از میان نظراتی که شما دوستان عزیز در بخش نظرات این قسمت می نویسید، نوشته ای که بیشترین ارتباط با محتوای این فایل را داشته باشد، به عنوان متن انتخابی این قسمت انتخاب می شود.
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
منابع مرتبط با آگاهی های این فایل:
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری قدم اصلی تحوّل زندگی587MB31 دقیقه
- فایل صوتی قدم اصلی تحوّل زندگی30MB31 دقیقه
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
«ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ یُحْیِی الْمَوْتَىٰ وَأَنَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» (ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﻖّ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ ؛ حج 6)
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
الهی، الهی، الهی ، ای ربِ من و ای یگانه فرمانروای قدرتمند هستی، ای خدایی که عظمت و قدرت از تو معنا گرفت، آرامش و رحمت با تو مفهوم پیدا کرد، ای خدایی که نه ابتدا و نه انتهایی برای تو میتوان تصور کرد، ای خدایی که در هیچ فرم و ظرف و قالب قرار نمیگیری، حتی در قدرت تجسم انسان … و ای خدایی که با همه عظمت بینهایتت در قلب بنده اهل ایمانت قرار میگیری… خدایا من چگونه قدرت شکرگزاری کردن به درگاه تو را داشته باشم حال آنکه به قدمت ازلیت و به مدت ابدیت نعمتهای تو ادامه دارد، خدایا تو میتوانستی هرگز به من موجودیت نبخشی، یا مرا موجودیتی دیگر ببخشی ، ولی مرا انسان خلق کردی، و قدرت درک و شعور عطا کردی و زبان و توان و حرکت آموختی ؛ خدایا بر من کرامت عطا کردی، چنان که فرمودی: «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ» و تا پیش از آن هیچ بودم و ناچیز ؛ خدایا بر من آرامش و امنیت عطا کردی و مرا در آغوش خودت گرفتی و پرورش دادی، چنان که گفتی: «وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ» و من را رزق دادی از پاکیها «وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ» و فضیلت و برتری دادی بر انبوه مخلوقاتت «وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا» حال آنکه میتوانستم «کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» باشم؛ الهی الهی چگونه شکرِ همین نعمت و شکرِ همین آیه را بجا آورم. که نه فقط من بلکه اگر همه انسانها تمام عمر به شکرگزاری مشغول باشند و تمام دریاها را به کار ببندند، باز هم از عهده شکر تو ناتوانند. خدایا از تو بی نهایت سپاسگزار و شاکرم که قلب مرا به خودت وصل کردی و هدایت و حمایتم کردی تا تو را انتخاب کنم و یک قدمِ مرا هزاران قدم جبران کردی. «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» .
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
سلام و درود به استاد عباس منش عزیزم. سلام و درود فراوان به استاد شایسته نازنین. سلام و درود به همه دوستانِ جان در این سایت توحیدی.
راستشو بخواین تقریباً هیچ حرفی برای گفتن ندارم، از دیروز که این فایل اومده روی بنر سایت بارها و بارها دیدم و شنیدم و غرق زیبایی شدم. غرق زیبایی های طبیعت و غرق زیبایی های رب العالمین و غرق زیبایی کلام استاد. استاد عزیزم بارها و بارها این موضوع رو تجربه کردم که شما یه جمله ای رو گفتید یا تجربه ای رو برامون تعریف کردین که من بی اختیار یاد یک آیه از قرآن افتادم. و میگم این جمله این قسمت ترجمه فلان آیه است … من دارم تلاش میکنم آیه رو بیاد بیارم، دارم تلاش میکنم درکش کنم، ولی شما داری در عمل اون آیه رو زندگی میکنی، و اینه که نتایج شما رو از تمام مردم جهان مستثنی میکنه (اگه میگم تمام مردم جهان، بی اغراق، واقعاً تمام مردم جهان) درسته هزاران نفر ثروتمند تر از استاد عباس منش توی دنیا هستند، هزاران نفر سلامت مثل استاد عباس منش توی دنیا هستن، شاید هزاران نفر با روابط عاطفی خوب توی دنیا هستن … ولی خداییش یه نفر رو پیدا کنید که «آنچه خوبان همه دارند» رو یکجا داشته باشه و این چنین رابطه معنوی با خداوند داشته باشه و اینقدر عزیز در آغوش خداوند جای داشته باشه و در این مدت زمان از چنان گذشته ای به این زندگی فعلی رسیده باشه. و نه تنها خودش که به هزاران نفر دیگه هم کمک کرده باشه. این الگوی تکامل منحصر به فرده.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
استاد عباس منش عزیز ازت بینهایت سپاسگزارم، ازت سپاسگزارم بخاطر این فایلها و این گفتگوها و این به اشتراک گذاشتن زیبایی ها. از اینکه زبان گویای توحید هستین، از اینکه از خداوند برامون میگین، تا پیش از آشنایی با شما من خدا رو شبیه اون ناظم بی رحم مدرسه میدیدم که تصویرش از پس سالهای کودکی توی ذهنم باقی مونده که با یک تکه چوب توی دستش، توی روزهای سرد زمستون، فقط منتظر دیدن کوچکترین خطایی از کودکی بیپناهه تا به سختترین شکل تنبیهش کنه؛
حال اینکه خداوند اون گرمای آرامش بخش توی قلبم بود، خداوند اون احساس امنیت درون قلبم بود، اون احساس شادی، اون احساس آرامش؛ به دنبال خدا گشتن اون بیرون بی فایده بود و باید در درون قلبم دنبال خدا میگشتم.
چند روز پیش یه جمله ای رو جایی خوندم از شمس تبریزی که میگفت: «ما باور کرده ایم که خداوند ما را از بالا میبیند، اما او در واقع از درون مینگرد.»
استاد ازت ممنونم که راهی رو آغاز کردی که سالها فراموش شده بود، من این جمله رو از شمس تبریزی یاد نگرفتم، از استاد سید حسین عباس منش یاد گرفتم. چون چند صد سال از زمان شمس تبریزی میگذره، 36 سال از عمر حمید امیری میگذره، طی 36 سال گذشته این جمله کجا بود؟ چرا توی زندگیم درکش نکرده بودم. «اگر نبود مسیر آموزشها و کلاس درس و شاگردی شما» من هیچوقت در مدار دریافت و درک این جمله قرار نمگیرفتم. الان تازه دارم متوجه میشم اون بیرون دنبال خداوند گشتن آدم رو هدایت نمیکنه، احساس دوری و گم شدن به آدم میده. الان میفهمم معنی «فَإِنِّی قَرِیبٌ» یعنی چی. یعنی نیازی نیست وقتی میخوام خدا رو صدا بزنم دستامو به سمت آسمون دراز کنم و توی اعماق پشت کهکشان ها دنبال خدا بگردم(چیزی که تلسکوپ فضایی هابل هم هنوز ندیده) و بعد که چشمم خسته شد با ناامیدی سرم بیافته پایین … کافیه به عمق جان خودم توجه کنم تا «فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا» باشم، کافیه خدا رو توی عمق قلبم جستجو کنم. تازه دارم میفهمم مولانا چرا گفته «بیرون ز تو نیست آنچه در عالم هست ؛ از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی» (این برداشت شخصی منه؛ اصلا پیشنهاد نمیکنم شبیه من دنبال خدا بگردین).
وقتی یه نوجوون 14-15 ساله بودم، پدرم بهم گفت: اگه به آدم بگن فلانی از تو بهتره ، حتی بگن برادرت از تو بهتره ناراحت میشه ، ولی اگه بگن بچه ات از خودت بهتره اینقدر خوشحال میشه و افتخار میکنه و سر و گردنش میاد بالا …
خواستم بگم قلبم گواهی میده به اینکه اگه به استاد عباس منش بگن: «استاد، فلان شاگرد شما توی مسیر توحید و کسب نتایج از شما توحیدی تر شده»، استاد عباس منش حس همون پدری رو پیدا میکنه که فرزندش از خودش بهتر شده.
من که به این نتیجه رسیدم توحید همه چیزه، وصل بودن به توحید اصل و اساس همه خلقته، هر چقدر بیشتر به این آموزشها وصل باشیم بازم کمه، هر چقدر کلام استاد رو وحی منزل بدونیم، بازم کمه و بازم جا داره بیشتر متعهد باشیم. بخدا این مسیر همه چیز میشه. بیایم ما اون شاگردی باشیم که مایه افتخار استادش باشه.
استاد عباس منش از شما بینهایت سپاسگزارم و خداوند رو شاکرم بخاطر نعمت وجود ارزشمند شما، و بخاطر نعمت این سایت.
از استاد شایسته بزرگوار هم بینهایت سپاسگزارم که با عشق بیش از نیم ساعت دوربین رو روی دستان عزیزشون گرفتن برامون این گفتگو ها رو ثبت کردن تا ما بتونیم مایه افتخار استادهامون باشیم. استاد شایسته از صمیم قلبم از شما سپاسگزارم. من مطمئنم این تعهد و احساس عشق و شاگردی شماست نسبت به استاد عباس منش که باعث میشه این گفتگوهای توحیدی تبدیل به فایل بشه و بیاد روی سایت و به زندگی میلیونها نفر کمک کنه. از شما به صورت ویژه قدردانی میکنم.
و از همه عزیزان و دوستان هم مدارم که اینجا بال پرواز و آتش اشتیاق میشن برای ادامه دادن هم متشکرم.
خدا رو صد هزار مرتبه شکر
خدا رو صد هزار مرتبه شکر
خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این فایل پر از زیبایی.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ»
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
استاد ببخشید شاید کامنت چندان مرتبط با موضوع گفتگوی شما نبود ، ولی الان یه احساس درونی منو تشویق کرد برای نوشتن.
در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
«نفس برآمد و کام از تو بر نمیآید ؛ فغان که بختِ من از خواب در نمیآید»
«صبا به چشمِ من انداخت خاکی از کویش ؛ که آبِ زندگیم در نظر نمیآید»
«قدِ بلندِ تو را تا به بَر نمیگیرم ؛ درختِ کام و مرادم به بَر نمیآید»
«مگر به رویِ دلارایِ یارِ ما ور نی ؛ به هیچ وجه دگر کار بر نمیآید»
«مقیمِ زلفِ تو شد دل که خوش سَوادی دید ؛ وز آن غریبِ بلاکش خبر نمیآید»
«ز بس که شد دلِ حافظ رمیده از همه کس ؛ کنون ز حلقهٔ زلفت به در نمیآید»