سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۸ - صفحه 8

درود بر استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته گرامی

به قول خانم شایسته ” ای وای خدای من” ….. من خیلی وقت بود که در سایت مطلبی نذاشته بودم ولی دیگه نتونستم تحمل کنم و گفتم باید حرف دلمو بزنم . راستش من با آبشار نایاگارا 2 ساعت فاصله دارم و طی هفت سالی که از ایران مهاجرت کرده ام بارها و بارها از این آبشار دیدن کردم ولی هیچوفت اینهمه زیبایی که شما ها تو این آبشار می بینین رو اصلا ندیدم !!!! و این همه ذوق و شوق رو اصلا تجربه نکردم ( حتی اولین بار که رفتم آبشار )!!!!… واقعا خیلی برام جالبه که شما اینقدر زیباییها رو می بینین و اینهمه مثبت به مسایل نیگاه میکنید. من خیلی فکر کردم یادم اومد قبل از مهاجرتم چقدر تلاش کردم که به کانادا بیام و وقتی که موفق شدم خیلی خوشحال شدم ولی بعد از مدتی دیگه اون ذوق و شوقو نداشتم !چرا؟! چون برام عادی شده بود و من شکر گزار نبودم و یاد رفته بود نعمتهایی که اینجا دارم و یاد رفته بود زیباییهای اینجا رو … وقتی فایلهای سفرنامه رو نیگاه میکنم و میبینم شماها چقدر دیدتون متفاوته با سایر آدما و به خاطر همینه که بدون تلاش ، نعمت و رزق و روزی فراوان و عشق و سلامتی سراغ شما میاد اونم از بهترین و راحتترین راهها. چرا هیچ چیز برای شما عادی نمیشه و همیشه به قول خودتون انگار تازه متولد شدین.؟ من یاد این حرف حضرت عیسی میاوفتم که میگه” تا کودک نشوید به ملکوت نمیرسید” .واقعا شما مثل یه بچه ذوق میکنید و خوشحال میشین از هر چیزی و مثل یه بچه که به فکر آینده و گذشته نیست و فقط در حال و اکنون زندگی میکنه و فقط شاده و بازی میکنه …. و این رمز موفقیه ، در لحظه بودن و سپردن کارها به خداوند و شکر گزار بودن و ذوق کردن از هر چیزی… این فایل نایاگارا واقعا برای من درسهای زیادی داشت چون خودم به شخصه تجربه کردم این مکان رو بدون دیدن این همه زیبایی و بدون شکر گزاری کردن ، و انگار یه تلنگر بود به من که دوباره آموزه هایم را تکرار کنم و باورهایم را کنکاش کنم و دوباره هر لحظه ذوق کنم وشاکر باشم … همین اصل رو از همین فایل سفرنامه یاد بگیرم ، فکر میکنم تغییر زیادی در زندگیم رخ میده ، هر چند که تو این مدتی که با آموزه های شما آشنا شدم و از دوره های شما استفاده کردم نتایج عالی بوده برای من ،ولی بازم باید بیشتر از شما یاد بگیرم و عمل کنم به اموخته ها. ممنون از شما و همه دوستان