مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سلام
خدارو سپاس گزارم اینجا و همراه شما هستم
به معنا واقعی لذت بردم و حس کردم اونجا هستم و همراه مریم جان از این آدم ها فیلم میگیرم
از شادی های استاد و شوخی های مایک فیلم میگیرم.
از احساس ثروت و قدرت استاد تصویر برمیدارم..آره اینجاها همه ملک منه
هر جا خاستی پارک کن
تی شرت هایی با رنگهای روشن زیبا. یکی آسمونی و دیگری لیمویی.. و لیمویی استاد با رنگهای صندلی رستوران ست شده. خیلی زیباست
پاسخ زیبا و ارامبخش خانومی که براتون ثبت سفارش کرد دل منم برد. چه با تواضع و زیبا و با اطمینان
و به قول خانوم شایسته چقدر مشتری و ثروت. خدایا شکرت . خدا بیشتر بهش بده. رستوران بزرگتر با شعبه های بیشتر بزنه واقعا قابل تحسین هست. چنین باورهای زیبا و ثروت سازی قابل تحسین هست. هم به خودش سود میرسونه هم به افرادی از این غذا های خوشمزه لذت میبرند. که یک ایرانی هم میتونه اون طرف کره زمین. خیلی دورتر. غذاهای خوشمزه ایرانی رو تجربه کنه و لذت ببره .خدایا شکرت
داستان منم با این فایل کاملا هدایتی بود. مدت ها تمرکزم روی سریال زندگی در بهشت بود تا اینکه هدایت شدم به این فایل
واقعا درست گفتید جریان هدایت و این خدا بینظیره. خداوند استاد برنامه ریزی هاست و من تازه دارم درکش میکم که افراد موفق مثل استاد اصلا برنامه خاصی ندارند . اونا به قلبشون اعتماد دارند
اونا میگویند باشه و حرکت میکنند و به بهترین ها هدایت میشوند
چه زیبا در مورد سادگی صحبت کردید. واقعا آدم یه چیز ساده بپوشه و ساده بخوره ول لذت ببره. من الان درکش میکنم و حاضرم اینجوری زندگی کنم
خیلی ساده
چند روز پیش به یک بیرون گردی دوستانه رفتیم. با اینکه بضی از اونا خیلی از من بزرگتر بودن اما من لیدر شدم و منم همه چیز رو سعی کردم به خداوند بسپارم. و باورتون نمیشه با اینکه قبلا هم به اون مکان خاص رفته بودم اما کلا هدایتی یک مزه دیگه ای داشت و ما قدم به قدم هدایت شدیم
و از همه مهمتر سادگی بود . من تاکید کردم برای خوردنی ساده بیارید . و همه خیلی راضی بودن
خیلی بیشتر خوش گذشت و نیاز نبود نصف وقت درگیر غذا باشیم!
بیشتر لذت بردیم..رقصیدیم و بازی کردیم. کلی هم خوش گذشت
اولین دختری رقصید من بودم..با شجاااااعت.
خدایا شکرت . خیلی حال داد
همیشه از این جنس شادی ها برای همه میخام
خدایا شکرت خانوم شایسته با تصاویر شریک میشه زیبایی ها رو و ما با کلمات
فرقی نداره
هر دوتاش حال آدم رو خوب میکنه و فرکانسش دریافت میکنه
این یک هنر هست
یک هنر که بتونی زیبایی ها رو با تصویر..کلام و کلمات نشون بدی یا بیان کنی
و به قول دوستان عزیز قیمتی ندااااره
شکرت
شکرت اینجا هستم
عاشقتونم
:))