سریال زندگی در بهشت | قسمت 116

با سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان همه جور پایه

خدایا شکرت که ی بار دیگه فرصتی رو برام فراهم کردی تا با جریان سیال بهشت همراه بشم و از آگاهی های نابش بنوشم. جریانی که با همراه شدن با اون طبق قانون توجه و تمرکز از جنس همون اتفاقات رو دارم در زندگی خودم تجربه میکنم

امروز صبح که با صدای خروس همسایمون از خواب بیدار شدم و رفتم توی حیاط دقیقا اون صحنه ای رو تجربه کردم که مریم جان صبح که از کلبه اومدن بیرون هوا اونقدر سرد بود که شبنم ها یخ زده بودن روی سبزه ها و همه جا سفید شده بود .امروز شبنم ها روی برگهای گل محمدی حیاطمون یخ زده بودن روی برگ های زرشکی و سبز تازه رشد کرده و چه صحنه ی شگفت انگیزی خلق شده بود با اون ترکیب رنگ ها و همون لحظه و همونجا یادم اودم که اینها همه از نتایج بودن با سریال بهشته .

یا یکی دو روز پیش من برا اولین بار دیدم که چند نفر با جرثقیل از دکل همراه اول نزدیک خونمون که خیلی هم بلنده بالا رفتن و جالبه وقتی با هم صحبت میکردن از اون بالا صداشون می اومد و خیلی هم آدم های شادی بودن . همونجا یادم اومد که من همچین صحنه ای رو توی پردایس قبلا تجربه کردم. و دیدن همه ی اینها تاییدیه بر اینکه ما به هرچی توجه کنیم از جنس همون رو وارد زندگیمون میکنیم و همین ها ایمان من رو به درستی قوانین زیادتر میکنه.

من هم امروز ی آسمون صاف دقیقا مثل آسمون پردایس رو با ی هوای آفتابی اما سرد تجربه کردم یهنی همه چی داره شبیه اتفاقات پردایس رقم میخوره.

چقدر استاد از رنگ آبی سویشرتتون لذت بردم و از دیدنش یادم اودم که شما چون آب و هوای معتدل رو دوست داشتین از خدا خواستین این رو و خداوند هدایتتون کرد به فلوریدا ولی الن خودتون دارین آگاهانه بودن در هوای سرد رو تجربه میکننو این یعنی آگاهانه بازم نصمیم بع عغییر گرفتین همون کاری که ما چه های سایت داریم با بودن با بهشت انجام میدیم تا متفاوت بشیم از اکثریتی که اطرافمون هستن و برا همین هم باید محافت کنیم از خودمون هم از درون و هم از بیرون.

چقدر داستان افتادن شما توی آب بارم درس داشت که ی وقتایی هست که ما میخوایم به دیگران کمک کنیم و به اصطلاح اونها رو نجات بدیم ولی خودمون رو به دردسر میندازیم .بهتره که ما اجازه بدیم که دیگران کار خودشون رو انجام بدن ئ تمرکزمون رو از روی اونها برداریم و دخالتی توی کارشون نکنیم اینجوری هم اونا راحتن و هم ماو کارها هم بهتر پیش میره .

وچقدر نشون دادن لباس هاتون برام جالب بود که شما همیشه سعی میکنین با سند و مدرک حرف بزنین و در مورد خودتون صحبت کنین.

و اما دیدن لری با اون تمرکزی که داشت کارش رو انجام میداد باز هم اصل تمرکز رو به من یادآوری کرد و آرامش مردم آمریکا موقع انجام دادن کارهاشون تا حالا من ندیدم اینا موقع کار حواسشون این ور و اونور بره و حرف های بیربط به کارشون بززن چیزی که ما اطرافمون میبینیم که یارو اونقدر موقع کار حواسش پرته که یادش یره پیچ های داخل رو بسته یا نه و پیچ اضاف میاره!!!!

استاد اینا اگر کارشون رو اصولی انجام نمیدادن که آمریکا الان آمریکا نبود. اینا خشت های اولشون رو درست گذاشتن که آمریکا الان اینقدر راست قامت و استواره و هر روز داره بالاتر و بالاتر میره:

خشت اول چون نهد معمار راست تا ثریا میرود دیوار راست

واقعا تحسین میکنم لری رو واقعا کار کردن روی ی قایق متحرک اونم کار برقی خیلی سخته

مریم جان حرفهاتون در مورد خالی کردن کابینت ها برای سیم کشی واقعا جالب بود. بعضی وقتها برای ایجاد ی باور درست ما باید کلی باورهای نادرست رو بکشیم بیرون تا فضا ایجاد بشه برا اون باور درست .

میدونیم مریم جان اون مسیر باز دسترسی به آبگرمکن منو یاد چی انداخت؟

اینکه من هم برای ورود نعمت ها به زندگیم بادی مسیر وردی رو باز بذارم اونم با کم کردن مقاومت ها از طریق ایجاد احساس خوب

وقتی به خدا وصل اشی کارها رو برات انجام میده. البته که خدا از طرق آدم ها که دستانش روی زمین هستن کارها رو انجام میده اما اتعبارش به خودش بر میگرده و چقدر شما استاد جان داری این کا رو در عمل نشون میدی . به آدم ها بخاطر کارهایی که براتون انجام میدن احترام میذارین و ازشون تشکر میکنی اما هم قلبا و هم زبانا اعتبارش رو به الله میدی. و این ها همه مرور حرف های شما توی فال توحید عملی پنجه شما نه تنها خودتون این کار ور انجام میدین لکه به شاگردهاتون هم همین رو آموزش میدین

چقدر اون هات تاب قشنگه و جالب طراحی شده . ی ابزاری که قراره لذت بردن رو هی بیشتر و بیشتر کنه.

اون مرغ و خروس های زیبا که آدم با ددنشون لذت میبره نماد انسان هایی هستن که از تجربه هاشون درس نمییرن . بابا شما تا حالا هزار بار فراوانی غذا رو دیدین پس اینهمه عجله واسه ی چی؟!

و چقدر اون جوجه راحت ترین مسیر رو برای بدست آوردن خواستش انتخاب کرده یا میشه گفت هدایت شده در حالیکه 99 درصد مرغ و خروس ها مثل همن و دارن ی مسیر رو میرن ی مسیر همیشگی چون فکر نکردن که ممکنه مسیر راحت تری هم باشه

چقدر جابه استاد شمایی که مسیر رو رفتین و تجربش کردین حالا دارین راهنمای لری میشین توی مسیر همونطوری که مسیری که خودتون رفتین رو دارین به ما نشون میدین

و ایده هایی که به ظاهر نتیجه نمیدن اما در دل خودشون آگاهی ها و درس ها دارن . حل مساله هایی که خودشون به مساله تبدیل میشن مثل اون زنجیر.

زنجیری که مریم جان رو یاد آموخته های قبلیش میندازه که زنجیری که اونقدر سفت بشه و داخل لاستیک فرو بره لاستیک رو پاره میکنه اما حالا میبنه که ی لاستیک میتونه اونقدر با کیفیت بشاه که در مقابل اینهمه فشار دوام بیاره.

زنجیری که باز هم مریم جان رو یا ی حل مساله ی قدیمی میندازه که زنجیر در چنین مواقعی باید بریده بشه اما استاد نشون میده که راههای بهتری هم وجود دارن چون باورش همینه که همیشه راه حل های بهتری وجود داره حالا ممکنه به تلاش بیشتری نیاز داشته باشه اما اصولی تره.

چقدر جمله ی قشنگی گفتین مریم جان:

دید حل مساله ای سن تجربه ی انسان رو زیاد میکنه

اما اون دستمال طبیعی داره میگه بابا میشه از همون امکاناتی که در دسرسمون هست استفاده کنیم وو مسائل رو حل کنیم و خیلی سخت نگیریم تا کارهای مهم تر رو انجام بدیم و بعدش به اون مساله کم اهمیت تر هم پرداخته میشه . اینجا بحث بحث اولویت هاست

و اما اون گنی ها من رو یادآدم هایی میندازه که ویقتی آدم شروع میکنه به تغییر و نشانه ها تو زندگیش هویدا میشن کم کم سرک میکشن که ببینن تو داری چکار میکنی که ی مدت خبری ازت نیس بعدش هم وراجی میکنن که چرا قبلا اونجوری بودی حالا چرا اینجوری شدی و …. بیکارن دیگه هدف ندارن

و اون صحنه های تمیز کردن تراکتور چقدره حیرت انگیزه برا من چون داره به من میگه که مهم نست که قبلا چقدر داغون بودم و توی باتلاق باورهای نادرستم غرق شده بودم و ظاهرم تیره و تار شده بود از همون لحظه ای که مصصم میشم برا تغییر کردن نشانه ها خودشون رو نوشن میدن مثل قسمت های مختلف اون تراکتور که دارن خودشون رو نشون میدن و اگر تعهد داشته باشم و ادامه بدم میرسه ی زمانی که خود واقعی و خدایی من از زیر اون باورهای نامناسب و اون سیاهی ها میاد بیرون و خودش رو نشون میده و اونوقته که از دیدن خودم لذت میبرم البته که در طول مسیر با دیدن هر نشانه ای لذت های کوچیک ایجاد میشن و حتی ی جاهایی که خوب روی خودم کار میکنم اونقدر زیبا میشم که رنگین کمانی میشم اما زمانی که مسیر رو برم اون لذت بزرگه که برآیند این لذت های کوچیکه شیرینیش هزاران هزار برابر میشه:

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش

استاد اگر چه شما در مورد عمل کردن به الهامات توی دوره دوازده قدم توضیح دادین که ما فارغ از نتیجه ای که ی الهام یا همون ایده ممکنه داشته باشه باید به اون عمل کنیم و بعضی وقت ها اگر ایده ای نتیجه نمیده به ظاهر اما دقیقا همون چیزیه که برای پیشرفتمون نیازه اما اینجا با این عمل کردن به ایده های بیرون آوردن تراکتور بود که من مفهوم عمل کردن به ایده رو فهمیدم و درک کردم .اصلا من یکی خودم تا حالا فکر میکردم عمل کردن به ایده یعنی نتیجه گرفتن !!!

و اون جملات پایانی در مورد انسان های خوشبخت :

انسان خوشبخت کسیه که توانایی حل مساله بالایی داره نه کسی که هیچ مساله ای نداشته باشه ی آگاهی جدیدی رو به آگاهی های من اضافه کرد که تصور قبلی من از آدم های خوشبخت به عنوان افرادی که در زندگیشون هیچ مشکلی ندارن رو باز هم ضعیف تر و ضعیف تر کرد

سپاس استاد از این فایل بی نظیر