سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۱

به نام خدایی که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگیست

سفر به دور آمریکا

قسمت 21

شروع این قسمت با شیرینی ها و کیک های خوشمزه ی بود‌‌‌…چه ترکیب رنگ قشنگی دارن و دیزاین شون ساده و زیباست…

چه قدر تنوع شیرینی هاشون بالاست که خوش مزه به نظر میرسن…

چه قدر خانم فروشنده چهره و موهای صاف و خوش رنگی داشت…

چه قدر خانم کثی زیبا و خوش تیپ هستن…چه قدر با شور و هیجان با استاد حرف میزنن…

چه قدر این شیرینی فروشی بزرگ و همه جیز تمیز بود و همه ی کارکنانش لباس فرم به تن داشتن…خدایا شکرت

چه قدر مسیر حرکت مون از پنسیلوانیا قشنگه خونه های چوبی با سقف شیرونی …محله ای آروم…چمن های یک دست و سبز…خداروشکر به خاطر این زیبایی ها…الهی شکر

چه قدر هوا تمیز هست و آسمون آبی و ابرهای سفیدش زیبایی محیط رو هزاران برابر کرده…

چه قدر خوبه که شما مکانی که قصد رفتن بهش رو دارید به زبون میارید و نقشه و مسیریاب بهتون راه رو نشون میده…

چه قدر من این سبک زندگی توی همچین محیط هایی رو دوست دارم…خیلی تحسین میکنم این آدم ها و محل زندگی آروم شون رو…

تحسین میکنم فراوانی رو توی این فروشگاه که این همه تایر خودرو دارن…

تحسین میکنم استاد رو که همه جا خودشون دست به آچار میشن برای انجام کارها…چه قدر خودباوری ایشون نسبت به خودشون بالاس که میتونن کارها رو انجام بدن…

تحسین میکنم استاد رو که عالی کار رو انجام دادن و باتری ها رو جابه جا کردن..

تحسین میکنم مردم بی‌نظیر این کشور که با روی باز از بقیه استقبال میکنن…اینکه مشتاقانه سوالات شون رو از استاد پرسیدن و اون ها رو دعوت کردن به خونه شون و آدرس و شماره تماس شون رو هم وارد گوشی استاد کردن …

تحسین میکنم خانم زیبای کثی رو که با مادرشون به تنهایی زندکی میکنن و قصد خرید آروی و سفر رو دارن…

تحسین میکنم فرکانس بالای شما و استاد رو که آدم هایی سر راه تون قرار میگیرن که اون ها هم شما رو به سمت زیبایی های بیشتری هدایت و راهنمایی میکنن…خداروشکر

Be Happy enjoy your life

جمله ی زیبایی روی تیشرت استاد رو تحسین میکنم که خودشون جملات خوب رو روی لباس هاشون طراحی میکنن..

تحسین میکنم فرهنگ رانندگی توی این کشور رو که همه قوانین رو رعایت و بین خطوط رانندگی میکنن…

تحسین میکنم رابطه ی عاشقانه زیبایِ استاد و خانم شایسته رو که به سادگی بهم ابراز با گفتن من عاشقتم علاقه میکنن…

تحسین میکنم این اجرای عالی رو…این ایونت زیبا رو که آدم ها به سادگی با آوردن یه زیر انداز یا گاها با نشستن روی چمن ها دارن از گوش دادن به موسیقی و این زیبایی ها لذت میبرن..

تحسین میکنم عشقی رو که این آدم ها به کارشون دادن و با لذت دارن آهنگ می نوازن…

تحسین میکنم تابلوهای زیبای افرادی رو که به نمایش گذاشتن و خودشون در حال کشیدن تابلوهای زیبای دیگه ای هستن…

تحسین‌میکنم مهارت فوق العاده ی این پسربچه رو در صخره نوردی…

تحسین میکنم زیبایی و شور و اشتیاق بچه ها رو برای بالا رفتن از سرسره بادی و لذت بردنشون رو…

تحسین میکنم این خانم های زیبا رو که لباس های سفید به شکل فرشته پوشیدن و با بچه ها بازی میکنن…چه قدر رنگ صورتی موهاشون قشنگه…

تحسین میکنم این مجسمه های عالی یخی رو که چه قدر با مهارت درست شدن…

تحسین میکنم این ایده جالب ماشین هایی رو که به واسطه رکاب زدن در حال حرکت بودن…و افراد نوشیدنی میخوردن.‌‌با هم حرف میزدن.. و چه قدر این آدم ها فوق العاده هستن وقتی متوجه شدن که ازشون فیلم گرفته میشه لبخند زدن و دست تکون دادن…این نشان از فرکانس بالای شماست استاد که روی خوب انسان ها رو جذب میکنید…

چه قدر این شهر فوق العاده اس…چه ساختمون های زیبا و قدیمی داره…

چه قدر این پل وسط شهر قشنگه…چه گل های زیبایی آویزون کردن…چه ساختمون های زیبایی..

چه قدر این خانم و همسرشون زیبا بودن…چه قدر دیدگاه شون قشنگ بود…

چه قدر سگ شون قشنگه…

چه قدر نگاه میتونه متفاوت باشه به قضیه مرگ به جایی که آدم بشینه کاسه غم بغل بگیره و هی گریه کنه و ناراحت باشه و هی خاطرات خوبی رو که با اون سگ داشته رو مرور کنه…

بیاد بگه که آقا حالا که…خداروشکر دیدم یک هفته ی دیگه پیشم هست …میرم توی این یک هفته از بودنش لذت میبرم…میرم با هم دیگه میخندیم…کلی فان داریم…

چه قدر این خانم و نگاه شون به این موضوع اینکه این قدر با روحیه اومدن تا از آخرین لحظات بودن در کنار سگ شون لذت ببرن و به آدم ها اجازه این رو میدادن که با سگ شون ارتباط برقرار کنن…زیبا بود…خدایا شکرت

و واقعا مرگ پایان دنیا نیست..پایان همه چیز نیست…یک مسیره…یک در واقع حرکتِ از یک نقطه به نقطه ی دیگه و بهترین کار اینه که ما از بودن با عزیزان مون لذت ببریم تا وقتی که هستن…اینقدر حال کنیم…اینقدر لذت ببریم‌..اینقدر خاطرات خوب بسازیم…و هر وقت که به هر دلیلی از دنیا رفتن خوش حال باشیم براشون که به یک جای خوب و عالی رفتن…یک جای خیلی بهتر…جایی که ما قبلا از همون جا اومدیم چند صباحی در این دنیا هستیم و دوباره به جایگاه اصلی خودمون برمیگردیم..

چه قدر فضای روی این پل و نمایی که از شهر به نمایش گذاشته زیباست..

ما طبق عادت برای اتفاقات جدیدی که داریم تجربه میکنیم تو دلش هستیم نشونه میزاریم و اجازه میدیم نشونه ها ما رو هدایت بکنن..

تحسین میکنم زیبایی down town این شهر رو…تحسین میکنم این تلفیق و بودن تکنولوژی و طبیعت رو در کنار هم‌‌‌…

مهم لذت بردنه و ما داریم در این مسیر شناخت جهان و زیبایی های جهان حرکت میکنیم

نوشته خانم شایسته رو تحسین میکنم…چه قدر زیبا نوشتن thank god…تحسین میکنم دست‌خط زیبای ایشون رو…

خدایا شکرت

21/آذرماه/1402