سریال زندگی در بهشت | قسمت 116

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ

الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿٢٨رعد﴾

کسانی که ایمان آوردند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می گیرد، آگاه باشید! دل ها فقط به یاد خدا آرام می گیرد.

الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ﴿٢٩رعد﴾

کسانی که ایمان آوردند، و کارهای شایسته انجام دادند، برای آنان زندگی خوش و با سعادت و بازگشتی نیک است.

================================================================

نشانه ی امروز من:20/9/1403

سلام به اساتید و دوستان نازنینم.

سلام به سعیده ی 8 ماه پیش…

سلام و سلامتی و نور و رحمت الله مهربانم به دختری که احساس میکنم نه 8 ماه،که 8 سال ازون سعیده ای که بوده بزرگتر،توحیدی تر،موفق تر شده …

کمتر از یک هفته بعد ازین کامنتی که نوشتم،درهای رحمت الله به روم گشوده شد و قلبم به سمت خداوند باز شد و دستور مهاجرت به کیش رو دریافت کردم، درحالیکه نه تا به اون روز به کیش فکر میکردم،نه میدونستم توی کیش چه خبره و قراره چه اتفاقی بیفته …

با اینکه سراپا شوق و اشتیاق بودم برای اجرای حکم الهی،اما باید زمینه رو فراهم میکردم،به اولین نفری که باید اطلاع میدادم که میخوام برم کیش درحالی که نمیدونستم اونجا چه خبره،همسرم بود!

سخت بود،فقط توی چند ماه هم انتقالی گرفته بودم و هم از شغل رسمیم انصراف داده بودم و حالا میخواستم از شمال برم جنوب،اونم فقط با یک الهام…میدونستم مقاومت میکنه،ولی خدا بود که همیشه قلب هارو برام نرم میکرد …

قشنگ یادمه چه کنترل ذهن و فشار ذهنی رو تحمل کردم تا بتونم همسرم رو راضی کنم که جلوم واینسته،یادمه بهش گفتم ببین من هیچی ازت نمیخوام،هیچ حمایتی نمیخوام فقط جلوم واینستا …

خدا!خدا بود که قلبش رو برام نرم کرد…

دوتا مورد رو خلاصه اینجا برای خودم مینویسم تا یادم باشه که خدا از چه راه هایی به کمکم اومد.

(جای پارک معجزه آسا در شلوغی جنگل النگدره،مهمونی هدایتیِ خونه ی عمو و صحبت اون ها درمورد زندگی در کیش بدون هیچ اطلاعی)

25 فروردین،استاد توحید عملی 11 رو روی سایت آپلود کرد…با گوش کردن بهش دوباره روحم به پرواز درومد…میخواستم براش کامنت بنویسم ولی همون ندای واضح اومد که الان دیگه وقت نوشتن نیست،برو دنبال ایده ای که بهت الهام کردم…

به خانواده فقط گفتم من چند روز میرم کیش پیش دخترخاله و پسرداییم…برنامه م این بود که همون روز برم تهران و ازونجا برم کیش،اما جریان هدایت چیز دیگه ای میگفت.

پرواز رو از ساری بگیر،و خودتم امروز برو فریدونکنار!

من نمیدونستم،ولی اون میدونست اوضاع امنیتی میشه و کل پرواز های تهران تعلیق میشه،اون میدونست حتی پرواز ساری هم با تاخیر انجام میشه برای همین گفت گرگان نمون برو فریدونکنار،چون وقتی صبح برام sms اومد پرواز تاخیر داره،با خیال راحت دیرتر به سمت فرودگاه رفتم ….و درحالیکه همه داشتن با غرغر و ناراحتی ازین همه تاخیر،سوار هواپیما میشدن،من آروم و رها با آرامش و لبخند نشسته بودم…

استاد میگن نشونه اینکه خدا داره کارهارو انجام میده اینکه،کارها آسون و راحت انجام میشه …..آره خدا بود که داشت همه ی کارهارو مدیریت میکرد.

آروم ورها و آزاد وروی دوش خدا رسیدم جزیره ی کیش…

به محض رسیدنم به جزیره،قلبم پر از آرامش و عشق شد ….

انگار اینجا همونجایی بود که همیشه دوست داشتم باشم ولی حتی خودمم بهش فکر نمیکردم!!!

عجب بارونی اون روز ها جزیره رو زیر آب برده بود…بقیه بهش میگفتن بلای طبیعی ….

ولی من میدونستم خدا در رحمتش رو برام باز کرده …

دو روز…گذشت…هیچ هدایتی نمیومد،همه ش میگفتم،خدایا تو گفتی بیام اینجا،خدایا کجایی؟!خدایا چرا هیچی نمیگی؟!خدایا چرا هدایتت رو نمیفرستی؟!

نیلا نیکاهم دیگه بی قراری میکردن،گریه های هق هق …مامان تورو خدا برگرد ….

روز سوم بود …دفترم رو باز کردم و نوشتم و نوشتم…

خدایا،به عظمتت قسم…من بخاطر تو اومدم،به دستور تو اومدم،خدایا داری میبینی بچه هام دارن از گریه هلاک میشن ….خدایا چی داری بهم میگی؟!چی میخوای ازم؟!

خدایا میخوای از بچه هامم بگذرم؟!گردن من از مو باریکتر…من توی ذهنم خودمو از بچه هامم جدا میکنم…من رهاشون میکنم…ولی خدایا اگر تو به ابراهیمت گفتی،اسماعیل رو قربانی کن،خودت اسماعیل رو آروم کردی و گذاشتی چاقو تا روی گلوش بیاد….

خدایا خودت این بچه هارو آروم کن ….

دیگه نمیدونستم باید چیکار کنم،تازه بارون بند اومده بود،ساعت 5…6 غروب…

از خونه زدم بیرون ..و از یک جاده ای راه افتادم برای پیاده روی.

نمیدونستم جاده فرعیه…فقط ماشین و موتور بود و پرنده پر نمیزد،بلند بلند خدارو صدا میزدم…خدایا کجایی…کجایی…خدای موسی،خدای ابراهیم،کجایی؟!خدایا دارم صدات میزنم،ببین که بی توشه و بی پناهم،ببین بی کس و کارم…ببین تنها و دست خالی ام…خدایا تو گفتی بیا و من اومدم …خدایا تو کمکم کن….

هوا تاریک شده بود،جاده دیگه فقط مسیر ماشین رو داشت و حتی جای عابر پیاده هم نبود،به هر سختی مرکز جزیره رو پیدا کردم،بازم بارون با شدت شروع به باریدن کرد…با یک تاکسی برگشتم خونه…

از دوازده قدم هدایت گرفتم و مشغول آشپزی برای اهل خونه شدم…

یکی از جلسات قدم نه باز شد که استاد داشت میگفت خدا حتما اهل ایمان رو جدا میکنه و به جای بهتری میفرسته ….نمیتونه هیچ جور دیگه ای باشه …

آروم شده بودم،آخر شب بلیط برگشتم رو گرفتم،پسرداییم گفت میخوای بری؟!پس کار چی؟!گفتم نمیدونم،فعلا که نتونستم کاری پیدا کنم.گفت باشه من به یکی از دوستام که هتل داره سپردم اگر نیرو میخواد بهم خبر بده،ازش تشکر کردم و چمدونم رو بستم و خوابیدم…از سرخستگی پیاده روی عصر…خیلی راحت خوابم برد ….

و وقتی چشمام رو باز کردم،یکی از بزرگترین معجزه ها و هدایت های زندگیم رودیدم به قدری که احساس میکردم قلبم میخواد از سینه بزنه بیرون ….فاطمه جان بعد از روز ها،بی خبری از من،بدون اینکه بدونه من کجام،برام چند تا sms فرستاده بود!

ساعت 3 صبح ….

سلاااااااااااااام رفیق

نیمه شب ت قشنگ وشیک

یادته گفتم مادربزرگم حالش ناخوبه

دیروز رفتم عیادتش اونم به درخواست خودش

سعیده دستام داره می لرزه موقع تایپ کردن الانم

گفت تو خواب بهش یه عالمه باغ نشون دادن و گفتن این مال دوست فاطمه است که خونه ش کنار آبه

یه قران سبز رنگ هم کنارشه

بچه هاش هم با توپ زرد بازی میکردن یه پوشه هم دادن به آقا محمود که کارش را درست کنه

خداوند به قلب من گواهه،اگر صدهزار بار دیگه این پیام رو بخونم و بنویسم،هرگز برام عادی نمیشه…و همیشه مثل روز اول برام شگفت انگیزه…

آقای محمودیان،اون دوست هتل دار پسرداییم نبود …حتی هیچ کس هم بهش سفارش نکرده بود …فقط وقت نماز صبح،خدا بهش الهام کرد که باید برای فامیل دوستش کار پیدا کنه…خودش میگه نمازم که تموم شد انگار یکی هولم میداد تو باید برای این دختر کار پیدا کنی…

آره …خدا بود که همه چیز رو مدیریت میکرد….

از 11 اردیبهشت تا سی مرداد ماه،من وارد عرصه ی کار تجاری شدم و با مدیر عامل توحیدی و ثروتمندی کار کردم که وقتی باهام حرف میزد،واقعا احساس میکردم استاد عباسمنش داره باهام صحبت میکنه…همکار توحیدی داشتم که نظیرش رو توی دنیا ندیده بودم…پاساژ های لاکچری کیش،به جای بخش های فرسوده ی بیمارستان،محل کارم شده بود …همه جا شبیه تصاویر سریال سفر به دور آمریکا بود …همه جا…حتی ماشین ها …

ماموریت الهی فقط 4 ماه طول کشید و بعد با دستور جریان هدایت،باز هم بارِ های سنگین مالی،دوری از بچه هام و شغلی که هیچ علاقه ای بهش نداشتم از دوشم برداشته شد …و من آزاد و رها به شمال برگشتم ….

و یکبار دیگه همه چیز تغییر کرد …همه چیز….

من کارمند خدا شدم و مشغول نوشتن کتابِ الهامی….

الان که دارم این رد پا رو میزارم،غرق احساس خوشبختی بی قید و شرطم.همه چیز توی زندگیم عالیه و میدونم ازین هم عالی تر میشه….من تکاملم رو به نحو احسنت طی کردم و حالا وقت رسیدن به تصاعد های بیشتر و بیشتره….

خدا میدونه اگر در قید حیات باشم،8 ماه دیگه توی زندگیم چه اتفاقات فوق العاده ی دیگه ای افتاده که الان توی رویایِ رویامم تصورش رو نمیتونم بکنم….

خدایا شکرت برای همین جای زندگیم.

خدایا هر آنچه که دارم ازآن توست و تو به من دادی.

خدایا من به تو،به نور تو،به عشق تو و به هر خیری که از سمت تو به من برسه و من رو ازین سعیده ای که هستم،خداگونه تر،توحیدی تر،خوشبخت تر کنه،سخت فقیرم.

دوستت دارم خدا!

بی نهایتِ بی نهایت….

=====================================

استاد این تیکه از کامنت رو دقیقا بعد از گوش کردن به ده دقیقه ی آخر این فایل که پر از آگاهی هست مینویسم،از خدا که پنهون نیست،از شما پنهون نباشه خیییلی به خودم افتخار کردم که دقیقا طبق آموزش های شما،پیش رفتم و سعی کردم در حد توانم در هر شرایطی که هستم به ایده های الهامی عمل کنم و‌دیدم که چطور هر بار کارها آسونتر ،روون تر ،لذت بخش تر شده ….

اتفاقا این 3 تا ردپای من در بازه ی زمانی دوساله،گواه کامل بر حقانیت صحبت های شماست که چطور دقیق و درست دارید قانون رو توی تموم فایل ها چه دانلودی،چه در دوره ها،به ما آموزش میدید و هر کس که متعهد باشه به این آموزش ها،خیلی زود تر از چیزی که فکرش رو میکنه،نتیجه ش رو‌توی زندگیش میبینه ….

بینهایت ازتون سپاسگزارم استاد و از خدای قشنگم که من رو به سمت این آگاهی های ناب و الهی هدایت کرد.

به امید خلق نتایج توحیدی قشنگتر و بزرگتر و دلچسب تر…

توکل بر رب العالمین،بریم برای مراحل بعدی…