از کجا شروع کنم؟ - صفحه 68

سلام استادم

سلام مریم جانم

سلام بچه ها

استاد الان سه سال از آشنایی من با شما میگذره و به لطف خدا تونستم با کمک آموزش های شما رفته رفته تغییرات زیادی رو تجربه کردم.

قبل از اینکه بخوام بنویسم به خودم گفتم بزرگترین دستاورد من، تاپ ترین نتایج من تو این مدت چی بوده؟ به وضوح قلبم گفت آرامشی که دارم، نگاهی که الان دارم.

نمی‌دونم چقدر زمان می‌بره اگر بخوام دونه دونه تجربه های ریز و درشتی رو که این مدت داشتم رو بنویسم اما میتونم با خیال راحت بگم استادم حال دلم خیلی خیلی خوبه

تونستم تغییراتی در روابط ام، مهارت های جدیدم، خروج افراد نامناسب و حضور افراد مناسب داشته باشم تغییرات خوبی در بحث سلامتی و حتی کسب درآمد برای خودم به تنهایی و فارغ از کسب و کاری که همراه همسرم راه انداختیم، ایجاد کنم. قبلاً از اینکه دارم متفاوت از دیگران رفتار میکنم حس خوبی داشتم چون باور داشتم خودسازی با کمک آموزش های شما باعث میشه به خواسته هام برسم، همه جا چشم و گوشم کنجکاو این بود ببینم کی در اطرافم هست که اون هم عضو خانواده ما باشه، به شدت نگاهم روی رفتار و باورهای افراد موفق اطرافم بود و شدیداً دنبال این بودم که وجه اشتراکی بین آموزش های شما و باورهای اون افراد پیدا کنم و این ها همه باعث شد حتی زمانی که فایل گوش نمی‌دادم اما هر لحظه در حال مرور مطالب شما باشم، این ها همه بستری شد برای شکل گرفتن حال و اوضاع نگار در این لحظه، لحظه ای که عجیب دلم پرواز به سطح بالاتر و میخواد. من الان بخاطر نارضایتی نیست که دلم تغییرات میخواد بلکه وقتی تا این حد و فرکانس الآنم تجربه های از آرامش، مراودات، درآمد و … داشتم باعث شده که لمس کنم درک کنم که با تغییرات دیگه هم در باورهام میتونم به سطح بالاتر برم، من از لذت می‌خوام به لذت های بالاتر برم، از رزق و روزی الان به اون مداری برسم که از قول امیر مومنان گفتید یک جنس از رزق اونی هست که دنبال ما میاد

الان که به روند خودم در این سه سال نگاه میکنم،میفهمم که زمانی با شما آشنا شده بودم که انگار زندگی من شبیه سوله ای بزرگ بود که پر شده بود از لوازم ریز و درشت (منظورم از لوازم تجربه های گذشته ام، افسوس هام، خواسته هام، باورهای مخرب و … هست)، همه چیز درهم و من هم بی قرار بین این لوازم میچرخم.

تلاش میکردم برای سروسامان دادم اما بی نتیجه. گاهی با اراده و گاه بی اراده و غمگین، گاهی با دیدن این همه لوازم بدرد نخور خودم و سرزنش میکردم و گاه خودم و به بی خیالی میزدم که همینه نگار گند زدی و داری تاوان پس میدی.

اوضاع به شدت بهم ریخته بود. با کمک آموزش های شما کم کم از بین اونهمه شلوغی شروع کردم به دسته بندی کردن، دور ریختن و یاد گرفتن، فکر کردن و فکر کردن و فکر کردن.

کم کم ایده ها به ذهنم رسید چطور خیلی از چیزهایی که به اشتباه فکر میکردم مهم هست و اصلاح کنم، تازه بفهمم نه تنها اون افکار مهم نیست بلکه دست و پاگیر هستند و با دور ریختن اون چارچوب ها تونستم کم کن آرامش، نور و هوای تازه رو وارد سوله زندگیم کنم و نتیجه این شده که الان سوله ی نگار مرتب شده، خودم و الان تو مرکز این سوله زیر پرتو نوری که از پنجره های سوله میاد میبینم، همه چیز اطرافم و دوست دارم اما دلم میخواد با آزادی و استقلال بیشتر این جهان و تجربه کنم.

امروز صبح وقتی وارد سایت شدم دیدم تصویر پروفایل ام نیست و از قسمت ورود اطلاعات ام و وارد کردم و نگاهم افتاد به متن شما که از خوش آمد گویی شروع شد، دلم خواست بخونم خط به خط.

یاد روز اول عضویت ام افتادم اون زمان تو چه وضع و اوضاع داغونی بودم و الان کجام با چه حال و احوالی خدایا شکرت، استاد ممنونم مریم جانم ممنونم بچه ها ممنونم

حس خوبی دارم به این که بیام و طبق همین فایل از کجا شروع کنم، من هم شروع کنم. استاد شما به من توجه داشتن به نشانه ها رو یاد دادید پس بی دلیل نیست این متن از خوش آمد گویی.

و این شد که الان این مطالب و در اینجا نوشتم

دوستون دارم خیلی زیاد