پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 5

با نام خدای روزی رسان

سلام استاد و همه دوستان عزیزم

ممنون بخاطر فایل های ارزشمندتون و ممنونم از همه دوستانی که با کامنتهای زیباشون و تجربه هاشون و موفق شدنشون مسیر رو با حس عالیتر برامون باز میکنن و هربار خوندن این کامنتها یک شارژ عالی برامون هست برای حرکت بسوی مسیر درست .

حالا جواب این سوآل

چه شرایط یا موقعیت هایی هست که شما از مواجه شدن با آنها فراری هستید و سعی می کنید تا حد امکان با آنها برخورد نکنید؟

در طول سالیان خب در شرایط و موقعیت هایی بودیم که از مواجه شدن از آن شرایط ترس داشتیم یا فرار میکردیم . ولی در هربار وقتی در اون شرایط قرار گرفتیم دیگه ترس ها ریخت . وی دیدیم اصلا ترسی نبود که ازش فرار میکردیم .

از شرایط های خودم براتون بگم من وقتی کم سنو سال بودم که پدرم فوت شدن و ما مهاجرت کردیم به شهرمون در این شهر من هم بازی و دوستیهای زیادی نداشتم خیلی گوشه گیر بودم و پسری بودم که خیلی تنها توی خونه میموندم و بگم براتون که کلا آدم اجتماعی نبودم . از مهمونی های شلوغ و حرف زدن در مهمانی هایی که غریبه زیاد توشون بود ترس داشتم و خیلی وقت ها نمیرفتم به اینجور مهمونی ها و همیشه هم با مادرم سر این موضوع اختلاف داشتیم تا اینکه رفتم دانشگاه و شرایط جوری رقم خورد که من مغازه باز کنم و شروع کسبوکارم را آغاز کنم . شما تصور کنید فردی که اصلا اجتماعی نیست حالا افتاده وسط دو محیط که درست باید در اجتماع باشه . دانشجو بودن و بازاری بودن

ورق کاملا برگشت پسری شدم پله پله روابطم عالی شد و محیط دانشگاه ارتباط با جنس های مخالف و دوستان زیاد . ارتباط در محیط کسبوکارم هرروز بهتر شد . یادمه اوایل که مغازمو باز کرده بودم خیلی استرس داشتم چیزی بفروشم یا با یکی صحبت کنم . اینم بگم چون بدون تجربه ای تو بازار مستقیم مغازه باز کرده بودم و نه شاگردی کرده بودم و نه بازار دیده بودم برام سخت بود این تکاملی که چندپله پریده بودم بالا . به هرحال کمی سخت بود ولی وقتی نگاه میکنم میبینم وقتی توی دل ترسها رفتم الان چقدر فرق کردم و هم در روابطم با مشتریان و تجربه های دانشجو بودن باعث شده خیلی بهتر باشم و از فرد اجتماعی نبودن به فرد باتجربه در کسبو کار و روابط باشم . خداروشکر

الان شرایطی که من بخوام براتون بگم که از مواجه شدن با آن فراری هستم و کمی ته دلم ترس هست مهاجرت با دست خالی به شهر نااشنا یا کشور غریبه هست .

یعنی هر شرایط جدید و موقعیت جدید را فراری هستم ازش یعنی یکمم تنبلی میکنم

خیلی دوسدارم برای گسترش دیدم برای تجربه کردن جاهای دیگه پا بزارم رو آرامش فعلیم و دوباره حرکت کنم و خودمو به چالش بکشم ولی از چالش کشیدن خودم و خارج شدن از محیط امنم باعث میشه تنبلی داشته باشم داشته باشم و به مهاجرت فکر نکنم و بگم بابا چرا برم دوباره جای جدید و آدمای جدید .

از خدا میخوام توکل کنم و بیشتر کار کنم روی خودم و این ترمزهایی که نمیزارن قدم بردارمو کم کم پامو از پدالش بردارم و توی این زمینه هم موق بشم .

توکل به خدا

خیلی ممنون ازت استاد جان