سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۴

استادجان ،خانم شایسته عزیز و دوستان هم فرکانسی عزیزم سلام

خیلی خوشحالم که بازم با شما همسفرم و میتونم غرق در زیباییهای این سفر پرماجرا و هیجان انگیز شم ،خدایا شکرت

استاد نوشته زیبای روی تیشرت شمارو که دیدم و جریانی رو که از خالی شدن ناگهانی اون اسپات بود این قانون رو دوباره تو ذهنم پررنگ کرد که جهان در برابر آنچه شما میخواید تسلیمه و چیزی بنام غیرممکن وجود‌نداره ،Impossible says always I’m possible ،چقدر من هیجانی صحبت کردنتون و شوق و شادی که که در وجودتون بود لذت بردم خودمم احساسش کردم ،چه برقی تو چشای استاد و کلام خانم شایسته بود،واقعا خدایا شکرت ،من که اینجام و معلوم نیست بعد از چند وقت این سفرنامه رو میبینم بخدا اینقدر ذوق کردم که خدا میدونه!خیلی وقتا پیش میاد که از خدا میخوایم برامون تو شلوغی یک منطقه یا خیابون یه جای پارک مناسب پیدا کنه و اد همون لحظه در بهترین و نزدیکترین جا یهو یکی میخواد بره و جاشو میده به شما و این حمایت و هدایت خداونده که من خیلی دوسش دارم و ذوق میکنم،خداجون شکرت

نکته بعدی زیبایی که خانم شایسته خیلی خوب اشاره کردن و توی امریکا خیلی نمود داره اینه که “مردم برای مردم” و چقدر خوبه که مردم خودجوش باشن و فضا رو برای لذت همه مردم ،فارغ از اینکه چه نژاد و ملیتی دارن باز بذارن و هر کی هرجوری که میتونه کمک کنه دیگران هم در لذت اونا شریک باشن یجورایی با لذت بردن دیگران اونام لذت میبرن،چقدر فضاهای تمیز و زیبایی خدایا شکرت ،تقریبا چند روزه عادت کردم صبح که بیدار میشم چشمم به زیباییها باز شه و چه زیبایی بهتر از یک سفر عالی به امریکا !با اینکار فرکانسای زیبایی به جهان میفرستم و خودمو در ندار اتفاقات عالی قرار میدم،شمام امتحان کنید خیلی خوب جواب میده