مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
به نام خداوند هدایتگر
سلام و احترام
قسمت 11
چهازم جولای ،، روز استقلال امریکا
چه رقص با حال و زیبایی ،، چقدر این ادم ها با ساده ترین وسایل و ساده ترین لباس ها اومدن اینجا و در این رقص و شادی شزکت میکنن و لذت میبرن .. و چقدر پر انرژی و شاد هستن …
اون خانم و اقا با اون سنشون چقدرررر پر انرژی و پر قدرت دازن میرقصن ..
نکته ی جالب برای من این بود که هر کسی هر مدل رقصی که بلده اجرا میکنه و نگران حرف بقیه نیست که رقصم خوبه یا بده !! هر جوری بلدن میرقصن… بپر بپر میکنن.. پاهاشون و دستاشون رو تکون میدن … و همینجوری میرقصن و تحرک دارن و انرژی دارن و شاد هستن … بدون اینکه نگران این باشن کهه وااای نکنه بد میرقصم !! چقدررر شاد و اکتیو هستن… با لباس های خیلی ساده و راحت … با غذاهای ساده مثل نون و پنیر … و هر کدوم یه صندلی برداشتن و اومدن اینجا و این همه جمعیت اینجا جمع شدن و کلی لذت میبزن …
مورد بعدی بزای من فراوانی مشتری در اون رستوران بود که ماشالا یکساعت باید منتظر باشی تا نوبتت بشه .. و شما به جای اینکه حسادت کنید و غر بزنید که وااااای چقدر شلوغه !!! به جاش این رو یک نشونه از طرف خدا دیدید و همچنین اون فراوانس مشتری رو تحسین کردید و به جای منتظر موندن در صف غذا … به سمت این رقص و جشن زیبا هدایت شدید
چقدر غذاهای خوشمزه ای به به !!
چقدر مشتری داره افرین …
و یک نکته ی ریز دیگه اینه که خانم شایسته دوربین به دست اژ خیابون رد شد اون ور و اصلا به اون سمت فکر کنم نگاه نکرد که ماشین میاد یا نمیاد !!! و تمام وجودش غرق دز فیلم برداری بودش و انگاری اصلا به اون ور نگاه نکرد!!!
یه جوری که اعتماد داشته باشه که مثلا راننده ها اینجا خیلی خوب و منظم رانندگی میکنن و همه پشت خط عابر ایست میزنن!! پس بذار من از فیلم گرفتنم لذت ببرم !!
خیلی برام جالب بود !!
و موزد بعدی اینکه اره من توی قسمت های قبلی هم بهش اشاره کردم که این ادم ها در مقابا دوربین بانو شایسته اون وجه شاد و مثبتشون رو نشون میدن و دست تکون میدن و میخندن و شاد هستن .. و همچنین در این قسمت دیدیم که اون خانم ها وقتی ازشون فیلم گرقته شد یهویی شروع کردن به رقصیدن و چقدررررر پر انرژی تر شدن …
چقدر مراسم ژیبایی بود … واقعا این ادم ها قابل تحسین هستند اینقدر که شاد و پرانرژی هستن ..
اقای خواننده رفت خیلی راحت و با اعتماد به نفس از اون خانمه درخواست کرد که باهاش برقصه !!! واااوو چه باحال ..
اون فواره های اب هم خیلی خوشگل بودن و بچه ها در کنارش در حال اب بازی بودن .. واقعا جالبه این ادم ها از کوچکترین چیزها نهایت لذت رو میبزن .. این ادم ها خود خودشونن.. ماسک ندارن .. من قبلا یه جوزه دیگه ای راجب این مردم قکز میکردم ولی با دیدن این 11 قسمت از سفر به دور امریکا و درواقع تا اینجای کار .. ازوم ازوم داره نگرشم نسبت به این مردم و این کشور تغییر میکنه .. این ادم ها خیلی ساده و راحت نگر هستن .. خیلی شاد و خوشحال هستن .. خیلی با اعتماد به نفس هستن … مثلا توی این مراسم چقدر لباس های ساده و راحتی پوشیده بودن .. و خانم ها به نظرم اصلا آرایش نداشتن .. یا حداقل اون آرایش غلیظ رو ندارن !! لباس های عجیب و غریب و تنگ و سفت نمیپوشن !! شهر چقدز تمیزه .. چقدر مرتب رانندگی میکنن .. چقدر هوای صافی داره !! چقدز دوست داشتنی و باحال هستن … و چقدر روحیه ی مثبت نگر و ساده نگری دارن و چقدر با کوچکترین چیزها لذت میبرن !!
دوست دارم بیستر و بیشتر این کشور رو بفهمم و این مردم رو بیشتر بشناسم ..
خدایا شکرت
سلام
قسمت ۱۱
در قسمت دهم توی کارولینا شمالی بودیم چطوری شد که الان توی جورجیا هستیم ؟؟
نمیدونم گیج شدم ..
دیدن این همه رفص و شادی چه باحالع.. اذما چه ساده و بی خیال و رها با ساذه ترین حالت پوشش و غذا و امکانات دور هم جمع شدن و همه میرقصن و شادن ..
مخصوصا اون پیر زن تپله خیلی باحال بود ..
اقا خواننده تقاضای رقص کرد از اون خانم .. خیلی با اعتماد به نفس بالا رفت ازشون درخواست کزد گفت بانوی زیبا من میخوام با شما برقصم..
خیلی زیبا همه ادم ها وجه مثبتشون رو به دوربین نشون میدن ..
رستوران کلی ادم بود و غذای عالی و خوشمزه ..
موزیک خیلی باحال بود..
همه مثبت و بسبار پر انرژی.. با اون سن بالاشون چقدر انرژیشون زیاده و پابه پای جوونا میرقصن..
امید به زندگی خیلی بالاس..
تفکر مثبت همه جا رواج داره..
ادما رها و شاد هستن و با خودشون در صلحن و به چیزی نمیچسبن ..
ادما خودشونن ..
شادی و لذت رو به تعویق نمیندازن ..
باید اینقدر تکرار و تکرار و تکرار کنم که مثبت فکر کردن و زیبا فکر کردن و زیبا نوشتن و زیبا حرف زدن بشه سبک زندگیم و بشه یه عادت بزام بره توی تک تک سلول های بدنم..
به زیبایی های درونم توجه کنم ..
همیشه زیبا حزف بزنم ..
چقدز اینا شاد و بیخیالن !!!
چقدر اینا ثروتمند و شادن … چون حالشون خوبه.. چون سپاسگزارن و رها …
خونه های لاکچری..
ماشین های لوکس خیلی زیاده ..
منم حتما یه روز میام امریکا..
خدایا شکرت