حاضری برای هدفت چه چیزی قربانی کنی؟ - صفحه 5

سلام استاد عزیزم

من خیلی حرف دارم . چقدر واقعا از حرفهای شما من سوء برداشت میکنم و اصلا هم حواسم نیست که این ذهن چه بلاهایی سرم میاره . شما همیشه گفتید ما یک سری مؤلفه ها را می‌خواهیم ثابت نگه داریم و در عین حال به خواسته مون برسیم . اون چیزی که ملکه ذهن من شده یعنی همون مؤلفه ثابت اینه که همه چیز باید آسون بدست بیاد و من حاضر نبودم بهای پرداخت هدفم را بپردازم چون می گفتم باید آسون به هدفم برسم یعنی عدم پرداخت بهای را با کار سخت مترادف کرده بودم و اصلانم متوجه نبودم . مثلا من میخوام ثروتمند بشم و حتی دنبال علاقه م رفتم که خودش یک پرداخت بهای درست و حسابی بود یعنی الان همکارهای سابق من هنوز پشت اون سدی موندند که من جسورانه شکستمش یعنی به کارشون علاقه ندارند ولی می ترسند ازش خارج بشند و دارند تحملش میکنند . خب برای منم ترسناک بود ولی خودمو برای هر نوع انتقاد و قضاوتی از سمت دیگران آماده کرده بودم ولی وقتی انجامش دادم دیدم هیچکس حتی یک نفر بهم خُرده نگرفت و انتقاد نکرد و من خیلی راحت وارد حوزه مورد علاقه م شدم ولی اشکالم اونجایی بود که فکر کردم دیگه همه چیز تمام شده و حالا باید دیگه بدون هیچ کاری تأکید میکنم بدون هیچ کاری من به ثروت برسم یعنی با عشق کار کردن را با تفننی کار کردن اشتباه گرفته بودم . نمیدونم چرا اینجوری فکر میکردم . در حالیکه الان فهمیدم باید استمرار لازم را حتی در حوزه علاقه م داشته باشم اما چون بهش علاقه دارم اون کارها جون کندن نیستند ولی بهرحال باید یه کارهایی انجام بشه ولی باید با عشق و هدف و شور و شوق انجام بشه . من فکر می کردم با عشق کار کردن یعنی سر کیف و هر وقت دلت خواست کار کنی ولی با این صحبت های شما متوجه اشتباهم شدم و تصمیم گرفتم بهای رسیدن به هدفم را بپردازم . اینکه آدم مهارت کسب کنه ولی تمرکزی روی اجرای مهارتهاش نداشته باشه غلطه . اینکه آدم وارد حوزه مورد علاقه ش بشه ولی بصورت مستمر و تمرکزی کار نکنه غلطه . اینکه مهارت داشته باشی ولی عزت نفس نداشته باشی غلطه . اینکه مهارت داشته باشی ولی ذهنت مدام روی باور کمبود فرصت ها و مشتری ها تمرکز داشته باشه غلطه . من واقعا ذهنم باز شد و فهمیدم برای موفقیتی باید بها پرداخت کرد ولی اون بها توی ذهن ما با سختی مترادف شده در حالیکه ابراهیم ، ابر مرد قرآن ، برای اینکه چاقو را گردن اسماعیل بذاره یا هاجر و نوزادش را در بیابان رها کنه سختی نکشید فقط جسارت به خرج داد . فقط از روی عشق اقدام کرد ولی توی ذهن ما ” عشقی کار کردن ” با تفننی کار کردن و بی خیال بودن مترادف شده و من اعتراف میکنم که مدتی بود بی خیال شده بودم‌ و همش میگفتم چرا استپ کردم در حالیکه اوایل شروع کارم داشتم خوب رشد میکردم و ایده های خوبی به ذهنم می‌رسید و انجامشون میدادم . خلاصه که ساختن باور نباید باعث بشه ما بی خیال پرداخت بها بشیم . من تصمیم گرفتم فعالیت پیجم را بالا ببرم و هرروز از آنچه درست میکنم نمونه هایی توی پیج بگذارم . استاد من یه اشتباهی که کردم این بود که چون شما روی اینستاگرام تمرکز ندارید منم ناخودآگاه از پیجم گریزان شده بودم‌ و دیگه روش کار نمی کردم در حالیکه این پیج برای شخص من میتونه باعث پیشرفت بشه و الان که دیدم شما به شاگردتون گفتید باید وقت بذاری و جواب کامنت ها را بدی گفتم پس جواب کامنت دادن کار اشتباهی نیست بلکه اگر در راستای اهداف باشه کار درستیم هست . ولی من خودم را با شما مقایسه میکردم و نمی فهمیدم در هر موقعیتی یک کاری درست و لازمه که انجام بشه و یقینا شما هم وقتی کارتون را شروع کردید با مخاطب هاتون هم صحبتی و هم فکری می‌کردید و اینکه الان فقط کامنت میخونید بخاطر تکامل شماست . که البته الانم به نوعی با ما ارتباط دارید ولی نوعش فرق کرده .

من واقعا ساختن باور را با کار نکردن یا تفننی کار کردن اشتباه گرفته بودم🤦‍♀️ یعنی فکر میکردم همینکه باور بسازی باید جهان اطرافت عوض بشه و اصلا حواسم به بهای پرداخت هدفم نبود و نمیفهیدم و ذهنم کم میاورد . واقعا نمی فهمیدم . هرچقدرم فکر میکردم عقلم به جایی نمی رسید . دیشب عاجزانه از خدا خواستم هدایتم کنه که واقعا من چکار کنم که پیشرفت کنم . و حالا فهمیدم که باید بهای خواسته م را بپردازم . ممنونم استاد . واقعا ممنونم . حتما از نتایجم خواهم گفت