درک قوانین جهان در قرآن کریم | قسمت 2

به نام خدا

سلام به استاد خانم شایسته و دوستان عزیزم

داستان موسی در دو سوره قرآن

سوره شعرا

در این سوره کم ایمانی موسی را بیان میکنه به هر حال طبیعی هم هست چون انسان وقتی تازه با خدا آشنا شده و هنوز همه چیز را با منطق میسنجه نمیتونه الهامات و اقدامات خدا را باور کنه و تو ذهنش با سوال مگه میشه و چطوری میشه برخورد میکنه حتی اگه پیامبر خدا باشی حتی در مورد ابراهیم همین قضیه وجود داره اونجایی که میگه ایمان دارم ولی میخوام ببینم چطوری مردگان را زنده میکنی این اصلا چیز بدی نیست که من به خدا شک کنیم شکی که منجر به ایمان قلبی بشه همون قانون تضاد ما به واسطه تضادی که بهش خوردیم خدا را بهتر درک میکنیم ابراهیم به تضاد چگونه زنده شدن مردگان برخورد کرده بود

در شوره شعرا موسی با بی ایمانی میگه من میترسم و همه ما میدونیم که سلاح شیطان ترس،غم،فقر هستش یعنی اگه این سه مورد را از شیطان بگیریم در واقع شیطان را خلع سلاح کردیم و پیروزیم مورد بعدی که موسی اشاره میکنه اینه که من زود جوشم و سریع عصبانی میشم مورد بعدی زبان گویا و روان ندرام و به قولی به خدا میگه من اینم چیکار کنم این عیب ها را دارم درسته من موسی هستم و بنده انتخاب شده تو هستم ولی چیکار کنم دست خودم نیست که این عیب ها را هم دارم میرسیم به اون جمله که میگه حتی با خودتون هم با صفات و کلمات بد صحبت نکنید همون گریه و زاری که به ما میگفتن باید پیش خدا باید داشته باشی تا بهت نعمت بده و هر چی ناله و شیونت بلندتر و رساتر باشه سریع تر به خواسته ات میرسی و به قولی ذهن موسی داشت بهونه میورد و کارهایی که خدا ازش میخواست را با توانایی های قبلیش مقایسه میکرد همون مگه میشه خودمون

اما جواب خدا جالب هست اینطور نیست اصلا جواب خدا کوتاه آرامش بخش و از حس القا امید میاد میخواد بگه موسی این همه حرف زدی این همه بهونه آوردی ولی اینجور که تو فکر میکنی نیست نماید بگه که من از زبان تو صحبت میکنم من بهت آرامش میدم و نترس و بصورت خلاصه و مفید میگه اینطور نیست

مثالش همون هر که بامش بیش برفش بیشتر که فکر میکنیم که آدم اگه پولدارتر بشه کارهاش بیشتر میشه بعد به یک ثروتمند میگیم و اون جواب میده نه بابا اینجورا هم که تو فکر میکنی نیست

سوره طه

در این سوره موسی از موضع تواضع و فروتنی و اینکه خودش هیچی حالیش نیست و هیچی نمیدونه داره داستان را بیان میکنه

که موسی میگه ای پروردگارم قلبم را بگشای کارم را آسان کن گره از زبانم باز کن

همه ی این جملات از هیچ و پوچ بودن موسی هست و به ما یه نکته ای را گوشزد میکنه که تا زمانی که منم منم میکنی نیم من هم نیستی به هیچ کجا هم نمیرسی تا زمانی که ادعا داری و میگی فلان کار من بلدم فلان کار من کردم فلان قدرت را من دارم داری از هدایت و کمک خدا دورتر و دورتر میشی اما وقتی قدرت علم فکر ذهن خودتا میزاری کنار و به هیچی خودت میرسی و اعتراف میکنی خدا تو را قدرت میده

و جواب خدا به موسی به یقین خواسته ات به تو عطا شد

این داستان ما را باید به فکر فرو ببره و قدر داشته هامون را بدونیم خیلی وقت ها یادمون میره هر چی که تو زندگی داریم از لطف و کرم خداست از سلامتی پول ماشین خونه خانواده زمین خورشید هوا آب و…. دست خودمون نیست ماها عادت کردیم که خیلی چیزها خیلی زود برامون عادی بشه

چند شب پیش دوستم یه چیز جالبی گفت همین که خودمون میتونیم نفس بکشیم نعمت بزرگی هستش و این جمله اش منا خیلی درگیر خودش کرد و ساعت ها داشتم به جملش فکر میکردم که چقدر به ظاهر نعمت هایی که به چشممون نمیاد میتونه مهم و حیاتی باشه خیلی ها حتی خودشون نمیتونن نفس بکشن و پول کپسول اکسیژن میدن که به راحتی بتونن نفس بکشن و ما چندین ساله رایگان و به راحتی نفس میکشیم

خودمم چون عمل بینی انجام دادن دیگه با پوست و استخون این مطلب را میفهمم منی که تا قبل از عمل به راحتی نفس میکشیدم تا 20 روز بعد عمل آرزوم شده بود که شرایطم برگرده به قبل عمل و به راحتی بتونم نفس بکشم تو این 20 روز فقط آدم میتونست از دهن نفس بکشه

اون داستانی که استاد در مورد شرایط قبل و بعد بیماری پندمیک گفتن آرزومون شده بود شرایط به حالت عادی برگرده و دیگه ماسک نزنیم و راحت نفس بکشیم و رفت و آمد داشته باشیم