فرمول «تغییر»، فرمول جالب و البته ساده‌ای است. نیازی به کوه جابه‌جا کردن نیست. نیازی به شق القمر کردن نیست. بلکه موضوع فقط، پس‌گرفتن سکّان کشتی زندگی از دست عادت‌های قدیمی‌ای است که زندگی را تبدیل به یک چرخه‌ی تکراری و کسل کننده کرده. برای شروع، کافی است عینک توجه به ناخواسته‌ها را از چشمان‌مان برداریم تا قادر به دیدن زیبایی‌ها و نعمت‌هایی بشویم که همین حالا در زندگی‌مان وجود دارد.
قادر به تشخیص زیبایی‌های خانه‌مان، محله‌مان، شهر و کشورمان بشویم و با توجه کردن به آنها، اقرار به آنها و لذت بردن از آنها، ظرف وجودمان را آماده‌ی دریافت نعمت‌های بیشتر کنیم و وارد مدارهای بالاتری شویم که نعمت های بیشتری وجود دارد.
چراکه برای داشتن شرایط بهتر و نعمت‌های بیشتر، باید ظرف بهتر و بزرگ‌تری آماده کنیم و تشخیص نعمت‌های کنونی‌مان و سپاسگزاری به خاطر آنهاست که ظرف‌مان را رشد می‌دهد و به قول قرآن لئن شکرتم لاَزیدنّکم می‌شویم.
تغییر به سادگی وقتی رخ می‌دهد که با فراغ بال، به استقبال ماجراهای جدید می‌رویم. آدمهای جدیدی را ملاقات می‌کنیم، از زیر سلطه‌ی شیوه‌های همیشگی‌مان بیرون می‌آییم و شیوه‌های جدید را برای انجام کارها امتحان می‌کنیم. برای پخت غذای‌مان ادویه متفاوتی امتحان می‌کنیم و به هر شکلی که شده، روزمرگی را از زندگی دور می‌کنیم و به این وسیله وجودمان را آماده‌ی ورود به دل ناشناخته‌ها و تجربه‌ی آنها می‌کنیم.
هرچه ناشناخته‌های بیشتری را امتحان کنیم، بیشتر پی می‌بریم که نه تنها ترسناک نبود، بلکه به ما فرصت تجربه‌ای شگفت انگیز بخشید.
با هر بار انجام یک کار جدید و تجربه‌ی یک ناشناخته‌ی دیگر، توانایی‌های بیشتری را در وجودمان بیدار می‌کنیم که بخشِ دیگری از عزت نفس‌مان را می‌سازد و آرام آرام «ترس از تغییر»، از وجودمان رخت برمی‌بندد و طعم زیبای امتحان شیوه‌های جدید، در وجودمان نهادینه می‌شود.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۱185MB12 دقیقه
سلام به بهترین استاد دنیا و مریم عزیزم
وای وای ک این سفر به دور امریکا با من چه کرده انقدر چیزای خوب یاد گرفتم امقدر عادت های خوب پیدا کردم از شما
مثلا چند قسمت قبل دیدم استاد تیپ میدن من همون روز رفتتم بیرون دیدم تپ سی این کار قشنگ گذاشته دوست داری انعام بده و منم چن از دیدم و یاد گفتم دادم و چقدر احساس عالی داشتم
اخ مریم جانم چه متن زیبایی نوشتی من مردم براش یه چیزی بگم من تا متن شما دیدم و این شجاعت استاد ک باطری خودشون درست کردن منم یک کار به شدت بزرگی کردم و واقعا تو دل ترسام رفتم ک راستش سرشم میترسم استرس دارم
ولی مهم نیست مهم اینه انجام دادم و از شما یاد گرفتم ک من توانایی انجام هر کاری دارم پس میتونم انجام بدم
استاد اونجایی ک باطری خراب شد و باعث شد شما با اون خانم به شدت دوست داشتنی اشنا بشین یاد این افتادم«الخیر فی ما وقع»،و خیرش برای شما اشنا شدنودعوت شدن با اون خانواده عالی داشتم اولش می گقتم کاش ایرانم این طور ادمها بودن ک یاد خاطره خودم افتادم ما چند سال پیش تو یاسوج توی برف گیر کردیم و زنجیر چرخم نداشتیم و از یکی سوال کردیم مهمانسرا کجاست ک اون اقای به شدت مهربون گفت شما نمیتونین تو این برف برین اونجا بیاین خونه ما شب بمونید ماهم 8 نفر بودیم و ما بردن و به شدت ازمون استقبال گرمی کردن و یه سویت جدا دادن بهمون و شام صبحانه و انقدر رفتار بی نظیری داشتن من یادمه و بعد از ائن ما با اون خانواده دوست شدیم و رفت امد کردیم این باعث شد یادم بیاد ک ادمهای بی نظییر همه جای دنیا پیدا میشن ن فقط امریکا
چقدر از رفتار و برخورد این خانم باسگش لذت بردم این مسله هست ک انسانها به شدت به حیوانات خانگی وابسته می شوند پس در واقع براش حکم یه بچه 14 ساله داره ک داره میمیره ولی ننشست گریه ماتم سر بده و چقدر این خانواده قوی هستن
چقدر خوب میدونن ک بجای از دست دادن این فرصت یک هفته ای ازش نهایت لذت ببرن و چقدر درس بزرگی بود
مرس مریم جانم ک از لحظه به لحظه این زیبایی ها فیلم می گیری عاشقتم مرسی