مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سلام خدمت تمامی دوستان
سلام خدمت خداوند
با نام و یاد او این کامنت رو شروع می کنم
در ابتدا با کلی رقص آهنگ و شادی شروع کردیم که خیلی انرژی مثبتی به همه مون القا کرد
سپس به طرف یک رستوران ایرانی رفتیم
رستورانی که بر طبق نظرات بسیار بسیار زیبا و باکیفیت بود
در این راه هم دوست عزیزمون آقای علیرضا رو ملاقات کردیم و خدا را سپاسگزاریم که مسیرمون رو در این لحظه با او یکی کرد
امیدوارم هر جا که هست شاد و موفق باشه
گویا آماده شدن غذا های سفارشی مون یک ساعت به طول می انجامد
پس بنابراین تصمیم میگیریم یه گشتی این اطراف بزنیم!
میریم به یک پارک زیبا و البته یک جشن زیباتر که در اون داره برگزار میشه و گویا این جشن به خاطر نزدیک شدن به یک مراسم آزادی در آمریکاست
و برای اون دارن یه کنسرت فوق العاده برگزار می کنن
نکته:
همیشه زندگی همینطور پیش میره که ما همیشه میتونیم فقط قدم بعدی رو ببینیم و انجام بدیم
و در زندگی همیشه قدم به قدم به جلو میریم
و اینگونه نیست که یک فرد موفق مثل استاد از همان شروع حرکتش تمام قدمهای بعدیش رو دونسته باشه
لذت زندگی کردن هم به همینه که ما همیشه با فهمیدن قدم بعدی شاد و سورپرایز بشیم
و قدم ها رو یکی پس از دیگری باقدرت برداریم
خوشحالی مردم رو میبینیم که بسیار دارن لذت میبرن و همین احساس خوب باعث این همه پیشرفت در این کشور و برای مردمش شده
چه جالب بود وقتی که اون خواننده آهنگ معروف Rock you رو خوند و همه باهاش همراهی کردن
نکته جالب این بود که وقتی خانم شایسته از مردم فیلم می گرفت و به گونه ای محیط و حریم اونها رو به نمایش می گذاشت آنها وجه مثبت شون بیدار می شد و همیشه لبخند می زدند و دست تکون میدادن همه اینها به این دلیله که خانم شایسته خودش در فرکانس مثبتی؛ در فرکانس خیر و خوبی!
این قانون که هر کسی در هر فرکانسی باشه اتفاقات پیش روش از همان جنس فرکانسش
البته شاید تضاد به وجود بیاد برای کسی که در فرکانس مثبت اما آن تضاد ظاهرش شاید نا جالب باشه اما از درون پر از درس
اون خواننده خیلی باحال بود دیگه یه قسمتی رفت تو دل تماشاگرا و به گونه ای اونها رو تشویق و تحریک کرد برای شاد زیستن و لذت بردن از دقایق زندگی
و چقدر مردم آمریکا راحت و خودمونی هستند
خیلی نکته مثبتی و به نظرم باعث میشه اعتماد به نفس افراد در مواجهه با افراد غریبه و برخورد با آنها بسیار بسیار بالا بره.
هر چند که همه چی به خودمون بستگی داره.
در پناه خدا باشیم همگی و فعلا بدرود
بسیار از بودن باهاتون لذت بردم.