مفهوم «رها بودن و نچسبیدن» که، استاد عباس‌منش بارها در آموزش‌هایش بر آن تأکید داشته، برای من مثل بازی سنگ نوردی (rock climbing) است. در این بازی گیره‌هایی روی سطح سنگی صاف و بزرگ وجود دارد که، فرد با قلاب کردن دستها و پاهای خود در این گیره‌ها، از سنگ بالا می‌رود تا به بالاترین نقطه از سنگ برسد. احتمالا شما آن را در پارکهای بازی دیده‌اید و حتی خودتان امتحان کرده‌اید باشید.
این گیره‌ها به گونه‌ای بدقلق طراحی شده که، فقط بتوانی مدت کوتاهی دستت را در آنها قلاب و وزن خود را در آن ناحیه از سنگ نگه داری. این بازی روی دو اصل استوار است:
اصل اول: تنها زمانی می‌توانی به نقطه‌ی بالاتر صعود کنی که، دست و پایت را از گیره قبلی جدا کنی و بی‌خیالِ گیره قبلی بشوی.
اصل دوم: اگر بیش از یک حدّ مشخص، بالارفتن را به تعویق بیاندازی(بیش از حدّ حساب و کتاب کنی و به آن ناحیه بچسبی)، قطعاً سقوط می‌کنی.
این دو اصل، شامل زندگی ما نیز میشود. یعنی مفهوم رها بودن، دقیقاً همین است. تنها زمانی آماده‌ی هدایت به سمت زیبایی‌های بیشتر و زندگی با کیفیت‌تر خواهیم بود که، با وجود سپاسگزار بودن و لذت بردن از داشته‌هامان، درباره همه چیز رها باشیم و به هیچ چیز- هرچقدر زیبا و خواستنی- نچسبیم.
مفهوم رها بودن در مسیر تحقق اهداف‌مان، یعنی تشخیص نشانه‌ها و جدّی گرفتن‌شان. زیرا خداوند با زبان نشانه‌ها سخن می‌گوید. اما فردی می‌تواند نشانه‌ها را تشخیص دهد، آنها را جدی بگیرد و مشمول موهبت هدایتشان بشود که، علی رغم جدّی بودن برای تحقق هدفش، درباره‌ی چگونگی رسیدن به آن، رها و منعطف باشد.
آنچه من از زندگی با استاد عباس‌منش می‌آموزم، چنین جنسی از رهایی درباره‌ی همه چیز است که، شیوه‌‌ی زندگی استاد عباس‌منش است. اساسی که «چگونگی مسیر» را در هر لحظه از زندگی ایشان تعیین می‌کند. خواه آن مسیر مربوط به برگزاری دوره‌ی جدید باشد، یا هدایت به یک رستواران یا فروشگاه برای غذا، یا یک جاده برای رفتن به جایی، خواه مسیر سفر به دور آمریکا.
ما هیچ برنامه‌ی مدون و از پیش تعیین شده‌ای برای این سفر نداریم. فقط روی جریان هدایت الهی سوار شده‌ایم و سعی می‌کنیم تا اجازه دهیم این جریان ما را به قدم بعدی هدایت کند و قدم بعدی را برای‌مان مشخص کند.
قطعاً در برنامه‌ی سفر به دور آمریکا، شما رگه‌های این هدایت به سمت زیبایی‌ها را بیشتر به چشم خواهید دید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD200MB13 دقیقه
سلام
قسمت 11
با چه صحنه زیبایی شروع لذت بردن از لحظه حال و خود بودن بدون توجه به نظر دیگران
فقط حال خودم مهمه که خوش باشم
لحظه های زیبای زن وشوهری و دو دوست باهم که فقط هدف خوش بودنه
نمیگن لباسم اینجوریه خوب بلد نیستم برقصه
نگاه میکنن و از این حرفا که تو ذهن ما میاد
و میخواد همیشه ما بهترین باشیم تا یکار کنیم یعنی یجورایی میخواد فقط برای دیگران زندگی کنیم
ولی وقتی ما با این هدف به دنیا نیومدیم معلومه که هرچی میریم دنبالش حسمون بدتر میشه و اون حس نیاز تموم نمیشه
ولی وقتی برای حال خودت کاری بکنی فارغ از نتیجه حال تو اروم ارومه
چون خدا رو داری و نیاز به کسی نداری
خدایا سپاسگذارم که به من لیاقت دادی تا تو رو داشته باشم برای بهترین دوست بهترین یار همراه مشاور وبهترین…
و اما با استاد جانمون که باز هم ست پوشیدن با پسرشون که من عاشق این ست ها هستم و تحسینتون میکنم تا تجربه ش کنم
میریم رستوران ایرانی باکیفیت تمیز خوشکل با غذاهای متنوع و عالی وباز هم فراوانی مشتری، فراوانی ثروت
وباز هم رهایی و الخیر فی ما وقع و هدایت خداوند جان به جاهای زیباتر و دیدنتی تر و نشان دادن ثروت و فراوانی و حال خوش و سادگی وراحتی
ادمایی که خیلی یاده وراحت اومدن کنار هم با همون امکانات که فقط لذت ببرن از لحظه حالشون از بچه گرفته تا سن بالاها
وچقدر انرژی و شادی و حس خوب
وفرکانس مریم جان که دوربین رو به سمت هرکی میبره اون طرف شادی بیشتری میپراکنه و لذت بیشتری رو به خودش و ما میده
خدایا شکرت برای شاد بودن در همین لحظه بودن کافیه
من جانم تو هرچیزی که بخوای وبه خدات بگی بهت میده پس رها باش و نچسب و فقط از لحظه الانت لذت ببر
همیشه چیزهایی هس که از همین لحظه ت لذت ببری پس شروع کن تا خدا هم به لحظه های لذت بخش ببشتذی هدایتت کنه
خدایا سپاسگذارم برای وجودت در وجودم که بهترین نعمتهاس وباعث ارامش الهی و حس عالی میشود