سریال زندگی در بهشت | قسمت 243 - صفحه 5

به نام فرمانروای عالمیان

سلام به استاد عزیزم و مریم بانو مهربانم

سلام به دوستان زندگی در بهشتی ام

چقدر این منش و رفتارتون رو دوست دارم و چقدر منم دلم میخواد بیشتر اینجوری زندگی کنم و به حدی برسم که اینقدر آزادی زمانی و مکانی و مالی برای خودم داشته باشم که هرزگاهی بزنم برم یکجایی تک و تنها و برای خودم. خودم باشمو خدای خودم.چقدر دلم هربار اینو از من میخواد که میگه فهیمه بکن برو یکجای دور که فقط تو باشی و خدا. تو باشی و تو. واقعا استاد قشنگ و پر از شور و شوق و معرفتم این رفتار پر از آگاهی تون رو تحسین میکنم. تحسین میکنم که هوایی تازه میکنید برای تازه شدن و خلق کردن های زیباتون. خلوتی که فقط پراز عشق و الهامات و ندای قلب باشه. خلوتی پر از سکوت باشه و حرف های قشنگ.چقدر با تمام قلبم وقتی تو لایو مشترک دیدم که تمپا هستین با خودم خواستم منم به اون حال و هوا برسم.

میدونید چیه استاد جان من خودم یک اخلاق خوب یا بدی که دارم و تازگی ها هم بیشتر متوجه اش شدم. خصوصا وقتی از شهر و دیار خودم دور شدم و اومدیم به پایتخت و از خانواده دور شدم اینو متوجه شدم که من آدم وابسته شدن و وابستگی نیستم. هیچ وقت نذاشتم و به خودم اجازه ندادم وابسته بشم. نمیدونم از کی این رفتار رو دارم اما میدونم وقتی یکی از دوستانم که خیلی با هم رفت و آمد داریم و مدتی من خیلی بهش سر میزدم و کنارش بودم بعد مدتی گفت دلم برات تنگ شده یا یکجورایی انگار برای هرکاری از من سوال میپرسید و یکجورایی به من داشت وابسته میشد ازش دور شدم. یا خاله عزیزم که متاسفانه خونمون به ایشون نزدیک هست اون اوایل اینقدر زیاد میومد به ما سر میزد یا تماس میگرفت که بهشون گفتم خاله من وقتی مشهد بودم اینقدر با مامانم در ارتباط نبودم و کلا از این رفتارشون حس خوبی نداشتم البته اگر کسی دیگه ایی بود میگفت چقدر خوب توی شهر غریب تنها نیستی یا خاله ات میاد بهت سرمیزنه. اما من این رفتار رو دوست نداشتم و ندارم. تا اینکه ما وقتی اردیبهشت ماه بعد چندماهی برای اولین بار رفتیم مشهد و چندهفته ایی اونجا بودیم و از خاله ام متوجه شدم که احساس دلتنگی میکنه و میگه بهتون عادت کردم نیستین دلم تنگ شده و بوی وابستگی متوجه شدم. دیدم بله واسه همین خوشم نمیومد و اصلا تا ببینم کسی داره به من وابسته میشه ازش دلم میخواد دور بشم. واقعا نمیدونم این رفتار من چقدر درسته یا غلط. اما اینو میدونم که اصلا وابستگی رو دوست ندارم و سعی کردم به چیزی یا کسی عادت نکنم و اینو احساس میکنم درسته و از من یک شخصیت قوی و مستقل ساخته.

شخصیتی ساخته که برام دل کندن و مهاجرت آسون بشه.شخصیتی که فقط دلش میخواد به یک چیزی وابسته و دلبسته باشه اونم خداست چون اگر اون نباشه من میمیرم میپوسم و متوقف میشم. اما دلبستگی زیاد یا وابستی غیر از خدا باعث توقف من میشه. شاید برای همین این رفتار شما رو هم خیلی دوست دارم و کلی تحسین میکنم چون یک جوری اون حس آزادی و رهایی منو تایید میکنه و اینکه واقعا لازمه گاهی دور بشیم،جدا بشیم برای دلایل زیادی که شما هم گفتین که یکیش اینه که قدر همو بیشتر بدونیم،تمرکز روی اهداف یا کارهای شخصی بذاریم ولی دلیل من اینه خلوت کردن با خودم و خدا…استاد نمیدونی چقدر دلم میخواد برم تو یک جنگلی یا کویری تنهای تنها. برای چند روز. شب و روز تنها باشم. الان که فکر میکنم احساس ترسی ندارم خداروشکر از تاریکی و تنهایی اصلا نمیترسم اما قطعا عمل کردنش با صرفا فکر کردنش فرق داره. اما میدونم که شرایطش رو ایجاد کنم میتونم این کار رو بکنم و حتما این کار رو امتحان خواهم کرد.

مریم عزیزم ممنونم برای وجودت و این همه پایه بودن هات. چقدر قشنگ آقاتون رو همراهی کرد و براش آرزوهای خوب کردی و راهی سفرش کردی و حاضر میشی بارها و بارها تو پرادایس تنها بمونی تا تجربه کنی و بیشتر بزرگ بشی.واقعا تحسین ات میکنم من با تمام قلبم درک میکنم چقدر این کار و رفتارت نتایج خوبی برات داره.چقدر قشنگ گفتی این یک برهه خوب از زندگی ماست.واقعا نمیدونم چطور احساسم رو بگم فقط میتونم بهتون بگم به داشتن تون بارها و بارها افتخار میکنم.واقعا ممنونم که هستین و اینقدر خوب زندگی میکنید و جهان رو جای بهتری برای زدگی کردن من و امثال من میکنید واقعا از صمیم قلبم ممنونم.

چقدر بررسی کردن هاتو دوست دارم اینکه چطور یک مسئله رو خوب بررسی میکنی و بعد میری سراغ درک کردن وحل کردنش.

چقدر این نظم و دقتت رو هم روی آماده کردن غذا و بریدن شاخ و برگ ها برای بز و گوسفندها میشد دید.

چقدر قشنگ چیزهایی که از استاد یادگرفتی رو به یاد میاری و عملی میکنی. از بررسی قانون تو نتیجه و عملکرد هات گرفته تا درک اونا و اجرا کردن شون در عمل. واقعا ممنون که اینقدر قشنگ به ما یاد میدی که چطور میتونیم یک شاگرد ممتاز و کاردرست در حد لول استادی مثل شما باشیم مریم جان.

عجب فنس کشی وسیعی انجام دادین، فکر کنم کم مونده تا کل پرادایس رو ببرین زیر الکتریکی فنس…

چه راه حل باحالی داده بود برای بلند ککردن زیپ تای ها و محکم کردن اون تیکه چوبی که اضافه کردین تا راه رفت و آمد اون مرغ های شیطون یا هر موجود موذی و چموش دیگه رو ببندین.

به به آنباکسینگ مریمی داریم اونم چه چیزکارآمد و باحالی. یک روتختی کش دار کتان بامبو که جلوگیری میکنه از نفوذ عرق یا مایعات به تشک. که دیگه راحت قابل شستشو هست. چقدر عالی بود مبارک تون باشه.

جیلی هم یک خانم مستقل پرادایس شده چه رفتارهای جدید و عجیبی از خودش بروز میده. آویزون کردن بال هاش به سمت پایین خیلی بامزه بود.

چقدر تحسین تون میکنم برای کارکردن روی دوره روان شناسی ثروت 2/ خلاقیت و ایده پردازی برای مدیریت کسب و کار

چقدر جالب که در این بخش استاد شخصیت و ویژگی کارآفرین بودن رو در این دوره آموزش دادن.

جالبه من همیشه فکر نمیکردم که ویژگی کارآفرین بودنن رو داشته باشم و اصلا نمیتونم کسب و کار شخصی خودمو داشته باشم و نتونستم و تصمیم گرفتم که برم دنبال استخدام شدن تا لااقل بیکار نباشم تا در مسیر کم کم راه حل های بهتری برای کسب ثروت بدست بیارم. اما جالبه دیروز داشتم چندتا تست مختلف روانشناسی رو میزدم که تو یکی از اونا گفته بود من روحیه مدیریتی و کارآفرین شدن دارم. با اینکه خیلی این تست ها رو جدی نمیگیرم اما واقعا اون تست 240 سوالی با اون همه زیرشاخه وجه های جالبی رو از من گفت که عزت نفس منو تقویت کرد و میخوام بیشتر باور کنم که بله من این توانایی ها رو دارم.

خدایا دوتا بچه نی نی ناز نازی تازه به دنیا اومده.مخمل مامان شده. چه صدایی چقدر ملوسن…هنوز خیلی مسلط نیستن به راه رفتن با اون صدای نازک و طریف شون. خدایا سر زانوهاشون قهوه ایی هستن چقدر بامزه هستن.

حدایا چه تضادی فردای روز تولدشون مخمل با یکی از بچه هاش مرده بود.

چقدر قشنگ که به یاد آوردین که حتما تو این اتفاق ناگوار خیری هست. الخیر فی ما وقع

چقدر قشنگ به یاد آوردین که چقدر خوب اون روز تا شب کنارشون بودین و لذتش رو بردین و حتی تونست اون دوست تون خودش رو برسونه و اونا رو ببین و لذت ببرن.

چقدر قشنگ درس های طبیعت رو به یاد ما هم آوردین.

چقدر خوبه این دیدگاه گذرا داشتن به زندگی به تولد و مرگ

چقدر خوبه در لحظه لذت بردن از داشته ها و زیبایی ها و موکول نکردن اونا به روز ها یا ساعت های بعد.

چقدر قشنگ ذهن تون رو کنترل کردین تا احساس تون رو خوب کنید و بازهم به یاد بیارین که هر آنچه اتفاق می افتد قطعا توش خیرتی هست حتی اگر اون اتفاق به ظاهر ناگوار و و ناخوشایند باشه.

چقدر دوست داشتم قدم زدنت رو کنار دریاچه و حرف زدنت رو با ما با خدا با خودت.

چقدر من میتونم چیزها یادبگیرم از شما از استاد و دوستان با نگرشم…

خدایا شکرت برای بودن در این سایت پر از عشق و آگاهی

خدایا شکرت برای نوشتن این کامنت و تمرکز به چیزهای خوب

خدایا شکرت که یادگرفتم ذهنم رو کنترل کنم حتی اگر الان در شرایط خوبی نیستم.

خدایا شکرت این منم که به افکارم میتونم جهت بدم تا احساس منو تغییر بدن منو رشد بدن و منو آماده دریافت نعمت ها و ثروت ها کنن.

خدایا شکرت که در جمع شما هستم و قدردان تک تک فایل هایی که تولید کردین و تولید میکنین هستم واقعا سپاس گزارم.