«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه

به نام خدا

سلام به استاد عزیزم و خانواده صمیمی خودم

برگی از سفرنامه من:

عزت نفس و احساس لیاقت یکی از مهم ترین مسائلیه که من باید حسابی خودمو ارتقاء بدم.

بعضی وقتا آگهی بازرگانی دوستام رو توی نظرات میخونم که نوشتن ما توی مترو این تمرین رو جلوی اون همه جمع غریبه خوندن واقعا قلبم تاپ تاپ میزنه… چون خودمو یه لحظه جاشون قرار میدم و مغزم جز ارور هیچ چیز دیگه ای بهم نمیده 😆

یعنی توی ذهنم بالاترین حد از عزت نفس اون حالت تصور میشه

چون این آگهی رو میتونم جلوی خانواده م یا حتی جمع یکی دو نفری از غریبه ها انجام بدم ولی دیگه اون وضعیت برام یه غولیه که قطعا نیاز دارم تکاملم رو طی کنم تا بتونم گردنشو بشکنم.

واقعا احساس بعد از انجام تمرین آگهی بازرگانی جلوی جمع بزرگی از غریبه، برام غیرقابل تصوره و فکرش که می کنم مو به تنم سیخ میشه از خوشحالی.

انجامش به این معنیه که حرف مردم و اینکه چجوری راجبت فکر میکنن به اندازه پشیزی واست اهمیت نداره و این چقدر مدار خوبیه، چقدر تو رو توی زندگی جلو میندازه و باعث میشه خیلی بیشتر خودتو تجربه کنی.

امیدوارم روزی بتونم این حس رو تجربه کنم.

اما تا حالا نتایج خوبی گرفتم از کار کردن روی عزت نفسم:

-اینکه چیزایی که واسه خودم میخرم تا اونجا که بتونم بهترینشو میگیرم…گاهی حتی میگم گرون ترین پنیری که دارین یا گرون ترین سوسیسی که دارین رو بهم بدین.اما خب هنوز فاکتور پول چیزیه که مهمه و خیلی از موارد هم ابتدا قیمت اون کالا رو مد نظر قرار میدم.😄

-اینکه راحت تر به درخواست هایی که علاقه ای به انجامشون ندارم نه میگم(البته خیلی میتونم بهتر بشم) مثلا چند وقت پیش یکی از دوستانم که خیلی همو دوست داریم و واقعا سختم بود که درخواست هاش رو نادیده بگیرم، بهم تلفن زد و یه درخواستی ازم داشت که واقعا از ته دل راضی به انجامش نبودم، حالا چند بار هم بهم گفت اگه نمیتونی اصلا اشکال نداره! و من پشت تلفن روم نشد واقعا بهش بگم نه و گفتم بهت خبر میدم بعد بهش پیام دادم که شرمنده نمیتونم این کارو واست انجام بدم (بدون هیچ گونه عذر و بهونه الکی 😊) و این واقعا حس فوق العاده ای بود که تونستم این کارو انجام بدم. نمیدونید که چقدر پر از انرژی شده بودم و احساسم خوب بود که تونستم به خودم و دیدگاه خودم احترام بذارم…فکرشو نمیکردم بتونم بهش نه بگم چون واقعا دوسش داشتم رفیقمو اما این امتحان رو با سربلندی پشت سر گذاشتم…اما مدار بالاتر اینه که همون پشت تلفن و حتی بالاتر چشم تو چشم و رودررو بتونم نظر مخالفم رو ابراز کنم، فارغ از اینکه طرف ناراحت بشه یا نشه. چون باید وقت من، نظر من برای خودم از همه چیز اهمیت بیشتری داشته باشه…

-اینکه قبلا همواره خودمو کوچک تر از افراد موفق و کسانی که خوش صحبت بودن و خوب میتونستن حرف بزنن میدونستم، خیلی جاها اگه حرفی میزدن که دوس نداشتم نمیتونستم حرف خودمو بزنم بخاطر ترس اینکه خب اون از من بهتره تو حرف زدن و قطعا جوابمو میده و در نهایت من کم میارم(مث صادق،رضا و…)… الان از تعداد اون افرادی که از خودم بالاتر بدونم خیلی کم شده و دارم سعی میکنم این عدد رو به صفر برسونم.

و به خودم یادآوری کنم که من از اونا چیزی کم ندارم…من آدم با ارزشی هستم… منم میتونم خوش صحبت بشم و توی یک جمع افسار صحبت رو بدست بگیرم و در مورد چیزایی که دوس دارم حرف بزنم…جوری که توجه کل جمع به من باشه و از گوش دادن به حرفهام و تعامل با من لذت ببرن.

خودم میدونم که در اوایل این مسیر هستم و هنوز هم جلو برخی کم میارم و سکوت اختیار میکنم چون اونا رو تو ذهنم بزرگ کردم.

ولی همین که از قبلم خیلی بهتر شدم و اکثر اوقات در حاضر جوابی کردن جلوی اونایی که بت کرده بودم توی ذهنم ابایی ندارم(عمدا میخوام تمرین حرف زدن و مخالفت کردن با اونا رو در خودم زیاد کنم تا ترسم ریشه کن بشه) همینکه روز به روز ارزش خودمو بالا تر میبرم تا دیگران در نظرم بزرگ نباشن خیلی خوشحالم

یه پاشنه اساسی من مقایسه کردن خودم با دیگرانه… مثلا داداشم

خیلی ذهنم نجوا میکنه تو الان ۲۴ سالته داداشت وقتی ۲۴ سالش بود فلان چیز رو داشت فلان کار میکرد و… تو ولی اونا رو نداری. هنوز به جایگاه اون زمانی که همسن تو بود نرسیدی و از این خزعبلات!

خاموش کردن این نجواها هم یه چالش شده واسم و همینکه هر روز پیشرفت کنم نسبت به دیروزم ینی مسیرم درسته😎

بمونه رد پایی ازم تا بدونم کجا بودم و دارم کجا میرم

در عشق ورزیدن به این خانواده صمیمی خساست بخرج نمیدم

پس بینهایت عاشقتونم😘