سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۸ - صفحه 7

سلام بر هر فرد ارزشمندی که این مطلب رو می خونه

:)

استاد جان یه چیز باحالی متوجه شدم. وقتی میرم سفر حالا چه با خانواده چه رفقا خیلی میشنوم که خب فلان جا رو دیدی دیگه میخوای چیکار دوباره بری یا مثلا اون کوه از همینجا دیده میشه نمیخواد بری نزدیکتر یا فلان خونه عکساش پره تو اینترنت چه کاریه این همه پول بدی بری اونجا ببینیش.

خیلی دیدم که طرف می ره یه جایی که فقط بگه من اونجا رفتم. ازشم بپرسی هیچی از طعم اونجا متوجه نشده بس که مشغول شوآف بوده و یا حتی برای خیلیا فقط از دور دیدن کافیه.

من خودم همیشه دوست دارم برم سوراخ سنبه های همه جارو بگردم. برم تو دل فضا. برم زندگیش کنم، تجربه ش کنم نه فقط دیدنش

دوس دارم لمسش کنم نفسش بکشم و بهش دست بکشم.

من عاشق تجربه ی فضاها و روح فضاها هستم و واقعا شما رو تحسین می کنم که فقط به دیدن آبشار نیاگارا اکتفا نکردین و با چهارتا دونه عکس به ضبط خاطره ش واسه بعدها دیدن موکولش نکردین.

شما رو تحسین میکنم که چند روز رفتین اونجا و خیلی بیشتر تحسین می کنم بابت اینکه هر سه تا تون پایه ی هم هستین. یکی نمیگه بابا همونه دیگه این ورشو دیدی حالا چه کاریه بری از پایینم ببینی این همه صف وایستی لابه لای آدما.

خوشحالم که شدین الگو واسم

اینکه میشه خانوادگی رفت سفر بدون اینکه کسی غر بزنه، میشه یه جا رو تا تهِ تهِ تهش گشت و خسته نشد. میشه همواره از یک منظره ی ثابت، ویوهای مختلف رو دید و میشه حتی تو صف های طولانی لذت برد و خوشحال بود.

خانم شایسته ی عزیز بسیار بسیار از همسفر بودن با شما لذت می برم. مرزها فقط در ذهن آدم هستند. اره. امیدوارم بتونم رهاتر از روزهای قبلم باشم و فاصله بین ذهن و روح رو کم کنم تا هرچیزی رو به سادگی باور کنم. مثل یه بچه که همه چیو زود باور میکنه

راستی چون معمار و طراح شهر هستم با فایل خانه آبشار هم خیلیییییییییییی حال کردم و چون سرگرم رونمایی از پروژه ی خودم که اونم در ارتباط با تجربه فضاهای متنوع و دیدنشون از جنبه ها و ویوهای مختلف بود فرصت نکردم بیام بنویسم

و دیگه اینکه توی یکی از متن هاتون که نوشته بودید قدرت نویسندگی و تحلیل و دید چند بعدی دارید و پروپوزالتون رو به استاد های مختلف می بردید و اونا بهتون می گفتن که خیلی خوب می تونی حرف بزنی و متقاعد کنی طرفتو من حس کردم شما هم معماری خوندید

شاید این نتیجه گیری از اون چندتا جمله منطقی نباشه ولی واقعا اون موقع حسم گفت شما معماری خوندی…. :)

من و دوستم سپیده که همکاریم خیلی با شماها همذات پنداری می کنیم

من خودم رو شبیه خانم شایسته می بینم و سپید خودشو مثل استاد

من موشکاف و تحلیلگر و با دقت و نگارنده م

و سپید شیطونو خندونو راحت و تجربه گر و البته ریسک پذیر

دوستتون دارم

همواره با هم و البته با ما باشید