مرور کرد! کاملا ناخودآگاه! و بعد یک لبخند! استاد و خانم شایسته عزیز ازتون بینهایت ممنونم. ممنونم که این سریال رو عاشقانه تهیه کردید تا ما هم زیبایی های بیشتری رو ببینیم، به اشتراک بذاریم و ظرفمون رو بزرگتر کنیم!

2. چقدرررر جاده تمیزه! خدای من. واقعا لذت میبرم از یک جاده تمیز، آسفالت با کیفت، خط کشی های مرتب و تازه! جادش چقدر منو یاد جاده های شمال ایران میندازه. مخصوصا گیسوم که واقعا بهشته!

3. خانم شایسته عزیز طوری برای صدای آب، سردی آب، منظره رودخونه و … هیجان داشتن و با هیجان و احساس خوب تعریف میکردن که تقریبا تمام کامنت های این قسمت بهش اشاره شده و تونسته خیلی خوب این حس منتقل بشه به ما. من وقتی منظره پل و رودخونه رو دیدم گفتم دقیقا دقیقا شبیه اون عکس های معروفی هست که تو اینترنت میبینم. بهم ثابت شد میتونم زیباترین مناظری رو که الان هیچ ایده هم ندارم براش رو ببینم! تکامل میخواد! باورهای محکم و خوبی میخواد! شخصی میخواد مثل خانم شایسته عزیز که اینقدررر سپاسگزار باشه. اینقدر زیبایی هارو تحسین کنه. حتما منم لیاقتش رو دارم زیبایی هارو ببینم. فقط باید تو مدارش باشم و تکامل رو رعایت کنم.

4. جمله خانم شایسته عزیز که میگن “هر وقت من زیبایی هایی رو میبینم خدارو سپاسگزارم میکنم و میگم خدایا من از این زیبایی ها بیشتر میخوام. میخوام چشمم بیشتر این زیبایی هارو ببینه. من رو به جاهایی هدایت کن که این حس و حال رو به من بده ” چقدر این باور خالصه! بهش که فکر میکنم میبینم من تا به الان زیبایی های زیادی رو دیدم. تونستم با تمرین ستاره قطبی زندگیم رو اونطور که دوست دارم بسازم. چرا تا به الان به ذهنم نخورد از خدا درخواست کنم بیشتر میخوام؟؟؟ اتفاقا با توجه به قانون، این باور جواب میده و من فرکانس های بیشتری میفرستم.

5. من یک ویژگی بارز خانم شایسته رو تو این قسمت خیلی تحسین میکنم. تعریف و سپاسگزاری! اینو همیشه به خودم گفتم اینجا هم میگم. وقتی کسی از من تعریف میکنه وقتی از من سپاسگزاری میکنه، وقتی بهم جملات خوب و حالِ خوب کنی میگه من احساسم فوق العاده عالی میشه. من حالم به شدت خوب میشه. من روزم زیباتر میشه. من رابطم با اون شخص بهتر و بهتر میشه. سوال اینجاست خب چرا من هم از دیگران تعریف نکنم؟ چرا نکات مثبتشون رو نگم؟ چرا ازشون سپاسگزاری نکنم؟ مثلا وقتی کسی رو میبینم که خیلی خوشتیپه چرا بهش نگم چقدر تیپت خفنه! من اون طوری که دوست دارم با من برخورد بشه، با دیگران برخورد میکنم. این فرکانس رو میفرستم قطعا تو مداری قرار میگیرم که از من سپاسگزاری کنن و با جملاتشون حالم رو بهتر کنن!

خدایا ازت ممنونم بابت قوانین ثابتی که در جهان وضع کردی. استاد عباسمنش اگر با این قوانین به این زیبایی ها هدایت شده قطعا قطعا من هم میتونم به زیبایی ها هدایت بشم. مثل روز روشنه. من هم میتونم در مدار نعمت باشم.