دیدگاه زیبا و تأثیرگذار مینای عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت
واقعا خدارو شاکر و سپاسگزارم بخاطر این پل ارتباطی آسان از مکانی که من هستم تا آمریکا، با این همه فاصله. قبل از اینکه سفرنامه آمریکا رو نگاه کنم و دنبال کنم باورم نسبت به کشور آمریکا اینگونه بود که کشوری خشن باشه چون ورودی ذهنم نادرست بود. الان با بند بند وجودم نقش کنترل ورودی ها و نحوه این کار و نتیجه این کار رو میتونم درک کنم. چرا؟
چون به خاطر کنترل نکردن ورودی ها و اجازهی ورود دادن به ورودیهای نادرست، باورهای نادرست تشدید میشه. من فکر میکردم همه آمریکا مردمی نامهربان داشته باشه و همه چیز مستبدانه باشه. وقتی لحظاتی رو مینینم که چقدر این مردم به حریم هم احترام میزارن قند توی دلم آب میشه. وقتی دوربین به سمت هر یک از این اشخاص میره با لبخند ملیح و سلامی گرم ذوق آدمُ بیشتر میکنن.
جالبه هیچ فردی از دوربین فرار نمیکنه و با آغوش گرم سلام میکنن و دست تکان میدن. چقدر مهربانی تنها در یک سلام گنجانده شده. اگر خودم به تنهایی میخواستم این باور نادرستُ تصحیح کنم کار دشواری بود. خدا رو شاکرم که هدایت شدم به سایت استاد و تونستم به راحتی این باور رو اصلاح کنم به راحتی.
تمام این سفرنامه برای من، تقویت و اصلاح باور هاست. اینجاست که باید تمام شنیده هامو تبدیل به عمل کنم. استاد همیشه در حرفاشون به این موضوع تمرکز دارن که ذهن رو به دیدن نکات مثبت سوق بدیم
مشاهدهی فایلهای این سفرنامه نه تنها به من چگونگی تمرکز بر نکات مثبت رو در هر جایی که هستم، یاد میده، بلکه باعث شده ایمان من به آموزشهای استاد بیشتر بشه چون دارم نتیجهی آنچه استاد توضیح میدن رو مستقیماً مشاهده میکنم و درک میکنم چرا استاد به موضوع کنترل ذهن اینقدر تأکید دارند. من از زبان تصاویرِ فایلهای سفرنامه دارم یاد میگیرم که:
- به زیبایی های خیابانی که دارمن ازش رد می شم تمرکز کنم،
- به زیبایی های کشوری که دارم توش زندگی می کنم تمرکز کنم،
- به نکات مثبت ماشینی که استفاده میکنم تمرکز کنم
تا در مدار درست قرار بگیریم و به مکان درست هدایت بشم. من همیشه فکر میکردم اگه کسی با جزئیات، موضوعی که به من واگذار میشه رو توضیح بده، من رو ضعیف فرض کرده و باید خودمو نشون بدم و توانایی هایی که دارم رو ثابت کنم. با توضیح مریم نازنین در خصوص اخلاق استاد که همه چیز رو توضیح میدن متوجه شدم که، این فقط برداشت شخصی من بوده و من موضوع رو شخصی سازی میکردم و به نجوای ذهنم گوشم میدادم و طرف مقابل رو آدمی میدونستم که انگار فقط خودش همه چیز میدونه. الان متوجه شدم نباید موضوعات رو شخصی سازی کنم این نشان از دقتِ عملکرد طرف مقابلم هست و اینکه اون شخص مسئولیت پذیر هست و دنبال کاری با نتیجه مثبت هست.
این باور هم شناسایی شد. عادت دارم وقتی شخصی ماشین پارک میکنه نگاه کنم تا مهارت اون فرد در این زمینه رو یاد بگیرم. اما مریم زیبا با زبان تصویر به من آموختی که هرآنچه برای خود میخواهی برای دیگران هم بخواه.
یکبار که کلاس میرفتم یه آقایی از بچه های کلاس داشتن ماشینشون پارک میکردن و منم نگاه میکردم حتی از کنارش رد شدم و دوباره برگشتم نگاه کردم این آقا مکث کردن و من رد شدم بعد پارک کرد نه اینکه بخوام بهش بخندم فکر میکردم با نگاه کردن پارک دیگران من هم یاد میگیرم و اگه رفتم جایی ماشین پارک کنم بتونم. چقدر تفاوت نگاه ها وجود داره یکی میگه تمرکز بهم نریزم و منم تمرکز میکنم که آموزش ببینم در صورتی که باید دیدِ خودم رو درست کنم و به این باور برسم که، همیشه بهترین و راحت ترین جای پارک ماشین متعلق به من است.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۴150MB10 دقیقه
﷽
سلام درود به استاد عزیرم خانم شایسته مهربانم.
چقدر مایک فوق العاده است چقدر آروم چقدر دوست داشتنه،کار محول کردن بهش شستن RVوسانتافه واقعاااا تحسین برانگیز بود پسر به این کوچیک کاری به این بزرگی بهش محول کردید.مسئولیت پذیری،چقدر خوشحال بود وقتی خانم شایسته از پنجرهRVبهش نگاه کرد دست بلند کرد نشون می ده چقدر با خودش درصلح مایک عزیز درود برتو وتحسین می کنم این حال خوب تو که تنهاییی شستیRvرو
چقدر این پسر فوق العاده است.
چقدر رابطه شما برام قابل تحسین استاد شما چقدر از خانم شایسته سپاسگزاری می کنید.به خدا قند توی دل ما آب میشه وقتی می بینم یه آقا می تونه اینقدر عااشق همراه زندگیش باشه عشقی که توش آزادی و متعهد بودن بیدادد می کنه درش.جذابیت دیدن رابطه عاشقانه شما که استادم هستید رو دوچندان کرده،واقعااا همیشه عشق دوست داشتن به جمله نیست به عمل در رفتار در قدردانی کردن در حس حال خوبه که نشون می ده طرف واقعاااا عاشقته.
جمله عاشقتم شما بسیار برای هم به کار می برید اما عاشقتمی که نه به زبان بلکه در عمل در رفتار در نوع احساسی که به طرف می دی میشه دید.احساسی که به طرف مقابلت می دی استاد اینقدر این احساس عشقی که بین شما وخانم شایسته موج می زنه که ما از پشت لنز دوربین می تونیم ببینم.یه عشق متفاوت تراز چیزی که توی سریال ها و جامعه دیدم.
عشقی که واقعاااا عشق اااا
اصلا کلمه عشق ورابطه عاشقانه برام با دیدن رابطه شما برام معنیش عوض شد.عشق عاشقی کردن ،معشوقه هم بودن،همه چیزی بین شمامساوی تعادل دوطرفه اس، انگاری هر کدوم از شما در رابطه باهم تلاش می کنید از اون یکی بیشتر عشق بورزید بیشتر عاشقی کنید.همش دنبال یه موقعیت شرایط هستید پیشی بگیرید نسبت بهم..
“عزیز دلم داشت صبحونه می خورد که امد فیلم بگیره،”
آخ خداااای من چقدر یه طرف می تونه عاشق باشه حواسش به صبحونه خورده ونخورده طرفش باسه واینگونه سپاسگزار باشه.
یه غذای ساده که عزیز دلتون آماده می کنه چنان تشکر تمجید می کنید چنان خوشمزه اس فوق العاده شده دهان ما که آب می افته واقعیت استاد من بوقلمو دوست ندارم.و همینطور گوشت که به استخون باشه برام یه جوری که من دوست ندارم اما وقتی توی این سریال اینگونه لذت بردن شما سپاسگزاری شما رو می بینم یکم توجه می کنم وبرام سوال میشه یعنی گوشت استخون دار خوشمزه اس یا دست پخت خانم شایسته خوشمزه اس؟
عشق تون پایدار به امید سفرهای بیشتر.