در این فایل استاد عباس منش از طریق توضیح بخشی از آیات قرآن، منطق های قدرتمند کننده ای را به ما یادآوری می کند که لازمه کنترل ذهن به منظور دریافت خواسته هایی است که ذهن ما رسیدن به آنها را غیرممکن می داند.
خداوند از طریق منطق های این آیات، کلید کنترل ذهن را در دست پیامبرانش قرار داده است تا در لحظاتی از عهده کنترل ذهن خود برآیند که باور به امکان پذیری یک خواسته، برای آنها سخت بوده است. زیرا ذهن آنها امکان پذیری داشتن آن خواسته ها را با محدودیت های شرایط کنونی شان می سنجیده و دلایلی را لیست می کرده که – حتی با وجود وعده خداوند – رسیدن به آن خواسته را برایشان غیرممکن نشان دهد.
آگاهی های این فایل، کلید باور داشتن به “دریافت نعمت های خداوند در هر شرایطی” را در دست ما قرار می دهد. ایمان و توکل ما در مسیر دریافت خواسته هایمان را به همان نحوی تغذیه می کند که خداوند ایمان پیامبرانش را تغذیه کرده است تا باور کنیم: “وعده های خداوند به ما حتمی است”. زیرا در فرایند درخواست از خداوند و اجابت درخواست ها، خداوند همواره در حال اجابت درخواست هاست اما مشکل از باورهای محدود کننده ای است که ما درباره امکان پذیر بودن رسیدن به یک خواسته داریم.
آگاهی های این فایل، یادآور کننده ای است برای اینکه بدانیم:
- خداوند به عنوان نیرویی که اجابت درخواستهای بندگانش را بر عهده گرفته، چه جایگاه و چه قدرتی دارد؛
- ما به عنوان درخواست کننده، چقدر توانایی درک این جایگاه را داریم، چقدر به قدرت این نیرو باور داریم و چقدر در این مسیر متوکلیم؛
- به محض واضح شدن یک خواسته، ذهن ما با چه منطق هایی امکان پذیری اجابت خواسته هایمان را غیر ممکن نشان می دهد و ایمان ما به وعده های حتمی خداوند را تبدیل به شک و ناامیدی می کند؛
- ما چگونه می توانیم با ابزار منطق، استدلال های محدود کننده ذهن درباره غیر ممکن بودن ها را، زیر سوال ببریم؛
- چگونه در فرایند دریافت خواسته، کنترل ذهن و تقوای مستمر به خرج دهیم و متوکل بمانیم؛
- چگونه باور به ” امکان پذیر بودن رسیدن به خواسته ها ” را بسازیم و این باور را مرتباً تقویت کنیم؛
- کدام ویژگی شخصیتی، به صورت مستمر در حال منطق ساختن برای امکان پذیری دریافت خواسته هاست؛
- و چه نگاهی ما را همواره در مدار دریافت وعده های خداوند برای دریافت نعمت ها قرار می دهد؛
آگاهی های این فایل را با دقت بارها بشنوید. از این منطق های باورساز نکته برداری کنید. سپس در بخش نظرات این فایل، درباره درسهایی بنویسید که آگاهی های این فایل برای باور به امکان پذیری به شما یاد داده است.
منتظر خواندن نکات تاثیرگذار تان هستیم.
منابع کامل درباره محتوای این فایل: دوره روانشناسی ثروت 1
ذهن همواره شرایط نادلخواه فعلی را به عنوان وضعیتی ثابت و همیشگی می بیند و به محض واضح شدن یک خواسته در وجود ما، امکان پذیر بودن داشتن آن را با محدودیت های شرایط کنونی می سنجد و به شکل بسیار منطقی، دلایلی را لیست می کند تا ما را به این نتیجه برساند که: داشتن این خواسته به این دلایل، برای ما غیر ممکن است.
آگاهی های دوره روانشناسی ثروت 1، از طریق منطقی کردن ” امکان پذیر بودن داشتن یک خواسته در ذهن دانشجو”، شیوه خلع سلاح کردن ذهن در این باره را به دانشجو یاد می دهد و او را به این باور می رساند که:
شرایط کنونی، هر چقدر به ظاهر نامناسب و هر چقدر به ظاهر غیر قابل تغییر، به راحتی می تواند تغییر کند.
“منطق ساختن برای امکان پذیر بودن یک خواسته”، اصل و اساس آموزه های دوره روانشناسی ثروت 1 است. زیرا تنها زمانی ما در مدار دریافت خواسته های خود قرار می گیریم که داشتن آن خواسته برای ذهن ما منطقی شود.
اطلاعات کامل درباره محتوای آموزشی دوره روانشناسی ثروت 1 و نحوه شرکت در این دوره
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری کلید اجابت دعاها361MB71 دقیقه
- فایل صوتی کلید اجابت دعاها70MB71 دقیقه
سلام به خانواده عباسمنش
با توجه به این که چندین سال هست دارم با شما و گفته هایتان زندگی میکنم و عمل میکنم …یک سوال درونم هست که وقتی باورهای ما زندگی ما رو میسازند و این رو تاکید میکنم که همه رو از خود شما یاد گرفتم و با توجه به گفته مولانا که خودتون گفتید تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن که خواجه خود روش بنده پروری داند…و با توجه به آیه قرآن که میگه چه بسا چیزی رو میخواهید که به ضرر شماست و چیزی رو نمیخواهید و به سود شماست …و میگه شما نمیدانید و من میدانم…آیا خواسته ها و باورسازی کردن برای رسیدن به خواسته ها یک نوع مقاومت به حساب نمیاد؟؟؟؟چون وقتی ما در مدار بندگی و اعتماد و توکل و تسلیم قرار میگیریم خود به خود این باورها ما رو آسان میکنند برای آسانی و بهترین نسخه خودمون ….ولی وقتی شما انتخاب خواسته و باورسازی برای رسیدن به خواسته رو به ما آموزش میدهید…ما باید تصمیم بگیریم که خودمان انتخاب کنیم و این با تسلیم و بندگی متضاد میشه …اما هستند در جهان افرادی که به بشریت کمک کردند و از رنج بیهوده بشر کاستن و زندگی رو جای بهتری کردند …مثل بودا …مثل مولانا …مثل محمد…مثل ابراهیم…..و من از شما بسیار آموختم اما این سوال رو داشتم …که آیا خواسته داشتن باعث مقاومت نمیشود؟؟؟آیا به جای خواسته داشتن،،پذیرش و قدردانی ما را به بهترین نسخه خودمون هدایت نمیکنه؟؟؟چون به دانستن خواجه توهین میشه اینجوری …چون میگیم ما میدانیم و خدا نمیداند!!!!!!پس خودمون دست بکار بشیم و بریم به دست بیاریم وگرنه خدا نمیدونه ….آیا مسیر زندگی با به دست آوردن خواسته هاست؟؟؟آیا مسیر مسیر اجازه دادنه و پذیرشه؟؟؟
آیا کسی که با باورسازی های شما به کلی از خواسته هاش رسیده خوشحال تره یا کسی که داره با خدای خودش با پذیرش خودش در مسیر خودش بدون مقایسه خود با استاد عباسمنش و افراد نتیجه گرفته در سایتش خوشحال تره؟؟ چون با هیچ انسانی خودش رو مقایسه نمیکنه پس در مسیر خودش از کسی عقب نیست و از مسیر لذت میبره چون آگاهه به خودش و خدای جهان و همچنین منتظر چیزی نیست…شاید باید اجازه داد خدا از طریق ما خلق کنه نه ما از طریق خدا؟؟؟شاید خداوند بهتر از ما خلق خواهد کرد اگر اجازه دهیم؟؟؟شاید پروسه کاری ما پروسه کاستنه نه افزودن….کاستن نگرانی و ترس و شک ..؟!؟