سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۶ - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

درود بر خالق یکتای جهانیان

درود بر استاد گرامی و مهربانو مریم جون

استاد گفتن: اون شبی ک پیاده روی کردیم چندین ساعت توی کلیولند، احتمالا فایلشو دیدید، عزیزدلم گذاشته، ما داشتیم میرفتیم یک ساب مارین دیدیم، یک زیردریایی دیدیم ک یه جورایی موزه س، یه ویزیتور سنتور داشت، دوس دارم برم اونجارو ببینم چون تو حالا داخل یک زیردریایی نرفتم، ولی یه ذره اون ورترش یه کشتی بود، یه ذره اون ور ترش موزه Rock & Roll بود ک اونم تو فیلما احتمالا دیدین، تو شب، اونم میخوایم بریم ببینیم، یه فروشگاه مواد غذایی هم میخوایم بریم ک قبلا اوباما اونجا رفته و تعریفشو کردن، خلاصه خیلی برنامه داریم ک بریم Downtown کلیولند، عشق و حال کنیم. حالا ببینیم ک چی پیش میاد،

مریم جون: وقتی داشتم توی این موزه چرخ میزدم، ازین طبقه به اون طبقه میرفتم، از اتفاقات جالبش فیلم میگرفتم، چند تا نکته قابل تامل من رو به فکر فرو برد،

نکته اولش این بود ک، وقتی داستان راک و رول و داستان اون آدمهایی که این سبک رو خلق کردن رو میخونی، این پیام رو قشنگ بهت میگه ک جهان ما با روی باز به همه انواع صنایع خوش آمد میگه و هر چیزی ک ما بهش علاقه داریم، میتونه این جهان مون رو رشد بده، یعنی نیاز نیس ما بگردیم دنبال اینکه ببینیم چه کاری خاص هست و اونو انجام بدیم، بلکه فقط باید دنبال علایق مون بگردیم، به دنبال اجرای علایق خودمون باشیم و در مورد اون علاقه مون باورهای درستی اگه بسازیم، قطعا برامون جواب میده.

نکته دومش، تفاوتی بود ک این موزه با سایر موزه هایی ک من توشون رفته بودم داشت، یعنی مثل اون موزه هایی ک از پشت شیشه میتونی نگاه کنی شون، نمیتونی عکس بگیری چون میگن فلش دوربین اونارو خراب میکنه و فقط وایمیستیم و یه گذشته ای رو نگاه میکنیم، اما این موزه فقط نمایش یک سری اشیاء نبود بلکه اومده بود یک فضاهای ساده ای رو طراحی کرده بود تا بتونی این موزه رو و اون اشیاء شو تجربه کنی، یعنی اون گیتارو برداری، ساز خودتو بزنی، دستتو بری رو پیانو حتی اگه تا الان دستتو نبردی بدون اینکه نگران باشی، دیگران قضاوتت میکنن، یا بترسی مسخره ت کنن ک نتونی یه سازو بزنی، و خلاصه یک تجربه از خودت توی اون موزه داشته باشی، یعنی من وقتی داشتم عکس میگرفتم یا فیلم میگرفتم از آدمهایی ک اون ساز رو امتحان میکردن با خودم گفتم ک ، امروز اینجا بازیگرای مختلفی اگه به چشم موزه بهش نگاه کنیم انگار اشیاء گرون قیمت مختلفی میاد تو این موزه، یعنی هر آدمی ک وارد این موزه میشه بخشی از اون تجربه اون موزه میشه، و این برای من خیلی قابل تامل بود، ک چقدر زیبا و قشنگه،

نکته سومش این بود ک ، موسیقی به عنوان یک زبان گفتگو و محاوره ای مشترک چقدر قشنگ ، آدم هارو دور هم جمع کرده بود. آدمهایی ک تا یک لحظه پیش، یه دقیقه پیش اصلا همدیگه رو نمیشناختن، چقدر خوشحال هستیم ک یک ایل توی این سفر سهیم هستن و هر کسی با نگاه خودش داره یک رنگ و لعابی به جایِ جای این سفر میده، عاشقتونم.

یک اجرا توسط جوانانی ک اونجا بودن و یک ملودی رو اجرا کردن.

چقدر خوب بودن که با یک صلح درونی تونستن یه اجرای هماهنگ رو در جمع خودشون ارائه بدن. خدایا شکرت

خدایا شکرت به خاطر این همه فراوانی و تنوع در موسیقی.

خدایا شکرت به خاطر اینکه میتونیم خودمون خالق زندگی خودمون باشیم.

خدایا شکرت به خاطر دیدن این همه نعمت، زیبایی، تنوع، رهایی، آرامش، صلح و ثروت❤❤❤