سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۱ - صفحه 8

این فایل هم برای من خیلی جالبه. وقتی گفتین پیتسبورگ حس عجیبی پیدا کردم.

کسی رو سالها دوست داشتم و گیر بیخود به خواسته دادم و خیلی بهای سنگینی دادم و عمرم رفت . متاسفانه وابسته بودم.

ایشون پذیرش گرفتن و رفتن آمریکا.

الان ساکن پیتسبورگ هست و دکترا می خونه.

از دستش خیلی دلخور بودم و خیلی رنجیدم و سالها عذاب کشیدم.

ولی دیدم من فقط دارم به خودم ضربه می زنم و خودم رو از زندگی عقب انداختم. چون سالها حس بد داشتم بخاطر این قضیه.

با خودم میگم کاش بقول استاد گیر بیخود روی خواسته نمی دادم و وابسته نبودم.اگر همون اول و با دیدن اولین نشونه ها بی خیال می شدم و مشغول زندگی خودم بودم و می تونستم خیر ببینم منم خیلی پیشرفت کرده بودم. ولی اینقدر اصرار بیخود و پافشاری کردم که بالاخره خسته شدم و بجای چندسال زودتر تموم شدن چندین سال از عمرم و فرصت هام رفت و آخرم نتیجه ای حاصل نشد.

خیلی دارم روی خودم کار می کنم تا درسهای لازم از اشتباهم رو بگیرم و فراموشش کنم .

به ذهنم اجازه نمی دم برگرده روی اون فکر کنه . سعی می کنم تا جای ممکن احساساتی نشم. سعی می کنم خیر ببینم بازم.

به شکل تضادی بهش نگاه می کنم که در من خواسته های زیادی ایجاد کرده.

من هم دوست دارم حتما پام رو به خارج از ایران باز کنم . مخصوصا آمریکا .

البته نه بخاطر اون فرد . بلکه بخاطر خودم .

درسی که من می تونم از این قضیه بگیرم اینه که دیگه هیچوقت روی داشتن چیز یا فرد خاصی اصرار بیخود نکن وقتی می بینی بیشتر و بیشتر داری غرق میشی . هیچی رو به زور نخواه . اگه قرار بود بشه ارزشش به این بود که خودش بخواد و راحت اتفاق بیفته . نه اینکه بخوای نابود بشی که راضیش کنی . نه اینکه کلی سختی بکشی.

به هرحال پیتسبورگ من رو یاد اون میندازه .

دیگه اینکه یاد گرفتم بجای اینکه ازش ناراحتی و رنجش به دل داشته باشم ، هروقت یادش افتادم براش حتی دعا کنم و بگذرم. گذشت و عبور خیلی سخته ولی دل آدم رو بزرگ می کنه . و اینکه سعی می کنم همیشه به خودم بگم که اگر بتونی این قضیه رو هضم کنی و عبور کنی و آزاد کنی خودت رو خدا تو رو حتما به سمت بهتر از اون هدایت خواهد کرد .

پس وابسته نشیم ، اصرار بیخود روی خواسته نکنیم ، اشتباهمون و بهاش رو بپدیریم ، حسرت نخوریم و توانایی گذر کردن و عبور کردن از اشتباهمون رو داشته باشیم و سعی کنیم خودمون رو از وابستگی نجات بدیم و ازاد و رها بشیم.

و دیگه اینکه روی عزت نفسمون کار کنیم تا حدی که هرکس ما رو نخواست تو هر زمینه ای بتونیم به خودمون بگیم که اون هست که من رو از دست داده و برای من طبق اصل فراوانی بهتر از اون هم خیلی هست.

براش آروزی موفقیت و خوشبختی می کنم و سعی می کنم خودم مهمترین و محبوب ترین فرد زندگی خودم باشم و از درسهایی که گرفتم استفاده کنم ?