اکثر ما در کودکی به خاطر سرزنش‌ها، تحقیرهایی و برچسب‌هایی که از طرف خانواده و جامعه به ما زده شده است، عزت‌نفس خود را از دست داده‌ایم. به همین دلیل نیز نقطه شروع تغییر شرایطی که در آن هستیم، از برپایی جهادی اکبر برای ساختن عزت‌نفس‌مان شروع می شود و اولین آجر از این پی، باورهای قدرتمندکننده ساختن برای حل ریشه ایِ باورهای سمی و کشنده به نام “احساس گناه” و “احساس بی ارزشی” است.
زیرا اگر اعتماد به نفس، کلید اصلی موفقیت‌های بشری باشد، قطعاً “احساس گناه” سدِ راه تمام موفقیت‌های او خواهد بود.
امکان ندارد هم در عذاب وجدان و احساس گناه بمانی و هم عزت نفس داشته باشی. هم نشینی این دو غیرممکن است، همانگونه که هم‌نشینی ثروت با فقر، آرامش با نگرانی، سلامتی با بیماری و.. غیرممکن است.
بدون ساختن عزت نفس، موفق شدن غیر ممکن است. اما تا زمانی که در احساس گناه باشی، دسترسی به عزت‌نفس غیر ممکن است.
این یک قانون است که، موفقیت و ثروت سراغ یک ذهن آرام و مطمئن می‌رود. یعنی ذهنی که عاری از احساس گناه، عذاب وجدان و بی‌ارزشی است.
“احساس گناه” و “عذاب وجدان”، بزرگترین ترمز در برابر داشتن عزت نفس است. بنابراین پروسه ساختن عزت نفس از برداشتن این ترمز و تبدیل آن به “احساس لیاقت و خودارزشی” آغاز می‌شود و ساختن این باور، مهمترین مأموریت دوره عزت نفس است.
عزت نفس مثل سنگر بانی تا دندان مسلح در برابر نجواهای فلج کننده ذهن است. از آنجا که هیچکدام از ما باورهای ۱۰۰٪ خالص نداریم، در نتیجه همیشه در معرض خطا و اشتباه و شرایط نادلخواه هستیم.
اگر “سنگربانی به‌نام عزت نفس” در وجودت نباشد تا در مواقع سخت و نادلخواه که به خاطر اشتباهی بوجود آمده، افسار ذهنت را به دست بگیرد، ذهن آنچنان نجوایی به پا می کند و آنقدر آن خطاها را در نظرت بزرگ جلوه می‌دهند و آنچنان دلایلی منطقی برای لایق نبودنت ارائه می‌دهد و آنچنان باورهای مخرب و ترمزهایی قوی می‌سازد، که باور می‌کنی از عهده‌ی انجام هیچ کاری برنمی‌آیی!
اینجاست که آنهمه شور و شوقی که برای رویاهایت داشتی، از بین می رود. زیرا میان خودت و آن رویای زیبا، خواه یک رابطه توام با عشق باشد، خواه یک کسب و کار سودآور، خانه‌ای با امکانات عالی، زندگی در یک کشور عالی و … فرسنگ‌ها فاصله می‌بینی که هیچ چیز قادر به پر کردن آن فاصله نیست.
به همین دلیل است که: تمام موفقیت‌های زندگی ما، روی پایه‌ای به نام عزت‌نفس بنا می‌شود.
“احساس لیاقت و ارزشمندی”، که نقطه مقابل «احساس گناه و خود کوچک بینی» است، مهمترین وجه از عزت نفس است. یعنی ساختن موفقیت‌ها از عزت‌نفس شروع می‌شود و ساختن عزت نفس، از “تلاش برای ساختن باور احساس لیاقت”.
استاد عباس‌منش همیشه تأکید ویژه‌ای بر ساختن عزت نفس دارد. ایشان مهم ترین دلیل موفتیت‌های خود در هر برهه از زندگی‌شان را، حاصل تلاشی می‌داند که، صرف ساختن جنبه‌ای دیگر از عزت نفس خود داشته است.
موضوع این است که، هیچ انتهایی برای عزت نفس وجود ندارد. یعنی همیشه جنبه‌ای از عزت نفس ساخته نشده، در ما وجود دارد که لازم است روی آن کار شود. به اندازه‌ای که آن بخش کاملتر می‌شود، دستاوردهای‌مان نیز بزرگتر می‌شود.
با انجام تمرینات این دوره، “باور احساس لیاقت” در وجودت شکل می‌گیرد و نتایجی را وارد زندگی‌ات می‌نماید که، ناکامی‌های تمام سالهای گذشته‌ات را جبران می‌کند. آنوقت تفاوت زندگی بدون عزت نفس و باعزت نفس را به وضوح احساس می‌کنی.
عزت نفس انتخاب‌های آینده‌ات را در هر جنبه از زندگی‌ات تغییر می دهد. از رشته ای که می خواهی در آن تحصیل نمایی، همسری که انتخاب می کنی، روابط ات، شغل ات و حتی نوع رفتار دیگران با شما ومیزان محبوبیت‌ات و حتی میزان موفقیت مالی‌ات را دستخوش تغییرات اساسی می‌کند زیرا تعریف تو از احساس لیاقت، دستخوش تغییرات اساسی می‌گردد.
خیلی فرق می‌کند بعد از ساختن عزت نفس، اهدافت را مشخص کنی یا قبل از آن!
عزت نفس، ابعاد ظرف وجودت را می‌سازد. حتی اندازه ظرفی که زیر باران نعمت الهی در دست نگه‌داشته‌ای، به اندازه عزت نفس توست. به همین دلیل نیز به اندازه عزت نفس‌ات نعمتها را دریافت می‌کنی.
تفاوت تجربه‌ات از زندگی، با عزت نفس و بدونِ عزت نفس، از زمین تا آسمان است.
ارزشش را دارد که برای ساختن عزت نفس خود وقت بگذاری و این جهاد اکبر را برپا و ادامه دهی. زیرا جهان همیشه در برابر چنین حدی از عزت نفس، فقط کرنش می کند و چاره‌ای جز آوردنِ بهترین‌ها به زندگی‌ات ندارد.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD456MB38 دقیقه
- فایل صوتی «چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه35MB38 دقیقه
اولا بسیار تشکر میکنم از استاد که بهترین مباحث رو انتخاب میکنند.
به نظر من اعتماد بنفس یهویی و خود به خودی به وجود نمیادش , یا کسی که دارای اعتماد بنفس هستش این ویژگی رو مادرزادی به ارث نبرده , بعضی وقت ها یه تشویق کوچک هم اعتماد بنفس ایجاد میکنه. یا حتی یه تحقیر هم میتونه زمینه ساز اعتماد بنفس باشه.
من تحقیر میشم یا با من بد رفتاری میشه اینجاست که باید تصمیم بگیرم که آیا من بدبختم یا نه من باید ببخشم. با بخشش و گذشت هستش که ثابت میکنم که به وجودیت خودم اعتماد دارم. با بخشش هستش که میتونم خود واقعی مو درک کنم.
لذتی که توی بخشش هستش توی هیچ کاری نیست.
به شخصه پیش اومده که توی یه کاری یا یه درسی توی دبیرستان یا محل کار , اعتماد بنفس بالایی داشتم , بارزترین ویژگی که خودم داشتم خیلی بی خیال و بدون ترس و استرس بودم توی اون کار یا سر جلسه امتحان اون درس و بهترین نتیجه رو هم می گرفتم.
بار ها پیش اومده که توی جلسه ای شرکت کردم و چون از قبل به خودم کلی انرژی مثبت و اعتماد بنفس داده بودم باعث شده کلی سخنرانی و دادن نظر و تایید شدن از طرف دیگران رو برای من به همراه داشته.
فردی که اعتماد به نفس بالای داره به نظر من میشه به راحتی موارد زیر رو توش پیدا کرد.
– خیلی ریلکسه , خیلی آرومه , دغدغه نداره
– سریع جبه نمیگیره یا سریع واکنش نشان نمیده
– شیک وایمیسته یا میشینه و اگه در یک جمع باشه هی وسواس گونه یک کار رو تکرار نمیکنه ( مثلا هی به ساعت نگاه نمیکنه , سعی میکنه نهایت استفاده رو از جمع ببره )
– سعی نمیکنه خود نمایی کنه یا برعکس توی لاک خودش فرو بره
– نمیترسه که دیگران نسبت به او چه فکری میکنند.
– میشه گفت اول از همه خودش رو دوست داره بعد بقیه ها رو
– عاشق کمک کردنه
– تلاش و پشتکار حرفه ای اصلیشه
و خیلی از ویژگی های دیگه ای که دوستان در نظرات مطرح کردند.
مهمترین نکته از نظر من :
بعضی ها هستند که اعتماد به نفس رو با خود بزرگ بینی اشتباه میگرند. کسی که خودش رو شناخته باشه به نظر من هرگز خودش رو برتر یا بهتر از دیگران نمیبینه. خود بزرگ بینی باعث سقوط آدم میشه هرچقدر که از لحاظ مالی و معنوی غنی باشی بازم با خود بزرگ بینی به قفس تنهایی خودت سقوط خواهی کرد.
ممنون. بهترین ها رو واستون آرزو دارم.