این فایل حاوی پیام مهمی درباره نحوه آوردن نعمت های بیشتر به زندگی است و به خاطر محتوای خاص آن، فقط به صورت تصویری است.
متن زیر نکته کوچکی از این پیام را توضیح داده است. اما برای شنیدن تمام پیام و دیدن تصاویر زیبای این فایل، فایل تصویر را ببینید و از آن لذت ببرید.
یکی از عادت های زیبای دوستان آمریکایی ام، سپاسگزاری دسته جمعی اعضای خانواده، قبل از خوردن غذا است.
دعای آنها شامل هیچ آداب خاصی نیست. کلمات خاص یا یکسانی هم ندارد. حتی یک روند مشخص و از قبل تعیین شده هم نیست. شیوه این سپاس گزاری، فقط تمرکز بر نکات مثبت همان لحظه است.
آنها هر روز دعای جدیدی برای شکرگزاری دارند که شامل اتفاقات زیبای همان روز و سپاس گزاری به خاطر آنها و سپس درخواست نعمت هایی بیشتر برای روزهای آینده است.
آنها بی اینکه بدانند تمرکز بر داشته ها و سپاس گزاری برای آنها قانون آوردن نعمت های بیشتر به زندگی است، هر بار قبل از صرف غذا آن را انجام می دهند و هر بار یک نفر از اعضای خانواده به نوبت، این دعا را می خواند و سپاس گزاری ها و سپس درخواست هایش را مطرح می کند.
آنها به این شکل نکات مثبت و زیبایی های زندگی شان را به یکدیگر یادآور می شوند.
این همان عادت زیبایی است که هر کدام از ما نیز باید در خود ایجاد کنیم. ایجاد این عادت، بزرگترین توانایی یک انسان است. توانایی که انسان را قادر می سازد تا در هر لحظه نعمت های زندگی اش را به خاطر آورد و به خاطر آنها سپاس گزار باشد.
به اندازه ای که می توانیم در این احساس بمانیم، برکت های بیشتری به زندگی مان دعوت می کنیم زیرا سپاس گزاری، نزدیک ترین فرکانس به فرکانس خداوند است. لحظه ای که با تمام وجود سپاس گزار هستیم، خداگونه تر از همیشه هستیم.
وقتی شروع هر روزمان تمرکز بر نعمت هایی باشد که در آن لحظه می توانیم به خاطر آنها سپاس گزار باشیم، از همان ابتدای روز، هدایت سکّان زندگی را به عهده فرکانس های خداگونه مان گذاشته ایم تا ما را وارد مسیر ایده ها، راهکارها و خواسته های بیشتر نماید. به همین دلیل مجالی برای نجواهای ذهن و گمراه شدن توسط آن نجواها باقی نمی ماند.
در دوره روانشناسی ثروت2، تمرینی بر اساس این قانون طراحی شده به نام “تمرین فانوس دریایی”
این تمرین، استعاره ایست از فانونس دریایی که وظیفه هدایت کشتی ها به ساحلی امن و پهلو گرفتن در جای مناسب را برعهده دارد.
کار تمرین فانوس دریایی نیز، تنظیم فرکانس های شما در آغاز هر روز است. وقتی اولین نقطه تمرکزمان در ابتدای روز، به خاطر آوردن آن چیزی است که همان لحظه در زندگی داریم و به خاطر آن سپاس گزایم، جهان با قرار دادن ما در شرایط نعمت ها و ثروت های بیشتر، ما را به احساس بی نیازی بیشتری می رساند.
برای دیدن سایر قسمت‌های سریال تمرکز بر نکات مثبت، کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 12129MB24 دقیقه
- دانلود با کیفیت HD768MB24 دقیقه
سلام. استاد عزیز
یسوالی همیشه برام پیش اومده .. اونم اینه که ما از طرفی میگیم که خداوند یک سیستمه و هرچقدر بیشتر بتونیم به خداوند به صورت یک سیستم نگاه کنیم و یک سری قانون بدون تغییر رو حاکم بر روال جهان کرده بهتر میتونیم جهان رو درک کنیم و زندگیمون رو بسازیم.و از طرفی هم درباره توحید و شرک مطرح میکنیم که ما باید خودمون رو در اغوش خداوند رها کنیم و خداوند مارو حفظ میکنه وهمه چی رو به خداوند بسپریم و روی خداوند حساب کنیم.اگه بخوایم به خداوند بصورت سیستمی نگاه کنیم چطوریه که نمیتونیم روی هیچکسی حساب کنیم واگه روی دیگران حساب کنیم(یا هرنوع شرک دیگه، مثلا ترس از هر کسی غیر خدا یا ..) چه اتفاقی میافته از نظر سیستم که ما زمین میخوریم ، ویا برعکس وقتی ما فقط روی خدا حساب باز میکنیم و میگیم و حرکت میکنم و روی هیچکسی حساب نمیکنم و فقط روی خدا حساب میکنم و میخوام که خدا حمایتم کنه ، چه اتفاقی میافته که کارها درست انجام میشه(منظورم از نظر سیستمی) وموفقیت ها برای ما رخ میده.
حتما هر چیزی که هست از لحاظ درونی اتفاق میافته و روی فرکانس ما تاثیر میزاره ولی دوست داشتم یکم باز بشه.. احساس میکنم مساله توحید که میاد وسط یکم من احساساتی میشم و دلم میخواد بگم خدا منو میبینه که دارم روش حساب میکنم و نه کس دیگه ای و پاسخ منو به همین خاطر میده و من خیالم راحت میشه ، اما اگه سیستمی نگاه کنیم دراصل اینجوری شاید نباشه که خدا بشینه و ببینه کی داره روی اون حساب میکنه و بعد پاسخش رو از دست های مختلفش بهش بده.
یکم در این باره توضیح میخواستم.. خوشحال میشم بدونم