آگاهی های «قدم اول | دوره 12 قدم» در یک نگاه - صفحه 3

آیدا خانم عزیزم. ممنون از اینکه نظر و احساستون رو با من در میون گذاشتید. امیدوارم بتونم راهنمایی ای هر چند کوچک در این زمینه انجام بدم. این رو هم بدونید که شک کردن قدمی به سوی رسیدن به آگاهی های بیشتر هست.

من هم که اوایل با قوانین جهان هستی آشنایی کمتری داشتم خیلی چیزها رو تو ذهنم نمیتونستم حلاجی کنم. همش فکر میکردم این حرف استاد با اون یکی حرفشون تضاد داره. حتی به خانم شایسته ایمیل میزدم و میگفتم که من مثلا نمیتونم این چند تا مفهوم رو تو ذهنم با هم جمع کنم.

اما با توضیحات ایشون و بیشتر کار کردن روی فایل ها متوجه شدم که ایراد از درک من بوده نه حرف های استاد.

یکی از مسائلی که همیشه برای خودم سوال بود این بود که چطور میشه همزمان با تمرکز روی یه خواسته خاص و تجسم کردنش بهش وابسته نشد و دست خدا رو باز گذاشت.

من تو این تجربه پذیرش تحصیلی خیلی بهتر از قبل این موضوع رو درک کردم. وقتی ایده ادامه تحصیل تو وجودم شکل گرفت اصلا هیچ ایده ای نداشتم که میخوام تو کدوم کشور یا دانشگاه درس بخونم. هیچ اصراری هم روی یه کشور یا دانشگاه خاص نداشتم و گفتم که خدا من رو هدایت میکنه. یعنی در واقع دست خدا رو باز گذاشتم و از استرالیا گرفته تا مالزی برنامه های دانشگاه های مختلف رو تو اینترنت سرچ کردم.

بعد از چند هفته سرچ تعداد گزینه ها با خوندن شرایط پذیرش و شهریه و غیره هی برام محدودتر و محدودتر شد تا به یه انتخابی رسیدم که از همه نظر برام لذت بخش تر و ساده تر به نظر میرسید.

همونطوری که استاد بارها گفتن وقتی روی خودمون کار کنیم الهاماتی بهمون میشه که باید برای محقق کردنشون یه سری اقدام عملی انجام بدیم.

چون خداوند اون رشته و دانشگاه و کشور خاص رو به عنوان نشونه سر راه من قرار داد پس حالا دیگه من باید عزم جدی خودم رو برای محقق کردنش نشون میدادم. از اونجا بود که دیگه شروع کردم به تمرکز روی اون گزینه خاص تا بتونم هر مدرکی که لازمه رو با نهایت دقت آماده و ارسال کنم و برای هر مصاحبه و سوالی خودم رو آماده کنم. اینطوری میتونستم خودم رو هم بهتر تو اون شرایط تجسم کنم و به هدفم نزدیک تر بشم.

بعد از ارسال درخواستم دوباره دست خدا رو باز گذاشتم. گفتم خدایا من تمام آنچه لازم بود و در توان داشتم رو با تمام تمرکز انجام دادم. حالا اگر این دانشگاه پذیرش بهم نداد من اصراری روش ندارم و ناراحت نمیشم و با همین انرژی دوباره میرم روی یه گزینه دیگه تمرکز میکنم. چون مطمئنم خدا از بی نهایت طریق و از راه هایی که به عقلمون هم نمیرسه و به چشم ظاهر دیده نمیشن میتونه ما رو به خواستمون برسونه.

خواسته من تجربه لذت بیشتر از طریق ادامه تحصیل بود. اما از یه جایی به بعد برای فرم دادن به این خواسته باید روش تمرکز کرد و اقدام عملی انجام داد. درست همونطور که خواسته استاد مهاجرت به یه کشور انگلیسی زبان خوش آب و هوا بود. تا جایی که من درک کردم ایشون روی آمریکا اصراری نداشتن اما بعد از اینکه نشونه های رفتن به این کشور سر راهشون قرار گرفت، اقدام عملی هم در جهت رسیدن بهش انجام دادن، مثل پر کردن فرم سفارت و کارهایی که لازم بود از طرف ایشون انجام بشه. به نظر من این همون مرحله تمرکز روی خواسته هست. ایشون تو یکی از فایل هاشون گفتن که اگر هم جور نمیشد ناراحت نمیشدن یعنی باز هم دوباره دست خدا رو باز گذاشتن. من به این میگم یه پارادوکس شیرین.

جدیدا در یک کتاب زیبا به این جمله برخوردم: تسلیم شدن در برابر حق نه ضعف است نه انفعال. برعکس، چنین تسلیم شدنی قوی شدن است به حد اعلی. انسان تسلیم شده سرگردانی در میان موج ‌ها و گرداب ‌ها را رها می‌کند و در سرزمینی امن زندگی می‌کند.

به نظرم این جمله قشنگ توصیف میکنه که تسلیم بودن به معنی انفعال نیست و یه سری کارها باید از طرف ما انجام بشه.

خانم «زینب مظاهری» جدیدا تو کامنتی که روی کانال تلگرام منتشر شد خیلی زیبا تمرکز و باز گذاشتن دست خدا در مورد انتخاب همسر و ازدواج رو شرح دادن که پیشنهاد میکنم اون نظرها و نظرات تکمیلی ایشون در پاسخ به سوالات دوستان رو مطالعه کنید.

در مورد این هم که چند درصد مواقع احساسم خوب بود باید بگم که همونطوری که استاد گفتن اتفاقات و شرایط و افراد به واسطه فرکانس های غالب ما وارد زندگیمون میشن. من هم تو این مدت اکثر روزها فرکانسم مثبت بود و فقط دو روز یعنی روز قبل از مصاحبه و روز قبل از اعلام نتیجه استرس داشتم و حسم به اندازه روزهای دیگه خوب نبود که باز هم سعی کردم با گوش دادن به فایل های استاد و مطالعه آیات قرآن نجواهای ذهنم رو خاموش کنم. ما انسان هستیم و نمیتونیم از خودمون انتظار داشته باشیم که صد در صد مواقع احساسمون خوب باشه اما باید از خودمون انتظار داشته باشیم که تو احساس بد نمونیم.

این رو هم بگم که به مرور با طی کردن مسیر تکامل و کسب تجربه های بیشتر خیلی از قوانین برای من روشن تر شد و الان راحت تر میتونم اونها رو در کنار هم برای خلق خواسته هام به کار بگیرم.

امیدوارم این توضیحات براتون مفید بوده باشه. ممنون که با سوالاتتون باعث شدید من هم باورهای خودم رو مرور کنم.

سوسن خانم عزیز، چقدر زیبا و تاثیرگذار احساساتتون رو بیان کردید. نمیدونید چقدر خوشحال شدم وقتی دیدم به اشتراک گذاشتن آگاهی ها و نتایجی که با لطف خدا و کمک استاد عزیزمون به دست آوردم تونسته باورهای شما رو تقویت کنه.

بابت پیشنهادهای کاری ای که به واسطه فرکانس های خوب خودتون دریافت کردید هم بهتون تبریک میگم. این که گفتید چنین دستاوردی با منطق جور در نمیاد من رو یاد این سخن خداوند انداخت که تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ. امیدوارم همیشه زندگیتون سرشار از روزی های بی حساب باشه.

فرزانه خانم عزیز، دوست خوبم. خیلی ممنون از کامنت زیبایی که نوشتید. خوشحالم که افتخار این رو پیدا کردم که بتونم بخشی از آگاهی ها و نتایجی که به لطف خدا و از طریق این سایت فوق العاده به دست آوردم رو با شما دوستان عزیزم به اشتراک بزارم. چقدر بودن با افرادی مثل شما زیباست. مشتاقانه منتظر شنیدن خبرهای خوب از طرف شما هستم.

سلام دوست خوبم. ممنون از کامنت زیباتون. متن پروفایل شما رو خوندم و باید به خاطر این همه دستاورد و آگاهی در این سن کم بهتون تبریک بگم. مطمئنم که با این پشتکار بلندترین قله های موفقیت رو فتح خواهید کرد.

سلام به شما دوست عزیز. ممنون از وقتی که برای به اشتراک گذاشتن نظرتون گذاشتید. من هم آرزو میکنم که لحظه به لحظه تمام جنبه های زندگیتون با استفاده از این قوانین شیرین تر و لذت بخش تر بشه. سلامت و سعادتمند و ثروتمند باشید.