مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی میکنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سفر 11
انچه دیدم و یاد گرفتم
شادی سن و سال نمیشناسه
میشه توی هر سنی با پای برهنه روی چمن با برقصی
سفیدپوست سیاه پوست فرقی نداره
با یار با دوست یا تنها
با خوراکی ساده و زیرانداز ساده همه لذت میبرن
چه گل های زیبایی
چه محیط پاکی
بهترین هارو برای خودمون بخواییم
بهترین رستوران
بهترین خدمات
ماشالا به ایرانی هایی که مهاجرت کردند و بیزینس موفقی راه انداختن که 2000 ریویو 5 استار داره – ماشالا رستوران رومی ک ه انقدر پر از مشتریه که یک ساعت باید صبر کنی تا نوبتت بشه
مهاجرت با ایمان یعنی ثروت یعنی موفقیت
استاد توی سفر دوستش رو دید
انسان های عالی هم مدار هر جا باشن هم رو میبینن
کسی که مهاجرت میکنه چون انسان قوی تری میشه و به خدا نزدیکتر میشه و به مدار بالاتر میره – حتما با انسان های بهتری نسبت به قبل اشنا و دوست میشه
قانون مدارها خیلی خوبه – تو روی خودت کار کن و بقیه رو بسپر به قانونه ثابت جهان و مطمئن باش که با انسان های خوب همراه خواهی شد رو به رو خواهی شد
نکته: وقتی رستوران پر بود و استاد باید صبر میکرد غر نزد که ای بابا علاف شدیم دیر شد و… بلکه یه نشونه تعبیرش کرد و گفت پس باید بریم این دور رو گشت بزنیم (ببین استاد اصلا سرسپرده ی محض است در این مورد که لخیر فی ما واقع یعنی هر اتفاقی به نفعه منه برای من خوبه اصلا خدا اینو اینطوری برای من تنظیم کرده و من باید صبر کنم تا خیریتی که توش هست رو ببینم باید قبول کنم باور کنم که خدااینو برای خیر من اینطوری پیش اورده)
و اینجاست که هر روز پر از سورپرایز میشه برای تو
هدایت همینه
برنامه قدم به قدم چیده میشه نه هفتگی و ماهانه
ما به خدا اعتماد داریم به عنوان استاد برنامه ریزی ها و اجازه میدیم او مارو به سمت زبایی های بیشتر هدایت کنه
اجازه میدیم یعنی سعی میکنیم نشونه ها رو تشخیص بدیم و بعدش قطعا از نشونه ها پیروی میکنیم
وقتی ما جوینده شادی باشیم ادم ها وجهه مثبت و شاد خودشون رو به ما نشون میدن
خدایا شکرت