مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباسمنش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز می‌شود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباسمنش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباسمنش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سفر روز یازدهم من
درس امروز و نکته امروز
داستان سپردن خودمون ب جریان هدایت
سلام به استاد های قشنگ و مهربونم
لایک دارین
دوستان همکلاسی عزیز تر از جـــــــــــونم
چقدر عاشق شماها هستم با نظرات کم نظیرتون ؟
(لایک و قلب زیاد)
استاد شایسته جان این سفر زیبایی های زیادی داشت
ب خودم قول دادم تا 6 ماه یک اصل رو بزارم وسط و به سمت همون اصل هر روز ی قدم بردارم
اصلی ک من از استاد شایسته عزیز و استاد عباسمنش عزیز یاد گرفتم
ساختن شخصیتی تحسین کننده‌ی زیبایی‌ها و نعمتها
و مطمئنم میتونم این شخصیت رو بسازم
امروز قرار ی روز قشنگ و زیبای دیگ داشته باشیم توی نشنال پارک
چقد از این اسم نشنال خوشم میاد
چقد ازش انرژی میگیرم
از نشنال داریم میریم بهترین رستوران ایرانی در جورجیا
لباسهای تبلیغ بازیکن ایرانی خوشرنگن
استاد شایسته جان رفتن ب رستوران و اینکه قرار شد یک ساعت بمونیم تا نوبتمون بشه و شما یادم دادین ک الخیر فی ما وقع
اینکه رستوران اینهمه مشتری داره و داره ثروت میسازه
و اینکه شما همیشه و در حالی میگین الخیر فی ما وقع و گفتین ی نشونس ک ی گَشتی این اطراف بزنیم و بعد از 10 دقیقه رسیدین ب اون برنامه دنس ک بنظرم خیلی جذاب بود و دوسش داشتم کلا وقتی میبینم ک دیگران توی رقص و شادی و حال خوبن واقعا حالم بهتر و بهتر میشه .
مورد و نکته مهم دیگ اینکه گفتین استاد عباسمنش نمیدونن هفته بعد قراره کجا باشین و همیشه دنبال رو این هستین ک هدایت بشین
اینکه فقط قدم بعدیتون رو میدونین و قدم ب قدم هدایت میشین میتونه برا من درس باشه ک الانم توی زندگیم فقط دنبال هدایت باشم.
و اینکه گفتین ما ب خدا اعتماد داریم بعنوان استاد برنامه ریزی ها چقدر ب آدم میتونه آرامش بده
استاد جان
من کلا عاشق آهنگ و رقص بزن بکوب هستم و این قسمت خیلی برام جذاب بود ک ببینم مردم امریکا چجوری شادی میکنن
چ جالب با اینکه آدما خیلی معمولی میرقصیدن ولی اصلا قضاوت نمیکردن و نمیترسیدن ک بگن آدما درباره رقصمون چی میگن و خیلی راحت بودن با خودشون و رقصشون
وقتی از اون خواننده فیلم میگرفتین چقد لذت برد و خندید و شما رو با دست نشون داد
استاد شایسته جان
سپاسگزارم ازتون
عاشقتونم