سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۱ - صفحه 1

خدایا مرا از این خواری نفس رها کن تا خودم را خلیفۀ الله بدانم، خودم را نزد تو مکرّم ببینم و از این امتیازاتی که به من دادی حُسن استفاده را بنمایم و در عالَم خودم را کالانعام و همانند حیوانات ناچیز نبینم و ندانم.

خدایا وقتی عملکرد من بر کائنات موثر است، باور کنم یک گناه من موجب برداشته شدن برکت از یک کشور می شود .

خدایا ببخش گناهان مرا که باعث تغییر نعمت به نقمت می شود!

“تطهیر از نجاست”

« و تطهرنی من شکّی و شرکی قبل حلول رمسی »

خدایا مرا از دو نجاست پاک کن:

١-نجاست تردید

٢- نجاست شرک.

مطهِّر این دو نجاست، خدای سبحان است.

یکی از نجاسات شک داشتن به صفت مثلا رزاقیت خداوند است ، چرا غصه رزق و نداشتن روزی را می خورم ؟

آیا شک دارم که خدا نعم الوکیل است ؟

وقتی کارها را به خدا واگذار می کنم او بهترین وکیل است و بهترین حمایت را می کند.

آیا شک دارم که خدای سبحان بصیر است؟

اگر می دانستم و باور داشتم که او بصیر است و می بیند، در محضر چشم او گناه نمی کردم.

آیا شک دارم خدا علی کل شیء قدیر است؟

اگر یقین داشتم او علی کلّ شیء قدیر است به این میزان ناآرامی و اضطراب در وجود من موج نمی زد. آیا شک دارم خدا حکیم است؟

آیا شک دارم خدا جواد است؟

آیا شک دارم خدا ……..؟، خدایا این نجاسات مرا آزار می دهد پس از این نجاسات رهایم کن.

گاهی اوقات نجاست اعتقادی مثل شرک دارم یعنی پنجاه درصد خدا و پنجاه درصد مردم را در پیشبرد امور موثر می دانم، مثلا می گویم: خدا را قبول دارم اما پول و جمال و قدرت و… هم خیلی نقش دارد.

خدایا قبل از مرگ مرا از این نجاست طاهر کن!

یعنی قطعا آن طرف خط موحّد می شوم اما دیگر دیر شده و فایده ای ندارد.

“خواستگار انسانها خداوند است”

«الهی اطلبنی برحمتک حتی اصل الیک»

خدایا توخواستگارمن باش، تو طالب من باش! تو خاطر خواه من باش!

آنقدر از من خواستگاری کن که بالاخره وصال به تو حاصل شود

گر چه من این قابلیت را ندارم که تو طالب من باشی اما من رحمت تو را واسطه قرار میدهم که بواسطه لطف و مرحمت و کرامتت طالب من باشی!

اطلبنی برحمتک یعنی :

خدایا

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم/                

لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم/

خدایا بارها و بارها از من خواستگاری کردی اما من جواب رد دادم مبادا بفرمایی این بنده آدم نمی شود و با ما سر سازگاری ندارد، اینقدر بخواه تا بالاخره من به یاد عهد الست به تو جواب بلی بدهم و به تو وصل بشوم.

«و اجذبنی بمنّک»

خدایا منتی که بر من می گذاری این باشد که مرا به سوی خودت جذب کنی و به طرف خودت بکشانی .

کل عالم ماده جذاب است و ما را به سمت خود می کشاند حال اگر خدا لطف بزرگی نصیب ما کند و ما را از جاذبه عالم ماده رها و توری بیاندازد و صید خود کند، بسیار سپاسگزار خواهیم شد.

از خدا بخواهیم که حتی جذب صفات خدا هم نشویم یعنی نگوییم چون رزاق و شافی و رئوف است جذب و عاشق او شده ایم.

خدایا ما از تو ، تو را می خواهیم، و ما را بحدی جذب ذاتت کن که اگر به دلایلی جلوه فلان صفت تو را در زندگی ندیدیم، با تو قطع رابطه نکنیم. خدایا ما کاری نداریم چیزی می دهی و یا می گیری، ما خودت را می خواهیم، خدایا ما از تو ، تو را می خواهیم.

هر روز این سرمشق را به زندگی ما داده اند : «قل هو الله احد *الله الصمد».

خدایا من را گرفتار ممکن الوجود و عالم امکان نکن، جذبه ای نصیبم نما تا پر بزنم و بالا بیایم.

ما حتی در نماز مشکل داریم، وقتی می خواهیم به معراج برویم آنقدر تقیدات عالم ماده به دست و پای ما بسته شده که عروجی نداریم و در فرش و همان پایین ها مانده ایم.

خدایا مرا در بین همه این جاذبه های مجازی جذب حقیقت کن! در اینصورت توجهی به تایید و تکذیب دیگران ندارم ، به ملامت و سرزنش مردم اهمیتی نمی دهم فقط به دنبال تو و عاشقی کردن برای تو خواهم بود.

“شکر نعمت ولایت”

یکی از درخواست های جالب ما در روز عرفه اینست که: خدایا همانطور که امام زمانم شاکر نعمت امام زمانی خودش است، منهم مثل او شاکر نعمت پذیرش ولایت باشم.

اوزعنا مثله فیه

خدایا آن نعمت شکرگزاری که به امام زمانم می دهی و او شاکر نعمت ولایت است، مثل آن نعمت شکر را به ما هم عطا کن!

همانطور که او شاکر نعمت ولایت است ما هم مثل او شاکر نعمت مأموم بودن باشیم، همانطور که از تو می خواهم به امام زمانم الهام کنی دائماً شکر نعمت امام زمان بودن را داشته باشد، به ما هم الهام کن که شاکر نعمت قبول ولایت، باشیم.

البته شکر ما عین شکر امام نیست اما می تواند مثل شکر امام باشد