مقدمه دوره ۱۲ قدم - صفحه 37 (به ترتیب امتیاز)

استاد عزیز و بزرگوار

دوستانِ جانِ هم فرکانسی

سلام???

قبل از گذاشتن خبر دوره ۱۲ قدم در سایت، چندین نشانه دیدم که به وضوح عدد ۱۲ رو نشون می داد.

و یکی از خواسته هام که بارها براش ارتعاش فرستاده بودم،شرکت در دوره ای بود که بتونم قدم به قدم و به صورت پایه ای و اساسی قوانین رو و زیر نظر استاد و همراه دوستان عزیز یاد بگیرم.

و خدا رو هزاران مرتبه شکر که خواسته من برآورده شد.

در این مدت کوتاهی که در سایت هستم، به لطف و فضل ربّ العالمین و دست یاریگر و راهنماش استاد عباس منش عزیز، از فایل های رایگان و کتابها و دو تا از دوره های ایشون استفاده می کنم و آرام آرام در حال کشف راه زیبای توحید هستم‌.

با آگاهی از دوره جدید ۱۲ قدم سر از پا نمی شناختم و دوباره از خدا خواستم به دلم الهام کنه.این بار از طریق خواب و نشانه های دیگه باز هم با اطمینان تصمیم گرفتم که در این دوره شرکت کنم.

این حرف استاد که فرمودند برای شرکت در دوره به حس تون رجوع کنید، همش توی ذهنم بود.

قلم و کاغذ برداشتم و شروع به نوشتن دلایلی کردم که نباید در دوره شرکت کنم???

برای خودم هشت دلیل جور واجور نوشته بودم که مثلا هنوز به تعهدت در دوره های قبلی عمل نکردی، احتمالا مطالب رو با هم قاطی می کنی، فرصت کافی برای مطالب دیگه نخواهی داشت، استرس و فشار زیادی بهت وارد میشه ، هزینه دوره و …….

و کاملا قانع شدم که وارد شدن به دوره ۱۲ قدم رو به تعویق بندازم‌.دلایل ذهنیم کاملا منطقی به نظر می رسید و چنان زیرکانه و با ظرافت دلایلم رو چیده بودم که فکر می کردم از روی حس خوب، تصمیم کاملا درستی گرفتم.

خبر گذاشتن قسمت دوم قدم اول رو که توی کانال دیدم، همه محاسبات ذهنیم به هم ریخت.

یک لحظه به خودم گفتم:

کجاست اون توکلی که می گفتی؟؟

منتظری همه شرایط ایده آل باشن و بری توی دوره ای که تقریبا یک سال هست براش ارتعاش می فرستی؟؟

این بود ایمان راستینی که ادعا داشتی ؟؟

این دلایلی که برای راحتی حاشیه امن ذهنی ت نوشتی، صدای ترس و ترید هست یا صدای ایمان؟؟

اولین جایی که بهش سر زدم فصل ” ایمان راستین” کتاب ” رویاهایی که رویا نیستند” بود.

راستش بخاطر اون همه نجوای شیطان که بسیار هوشمندانه من رو از خواسته م دور می کرد، از خودم خیلی خجالت کشیدم .

خدایا شکرت که استاد عزیزمون چنان زیبا و اصولی قوانین رو بهمون یاد میدن، که یاد گرفتم مچ پای اسب چموش ذهنم رو بگیرم.

تقریبا سه روز هست که به لطف خدا اولین قدم از ۱۲ قدم رو برداشتم.

چنان حس آرامش و اطمینانی بر وجودم حاکم شده که قابل وصف نیست.

در این سه روز از برنامه ای که برای دوره و فایلهای رایگان گذاشته بودم ، جلوتر افتادم.

نظم و ترتیب خاصی رو در یادگیری هام احساس می کنم، انگار قبلا یه اتاقی داشتم و یه عالمه مطالب ریخته بودم توش .

انگار با برداشتن قدم اول، نفس مسیحایی در این اتاق دمیده و همه چیز به طرز عجیبی مرتب رفته سر جای خودش‌.ارتباط منطقی بین مطالب برام روشن تر شده و آرامش فوق العاده ای در دلم برقرار شده.

هدف یک لحظه هست برای رسیدن و چه خوبه که داریم یاد می گیریم از مسیر و زیبایی هاش لذت ببریم.

ایمان دارم قراره در این یک سال اتفاقات بینظیری برای همه مون بیفته.

جایی که الان هستم برف زیبایی باریده و همه جا رو سفید پوش کرده، یاد معجون باورهام افتادم که همه ما داریم لایه لایه رنگ سفید روش می ریزیم و به فضل و رحمت الهی ، با درک مسیر تکامل، همرنگ این برف سفید زیبا میشیم.

فقط خواستم احساسم رو باهاتون سهیم بشم ، چرا که نظرات و تجربیات دوستانِ جانِ هم فرکانسی همیشه راه رو برام روشن تر می کنه.

در پناه ربّ العالمین