اتفاقات مشابه، اما نتایج متفاوت

سلام

نکات فایل:

داشتن احساس هیجان و شوق و خوشحالی برای تکامل و پیشرفت جهان (مثال راکت استارشیپ) موهبت بزرگی است که به واسطه ی هماهنگی با ذات اقدس الهی به وجود می آید.

نوع نگاه انسان به مسائل مختلف است که شکست یا پیروزی را تعریف میکند. وقتی نگاه این باشد که انسان همواره فرصت های بسیاری برای پیشرفت در اختیار دارد و زمان کافی برای بهبود های دائمی دارد با انگیزه و شوق فراوان بارها و بارها میتواند علم و تجربه ی خود را بهبود بخشد و از شکستها پیروزی های فراوان و فراموش نشدنی بسازد. پس تا زمانی که انسان زنده است و نفس میکشد هیچ شکستی وجود ندارد.

روی دادن برخی از اتفاقات از کنترل ما خارج است ولی روی دادن تنها کافی نیست زیرا این ما هستیم که معنای نهایی آن اتفاقات را تعیین میکنیم. همین معنا دادن متفاوت به رویدادها است که باعث پیشرفت شرکت های نوپایی مثل اسپیس ایکس می شود. با توجه به اینکه انواع سیستم های مانیتورینگ و گزارش متغیرها روی فضاپیمای استارشیپ تعبیه شده بود دقیقا میتوان با پردازش داده ها فهمید که کجای کار ایراد داشته و به راحتی میتوان برای پرتاب های بعدی آن مشکلات را حل کرد پس حتی اگر در بار دوم و سوم هم هدف نهایی کسب نشود باز هم ایرادی ندارد چون همیشه راه حل بهبود آسان است.

هر اتفاقی اعم از با ظاهر خوب یا با ظاهر بد فرصت های بیشماری را با خود به همراه می آورد به شرطی که از زاویه ی فرصت ها به آن نگاه شود.

کل این نوع نگاه و این نوع باورسازی به خاطر این است که احساس خوب = اتفاقات خوب. بسیار دقت کنید که اصلا مهم نیست که چرا حال ما خوب است یا بد این یک قانون است. احساس خوب = اتفاقات خوب و احساس بد = اتفاقات بد

کل قانون زندگی این است که همه ی تمرین ها و باورسازی هایی که ما انجام میدهیم به احساس خوب ختم شود که اگر نشود آب در هاون کوبیدن است. کل بازی همین است. اگر شما بتوانی به احساس خوب برسی حالا با هر روشی باز هم تاکید میکنم اصلا مهم نیست که چرا احساست خوب است اگر احساس خوب داشته باشی لاجرم اتفاقات خوب را تجربه میکنی. هدف نهایی همه ی دوره ها، همه ی فایل ها و همه ی تلاش ها و همه ی تمرین ها همین است.

مثال خودم:

خوشبختانه اتفاق به ظاهر منفی مهمی در زندگی خودم یادم نمی آید. ولی یه تجربه ای دارم که میگم:

سال 90 من قرار بود در دوره ی لیسانس فارغ التحصیل بشم. دانشگاه ما یکی از بهترین دانشگاهها در اون رشته ای بود که من تحصیل میکردم و هر سال سه نفر از دانشجویان برتر دوره ی لیسانس را بدون کنکور در دوره ی ارشد پذیرش میکرد. من سال 90 بین اون سه نفر قرار گرفته بودم ولی خودم خبر نداشتم و چون خونمون رو هم عوض کرده بودیم نتونسته بودن با من تماس بگیرند. در واقع من کارشناسی ارشد قبول شده بودم ولی خودم نمیدونستم تا اینکه روز 18 مهرماه بلاخره یکی از دوستانم با من تماس گرفت و جریان رو به من گفت من هم با عجله به دانشگاه مراجعه کردم ولی گفتن که کار از کار گذشته و باید زودتر میومدی به من گفتن که با رئیس دانشگاه قضیه رو مطرح کنم ولی از اونجا که من اهل التماس و اصرار زیاد نبودم همون لحظه به خودم گفتم حتما خیری توی این کار هست و قید کارشناسی ارشد رو زدم. از اون روز تا الان اینقدر اتفاقات خوب زیاد و تجربه های مختلف برای من رخ داده که همواره هزاران بار خدا رو شکر میکنم که اون اتفاق به ظاهر بد برای من افتاد چون اگر اون اتفاق برای من نمیفتاد من هیچکدوم از تجربیات زیبایی که از اون روز تا الان داشتم رو نداشتم.