کدام مسیر را انتخاب کرده ای؟ هموار یا سنگلاخی؟! - صفحه 13

سلام

این مطالب رو از کتاب؛ زندگی پدرم چارلی چاپلین (که روایتی است از زندگی چاپلین به قلم پسرش که وقایع و گفته های او را جمع آوری کرده است) و کتاب داستان زندگی من، به قلم خود چارلی چاپلین گردآوری کردم.

 سعی کردم قوانین کیهانی و باورهای چاپلین رو از لابلای این کتابها بیرون بکشم.

_ باورها و قوانین کیهانی در زندگی چارلی چاپلین:

1_ اعتماد به نفس: باید به خودت اطمینان داشته باشی. راز کار من این است. حتی وقتی که در یتیم خانه بودم، وقتی در خیابانها پرسه می زدم تا چیزی گیر بیاورم که از گرسنگی نمیرم، خود را بزرگترین هنرپیشه جهان می دانستم.

2_ پشتکار: شبهای متوالی او آخرین هنرپیشه ای بود که استودیو را ترک می کرد. همه چیز را به سرعت یاد می گرفت.

نزدیک غروب موقعی که بقیه کارکنان از خستگی سرپا بند نمی شدند انرژی او نمایان تر می شد.

3_ کمال طلبی در اعماق روح او نفوذ دارد. ممکن نیست با کار کنان ناشی و ناکارامد آبش به یک جوی برود.

برداشت و با انگشتانش بالای دفتر یادداشت را نوازش کرد، با دفتر یادداشتش چنان رفتار حاکی از عشق  و علاقه داشت گویی چیزی گرانبها و ورق خطی نایاب است.

می گفت؛ وقتی کار می کنم همه ی جهان را از یاد می برم.

برای او تهیه فیلم کار نبود، بلکه خلق و ساختن چیزی بود که او را بسیار خوشحال می کرد.

5_ تجسم: شروع به توضیح و تعریف نوشته هایش میکرد، و آن را بازی می کرد. مثل اینکه گروهی تماشاچی جلوی او نشسته اند.

6_ برداشتن تمرکز از افکار منفی: اوقات تلخ و افسرده، خود را به زمین تنیس می رساند و به بازی تنیس مشغول می شد. با اولین برخورد توپ به تور ناگهان خلق او عوض می شد و چالاک  شده حواسش را متمرکز می کرد. برای او غیرممکن بود که در عین حال هم به بازی تنیس توجه داشته باشد و هم به تیرگی درون خود بنگرد. وقتی بازی تمام می شد آن تیرگی به کلی برطرف می شد.

7_ احترام به پول: ساعتهای متوالی با مدیر تهیه فیلم بر سر قیمت تهیه یکی از لوازم صحنه چانه می زد. از همه وسایل تا آخرین حد ممکن استفاده می کرد، حتی ته مدادها را دور نمی انداخت، و ناراحت می شد اگر اسراف کاری شود.

8_ بخشندگی: هروقت به رستوران می رفت صرف نظر از اینکه سرویس خوب بود یا نه 10درصد قیمت غذا را به پیشخدمت انعام می داد.

همچنین به خیلی از کارکنانش بعد از ناتوانیشان تا پایان عمر مقرری می داد.

در نامه به دخترش نوشت: هروقت دو فرانک خرج می کنی با خود بگو؛ سومین سکه مال من نیست، این باید مال یک مرد گمنام باشد که امشب به یک فرانک احتیاج دارد.

9_ ارتباط با ثروتمندان: همیشه با ثروتمندان چه در کالیفرنیا و چه در نیویورک معاشرت داشت.

10_ اعتقاد به نیروی کیهانی: می گفت؛ من کافر و بی مذهب نیستم، این را می دانم که نیرویی ماوفوق عادی بر این جهان نظارت دارد، ولی نمی توانم بگویم که این نیرو چیست. با محبت از این نیرو سخن می گفت و آن را چیزی زیبا و عالی توصیف می کرد. او به درگاه این نیرو دعا می کرد.

11_ هدف: من در عمرم کارهای گوناگونی مانند؛ روزنامه فروشی، شاگردی چاپخانه، اسباب بازی سازی، شیشه گری، پیش خدمتی و… کرده ام، اما طی این گریزهایی که فقط جنبه کسب درامد داشت هرگز هدف محتوم خویش را که هنرپیشه شدن بود از نظر دور نداشتم.

12_ معجزه: بطور ناگهانی زندگی فقیرانه را پشت سر گذارده و وارد آن دوران رؤیایی شده بودم که سالها انتظارش را داشتم. (بعد از آنکه اولین پیشنهاد کاری جدی اش را در اوج فقر دریافت کرد).

13_ ریسک و امید: وقتی خواست اولین فیلمش را کارگردانی کند به تهیه کننده اش چنین گفت:

اگر بگذاری فیلم هایم رو خودم کارگردانی کنم هیچ دردسری برایت پیش نخواهد آمد (بعد از مشکلاتی که با کارگردانان فیلم ها پیدا کرد). تهیه کننده گفت: اگر ما نتوانیم برای فیلمی که تو کارگردانی میکنی بازار پیدا کنیم چه کسی خسارت آنرا خواهد پرداخت؟

چاپلین: خسارتش را من میدهم. در بانک 1500 دلار ودیعه می گذارم و اگر فیلم بازار پیدا نکرد می توانی آنرا ضبط کنی.

و اینگونه دوران امپراطوریش در فیلمسازی آغاز شد.

باور نامناسب او:

مشکل است زنی با من خوشبخت باشد حال آنکه گاهی اصلا وجود او را فراموش میکنم. (چارلی چاپلین درمورد روابط باورهای خوبی نداشت، 4بار ازدواج کرد و بارها با اطرافیان و دیگران به مشکلهای جدی برخورد).

وقتی کار می کند تمام علایق خارجی از جمله علایق خانوادگی قربانی خلاقیت او می شوند. ( جنبه مثبت: تمرکز روی هدف ، جنبه منفی: بی توجهی به خانواده)

چون جای خاصی تو سایت برای اینجور مطالب نیست، این مطلبو اینجا نوشتم.

باسپاس از خداوند برای این آگاهیها و سپاس از شما