آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 2 - صفحه 49

به نام خالق من

سلام به اساتید گرامی و تمام دوستان همسفر .

۳۵مین برگ سفر من .

واقعا به ارامش رسیدم ، دلم برای چند ماه پیش تنگ شده بود دلم برای حال خودم تنگ شده بود که انقدرررررر فردی اروم بودم که اطرافیانم یه ارامش منو یاد میکردند ولی الان انگار ذهنم پر شده است . حس کردم حال گذشتمو و فهمیدم که رمز دیدار با این حال خوب سکوت بود ، فکر نکردن بود ، فکر نکردن به چیز هایی که منو پرشیون میکنه منو درگیر میکنه منو خسته میکنه حس بد میده و در اخر منو کلافه میکنه . ولی حتی وقتی کلافه میشم از فکر کردن بازم ادامه میدم چون اون لحظه اصلا نمیشنوم سکوت رو ، درسته سکوت شنیدنی نیست ولی وقتی ساکتی مینشوی که سکوت چیه . بعضی وقتا فکر کردن ها منو از خودم باز میداره و تنها با یک جمله از شرش خلاص میشم و به سکوتم ادامه میدم (تمام خواسته هایم را به الویت باطنم میسپارم ، خداوندا سپاس گذارم که رهایی یافتم ) ارام میشوم و بدون هیچ کلامی بد سکوت میکنم و حس خوب در من جریان پیدا میکند .

در نوشته های شایسته ی عزیز که گفتند تو از حس خوب هستی برای همین به منبع خودت وصل میشوی ، انگار یادم رفته بود این موضوع را که اصل من حس خوب است و من دارم از خودم دور میشم . جوری که دیشب اتفاقات بیرونی منو بدجوری اشفته کرد و ساعت ها در غمی ناجور کور شده بودم . ولی همان ساعت ها قول دادم فردا صبح بلند شوم و تمام عواملی که بهم حس بد میدهد رو خط بزنم و به حس خوب گذشته برگردم و همین کار را کردم و امروزه سفر من هدایت من بود . همناطور که هروز سفر من به گونه ای شده است که همان حرف هایی که میخواهم بشنوم و هروز سفر من یک نشانه بوده و بس .

چه زیبا گفت استاد که این دنیا فقد فرصتی کوتاه از زندگی ابدی توست .

بعضی اوقات فراموش میکنم .

در اعصبانیت

ناراحتی

همهمه

فکر کردن ها

در شرایط استرس زا

در ترس هایم

فراموش میکنم که این دنیا فقد زیباییست و منو امده ام که ببینم بخندم و بروم . و اصلا هیچ چیزی مهم نیست چون چیزی نیست . اصلا هیچی نیستتت که من بخوام بخاطرش اعصبی شم چون این من نیستم که اینجاست و من فقد دارم یه بازی انجام میدم و لذت میبرم و وقتی قوانینو بدونم من در این بازی برنده ام .

هیچی نیست و من فراموش میکنم که هیچی نیست .

من عاشق این حس خوب هستم و میدانم که این حسم عاشق من است من از اون هستم و چقدر این خوب است .

چقدر راه برایم باز است که اشتباه نکنم چون میفهمم ، وقتی اشتباه میکنم از حس خوب دور میشوم و میفهمم که اشتباه است .

چقدر راحت است که از افکارم با خبر میشوم وقتی که درک میکنم از حس خوب دور شدم و این افکار نادرست است .

چقدر این حس خوب ، ارامش و سکوت لذت بخش و خوب است .

خداوندا سپاس گذارم که در مدار هستم و از اساتید عزیزه دلم تشکر میکنم .

همگی در پناه الهی عاقبت بخیر در دنیا و اخرت ⁦❤️⁩🌹