اصول اساسی خلق رویاها | قسمت اول

بدون مقدمه بگم،

اعتراف میکنم که هیچی نمیدونستم. اعتراف میکنم هیچی از قانون رو نفهمیده بودم. اعتراف میکنم که بعد از حدود دوهزار و دویست روز عضویت در این سایت و استفاده از این محصولات انگار تازه به عضویت این خانواده در اومدم و تازه دارم قضیه رو میفهمم.

همیشه خوشحال بودم از اینکه فکر میکردم من با بقیه فرق دارم، من دارم روی خودم کار میکنم. من به اون حقیقت الهی وصل شدم. ولی نه، تا زمانی که شروع نکنی به عمل کردن به این آموزش ها ، تا زمانی که عمل نکنی به این الهامات، تا زمانی که متعهد نباشی به تغییر دادن خودت، تا زمانی که ایمااااان نداشته باشی (دوست دارم صدبار بلند داد بزنم) تا زمانی که ایمان نداشته باشی، تا زمانی که ایمان نداشته باشی، تا زمانی که ایمان نداشته باشی…….. هییییییییییییییییییییییییییییچ اتفاقی نمیافته. هیییییییییییییییچی اتفاقی.

قانون، مشخصه. نباید ادا در بیاری. نباید الکی حرف بزنی. نباید ماسک بزنی که من از این و اون بهترم. نه تو هیچی نیستی، تا زمانی که شروع نکنی به عمل کردن. تا زمانی که ایمان واقعیتو نشون ندی. تا زمانی که واقعا از درون عوض نشی، تا زمانی که واااااااااااااااااااااااااااااااقعااااااااااااااا از درون عوض نشی.

فرقی هم نمیکنه، که تازه یه روزه آشنا شدی با این حقیقت یا اینکه مثل من دوهزااااااااااااااااااار و دویست روزه که اینجایی. وقتی میشنوی که باید هدفتو مطابق مدارت انتخاب کنی، باید بااااااااااااورهاتو درست کنی و هماهنگ کنی با خواستت، باید احساااااااااااااااااست رو خوب نگه داری (بابا لعنتی احسااااااااااااااست رو خوب نگه دار)، اگه به همینا عمل کنی معجزه میبینی. اتفاقای عجیبی که برای بقیه عجیبن نه برای تویی که قبلش باورش کردی.

ولی وقتی گوش نکنی، وقتی خواستتو اشتباه انتخاب میکنی (میخوام تا آخر امسال میلیاردر بشم)، وقتی باورهات اشتباهه (بابا هرکی به هرجایی رسیده یا باباش پولداره یا پارتی داره)، وقتی احسااااااااااااااااااااااااااااااست بده (عه پس کو؟ کجاست اون دختری که میخوام؟ کجاست اون پولی که میخوام؟ کجاست اون سلامتی؟ اون شهرت؟ اون محبوبیت؟) به هیچی نمیرسی. هیچی. میخوای پیامبر باش، یا یه آدم معمولی. میخوای توی فقر بزرگ شده باش، یا فرزند یه آدم پولدار. میخوای بی سواد باش، یا دکتر. میخوای تازه عضو این سایت شده باش، یا دوهزااااااااااااااااااااااااااااار و دویست روز.

نمیرسی آقا نمیرسی. آره، میدونم، سخته. ولی همینه. قانون همینه. همینقدر که شیرینه و لذت بخش و شادی آور برای کسی که باورش کرده و با ایمان داره بهش عمل میکنه، همینقدرم سخت و محکم و تلخه برای کسی که باور نمیکنه و میخواد به روش خودش جلو بره یا فکر کرده میتونه قانونو خم کنه که بیاد سمتش!

خدارو شکر… خداروشکر… خداروشکر… بابت اینکه قانونش، واقعا قانونه. ماده و تبصره نداره. آدم معمولی و آقازاده نداره. پولدار و فقیر نداره. بی سواد و با سواد نداره… فقط یه نکته داره… بی ایمان و با ایمان.

با ایمان باشی، حالت خوب باشه، از الانت از چیزایی که همین الان داری لذت ببری و بخاطرش شکرگزارش باشی، ده برابر صدبرابر هزاربرابرشو بدست میاری.

بی ایمان باشی، حالت بد باشه، منتظر باشی که به فلان کس و فلان پول و فلان جایگاه برسی بعد لذت ببری، همینایی که داری رو هم ممکنه از دست بدی (دقت کنین که نمیگم ازت بگیره، چون خودت از دست دادی. هیشکی ازت چیزیو نمیگیره)

این حرفا رو من نه گفتم و نه نوشتم. یکی گفت، خودشم تایپ کرد. خیلی دقت کنین بهش. خیلیییییییییییییییییی… خصوصا دوستانی که مثل من دوهزااااااااااااااااااااااااااار و خورده ای روزه که عضون!

زینب عزیز سلام

سپاس گزارم از کامنت قشنگت که باعث شد بیام و یه بار دیگه این متنو بخونم.

اول از همه بگو اون قسمتی از سایت که بهش هدایت شدی چی بود؟ :) واقعا مشتاقم ببینم چه معجزاتی برام داره…

دوم… ممنوووووووون قطعا چشمات و ذهنته که قشنگ می بینه. و مگه میشه که از لبخند قشنگ خودت و اون آسمون فوق العاده ای که پس زمینه عکسته گذشت… واقعا زیباست…

چه مثال زیبایی از امتحان زدی. دقیقا درست میگی. یاد دوره دبستانم افتادم که یه بار یکی از بچه ها رفت یه شعر خیلی سخت رو از حفظ جلوی کلاس خوند. منم گفتم کاری نداره اگه اون تونسته منم میتونم. (حالا حتی یه بار از رو هم نخونده بودم شعرو :)) ) رفتم جلوی کلاسو… هیچی دیگه. دو دست از دوپا درازتر برگشتم سرجام :)

این کامنتی که گذاشتم، نقطه عطفی توی زندگی من و هر کسیه که واقعا عمل کنه بهش.

ایشالا به همین زودی میام و از دستاوردهای عمل کردن به این کامنت مینویسم.

در پناه الله…