سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۴ - صفحه 22

بنام خدای زیبایی ها

سلام به استاد عزیزم مریم جان ‌وهمه اعضای خانواده صمیمی ام

قسمت 14 سفر به دور امریکا

دور دومی که دارم میبینم و کامنت میزارم که بعدا تکامل خودم رو تو هر دور دیدن متوجه بشم

پارسال که این فایل رو دیدم انقد خوشم اومد و تو ذهنم باور پذیر شد که ازش استفاده کردم توی کنسرتی که می خواستم برم

یادمه عید بود و خواننده مورد علاقه ام اومده بود رامسر و من هم دو روز قبلش متوجه شدم

رفتم تو سایت که رزرو کنم دیدم همه قرمز هست غیر ردیف آخر و …

بعد همونجا یاد این فایل افتادم گفتم واسه خدا که کاری نداره من رها میکنم خدایا هر وقت یکی کنسل کرد و خالی شد یه جوری ندا بهم بده سریع برم تو سایت چون من که نمی تونم هر لحظه سایت رو چک کنم و زمانش دست توئه فقط لحظشو بهم بگو

بعد چند ساعت خواهر زادم یه چیز راجع به کنسرت گفت و منم گفتم این هدایته رفتم تو سایت دیدم ردیف دوم ( درواقع ردیف اول و دوم اصلا بلیطش فروخته نمیشه ) دیدم دقیقا دوتا خالیه اونم قسمت ابتدای ورودیش

انقد ذوووق کرده بودم

انقد خیالم راحت شده بود که پس خدا همه مسائلم رو اینطوری میتونه حل کنه من فقط باید گوش به زنگ باشم

خدایا شکرت با دیدن این فایل حس اون موقع واسم مرور شد

خدا می دونه چه حسی داشتم رو ابرها بودم که الان یه قدرت برتری هست که داره کارهامو میکنه

حس لیاقت

حس امنیت

حس اطمینان به رسیدن به هر خواسته ای

تو وجودم تقویت شده بود

بالاتری ایمان سپردن به خداست

راجع به مالیات هم خدا رو شکر به دلیل اینکه بابام واسه فرار از هر نوع مالیات هزار تا سختی به خودش میداد من از خیلی وقت ها پیش اتفاقا حس خوبی به مالیات داشتم چون سختی های فرار از مالیات برام پر رنگ تر شده بود

مثلا پولی که سالیانه واسه پیامک بانکی از حساب کسر میشه

میدیدم اطرافیانم میگفتن الان 15 هزار تومان از حسابمون ورداشتن که چی !!! من همیشه متعجب بودم با خودم میگفتم خب چرا خوشحال نیستین اگه 15 تومن واسه این نمیدادیم باید هر لحظه میرفتین دمه عابر بانک چک میکردین یا یه عالمه گرفتاری دیگه که متوجه بشین پول به حساب اومده نیومده رفته نرفته و هنوزم واسم سواله !!!!..

الانم میبینم بعضی جاها واسه فرار از مالیات عابر بانک کارهای عجیب غریب میکنن با خودم میگم خداییش دیگه دولت انقد هم افتضاح نیست …..

حدااقل تو شهر ما که کلاچای هست من از شهرداریمون خیلی راضی هستم

و از یه سری کاهای دیگه دولتی یا اداری

به هرحال با استفاده از قانونی که از استاد یاد گرفتم میدونم امکان نداره فرکانس عمومی مردم تغییر نکنه اونوقت شرایط زندگیشون تغییر کنه

یعنی اینکه ما خودمون ادم های حال بد باشیم که اصلا به تفریح و این چیزا و راحتی زندگیمون نرسیم و اهمیت ندیم اونوقت انتظار داشته باشیم دولت برای ما فضای زیبا و راحت و با امکانات قرار بده ، وقتی ما حوصله نداریم که ازشون استفاده کنیم وقتی که سپاسگذاری عملی نکنیم خب اون هم ساخته نمیشه دیگه ! ولی خب وقتی عادت به اعتراض داریم نه اعراض دیگه کاریش نمیشه کرد

یه نمونه دیگه هم که دیدم وقتی میرفتم پیاده روی تو روستاهای مختلف محل زندگیم مخصوصا اون آوایل میدیم بعضی از روستاها دهیاری قوی دارن ، فضای سبز خوب ، سطل اشغال مرتب و …

بعضی جاها هم نداشتن

خوب که دقت میکردم متوجه تفاوت خود مردم هر روستا باهم میشدم

واقعا چه دیدگاه زیبایی

اینکه به بچه ها یاد میدن به جای اینکه بگن دولت واسه ما چه کاری انجام بده

این ذهنیت رو داشته باشن ما برای جامعه خودمون چه کاری کنیم ؟؟

اینه تفاوت فرد خالق با فرد قربانی و منتظر

این همون اصل هست

منتظر اتفاقی از بیرون نبودن

خودمون قدم برداریم

این ذهنیت توی جامعه توی خانواده توی روابط توی شغل هم میشه بسط داده بشه

سیستم اونجا طوری هست افراد رو از همون اول به سمت خالق بودن قوی بودن و همون ویژگی الهی خودشون هدایت می کنه

و سیستم ما طوری هست در واقع مردم ما که از همون اول بهمون یاد دادن که چشم انتظار حرکتی از بیرون باشیم

همین یه تیکه خیلی واسم طول کشید تا تو خودم تشخیص بدم که وجود داره و دلیل نتیجه نگرفتن تو بعضی قسمت های زندگیمه

و الان هم دارم روش کارمیکنم ولی تا یکم غفلت میکنم سریع خودشو نشون میده

مثل همون مثال استاد که توی یه فایلی میگفتن مثل رنگ روشن زدن رو دیوار سیمانی همیشه باید باشه