هدفی متفاوت برای سال جدید - صفحه 2

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لِأَبِیهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَهً إِنِّی أَرَاکَ وَقَوْمَکَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ» ؛ «وَکَذَٰلِکَ نُرِی إِبْرَاهِیمَ مَلَکُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ» (ﻭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﺁﺯَﺭ ﭘﺪﺭﺵ، ﮔﻔﺖ: «ﺁﻳﺎ ﺑﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺪﺍﻳﺎﻥ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻱ؟ ﺑﻲ ﺷﮏ ﺗﻮ ﻭ ﻗﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ.») ؛ (ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻠﻜﻮﺕ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻳﻢ، ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ. (74-75 أنعام)

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

سلام و درود فراوان به سعیده جان نورانی پروردگارم. الهی که در پناه رب العالمین عالی عالی عالی باشی‌.

از همین تریبون یه سلامی هم عرض کنم به حسین جان عبادی؛ حسین فامیلیت منو یاد این آیه قرآن میندازه «نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (به بندگانم خبر ده که یقیناً من بسیار آمرزندهٔ مهربانم.)

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

سعیده جان من دوتا کامنت شما رو باید جواب میدادم ولی وقتی کامنت شما رو برای حسین جان خوندم دیدم همینجا جای مناسبه. هم بخاطر آیاتی که توی کامنتت نوشتی و هم بخاطر نوشتن از قدم هفتم. از طرفی وقتی هدایت خواستم (بقول خودت بر اساس سنت نانوشته) از قرآن ، آیات شگفت انگیز سرگذشت ابراهیم نبی اومد و تذکرش در مورد شرک و ایمان و یقینی که خداوند توی مسیرش بهش عطا می‌کنه.

از خداوند درخواست کمک و هدایت میکنم که بتونم بین همه این موضوعات ارتباط برقرار کنم و دریافتیم رو مکتوب کنم که من به اندازه نفس کشیدن هم ناتوان و محتاج اربابم هستم.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

یه حسی صبح منو از خونه کشوند بیرون، و با اینکه ساحل بوشهر این روزها خیلی شلوغه و قدم به قدم چادر زدن و جای پارک نیست ولی من یه گوشه خلوت و ساکت زیر سایه درختها پیدا کردم که با رب العالمین خلوت کنم. داشتم جلسه پنج قدم هفت رو گوش میدادم و صحبتهای استاد توی سرم آلارم میزد. استاد یه تذکر میده در مورد الگوها و محدودیت های قدیمی که توی ذهن ما باقی مونده. و ما با همونها دست و پای خودمون رو بستیم و حرکت نمی‌کنیم.

من تا الان چهارصفحه‌ باورهای ذهنم رو ریختم روی کاغذ تازه رسیدم به دقیقه 17:30 فایلی که یک ساعت و 35 دقیقه است.

«محدودیت هایی در مورد کار و شغل و یا سرمایه داشتن برای شروع کار یا دلسوزی و ترحم در مورد خانواده و همسر یا در مورد آزادی و امنیت و اینکه چقدر بهانه میاریم برای حرکت نکردن یا شرایطی مثل تحصیلات ، حمایت خانواده ، ارثیه گرفتن و حتی آدمهای هم مدار دور و برمون باشند تا من رشد و پیشرفت کنم…» (به نوعی با آیاتی که توی کامنتت نوشتی هماهنگی داشت)

ته همه اینها به یک چیز رسیدم ، کنتراست توحید و شرک. تضاد بین سفیدی مطلق و سیاهی مطلق.

وقتی شرایط بد شغلی و فقر و بی پولی رو تحمل میکنم ولی بخاطر وجهه و پرستیژ از این شغل در نمیام من مشرکم (باور کن این خود افشایی ها برام خیلی سخته ولی باید بنویسمش تا توی ذهنم ثبت بشه) اینکه به لحاظ روحی در عذاب باشم ولی بگم فلانجا دارم کار میکنم ، عنوان شغلیم اینه، خب این اگه شرک نیست پس چیه؟ اینکه پناه ببرم به یک سری حاشیه امنیت کاذب که فکر میکنم امنیت دارم در حالیکه شرک واقعیه و ضربات عدم امنیت رو از شرک میخورم. امنیتی که توی ذهن ماست بسته به شرایط و موضوعاتیه که شرک آلوده (عملاً ترس ناشی از شرکه، اضطراب ناشی از عدم ایمانه). بعد تعجب میکنم چرا بدبختم؟

آزادی از چی میاد از توحید و ایمان و توکل. (وقتی استاد میگه آزادی مالی و زمانی و مکانی) اون کسی که توحید عملی داره، حرکت می‌کنه با ایمان به اینکه خداوند توی مسیر هدایتش می‌کنه. امنیت واقعی از توحید میاد و نه از عوامل شرک آلود. اینقدر قرآن مثال زده و استاد توی دوره ها بارها بهمون گفته. اتفاقاً توی همین قدم هفت استاد در موردش صحبت می‌کنه (فکر کنم جلسه شش) که نوح و ابراهیم و لوط و موسی و پیامبر اسلام اینها به توحید وصل بودن توی امنیت کامل هم بودن، علیرغم اینکه باید سیبل هدف‌گیری همه دسیسه‌ها میشدن. اون چیزی که عامل اصلی امنیت واقعی میشه توحیده، نه شرک. اتفاقاً این امنیت با آزادی همراستاست . اون امنیت توی ذهن من امنیت نیست ، حاکمیت ترس ناشی از شرکه. هم توحید دارن ، هم امنیت دارن و هم حرکت میکنن (بقول استاد آدم نامناسب به دسترسی فرکانسی نداره بهشون).

یا اینکه بهانه میارم برای حرکت نکردن، شرایط اینه، من تحصیلاتشو ندارم، من فلان امکانات رو ندارم. وضعیت جامعه، وضعیت خانواده ، وضعیت سن و روابط و فلان و فلان … اینم شرکه، که من فکر میکنم همه این عوامل قدرت دارن ولی یگانه فرمانروای مطلق همه کیهان که داره تریلیون ها کهکشان و کوادریلیون ها ستاره و پنتیلیون ها اجرام آسمانی رو مدیریت می‌کنه قدرت مدیریت زندگی منو نداره ((واحد شمارش اعداد بود ، «مقادیری ایموجی خنده» به ترتیب میشه میلیون ، بیلیون«همون که بهش میگیم میلیارد» تریلیون، کوادریلیون ، پنتیلیون ، سیکستیلیون، سپتیلیون، اکتیلیون، نونیلیون ، دسیلیون ؛ اینا رو داشته باش تا از اکتشافات بعدیم رونمایی کنم))

صرفاً جهت زنگ تفریح وسط کامنت بود.

در ادامه رسیدم به یه وجه دیگه از شرک. یه زمانی ما عوامل رو قدرت میدیم و شریک خدا قرار میدیم. یه زمانی پا توی کفش خدا میکنیم تلاش می‌کنیم نقش خدا رو برای دیگران بازی کنیم. با احساس مسئولیت الکی با احساس ترحم و دلسوزی ، با این ذهنیت که من باید برای خانواده ام یه کاری بکنم … خانواده من توی نقطه کور خدا قرار گرفتن ، خدا حواسش بهشون نیست ، من باید اینجا شریک خدا باشم تا به خانواده ام کمک کنم. کسی که شنا کردن بلد نیست میخواد بشه نجات غریق.

بقول استاد توی دوازده قدم (فکر کنم قدم پنج) ما ناتوانیم در تغییر دیگران و تواناییم در تغییر خودمون.

اینها بخشی از باورهای شرک آلودی بود که من از خودم کشف کردم و ریختم روی کاغذ و هنوز 1 ساعت و 18 دقیقه دیگه از فایل مونده. (الان تا حدودی دارم میفهمم اون جمله استاد شایسته یعنی چی که میگفتن : این مرد بی نظیره، این مرد بینظیره)

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این آگاهیهای توحیدی.

ذیل یکی از باورهای شرک آلود وقتی داشتم باور توحیدی مینوشتم ، نوشتم «توحید از هر جهت سوده و سود» . توحید آزادی میشه،. امنیت میشه ، رزق و رحمت میشه ، توحید سلامتی و روابط میشه، توحید خانواده و جامعه و ثروت میشه. ببین ما از جامعه تقریباً جدا شدیم و دیگه با افکار شرک آلود جامعه همراهی نمی‌کنیم ، ولی آیا از ارتباطات اجتماعی محروم شدیم؟؟ خداوند یه جامعه توحیدی به ما هدیه داده هر وقت بخوایم میتونیم ساعتها و ساعتها از توحید بشنویم و از توحید حرف بزنیم و بنویسیم.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این سایت و این جامعه توحیدی و این آموزشهای نورانی. از خداوند میخوام ما رو در مدار توحید اوج بده و غل و زنجیر شرک رو از پای ما باز کنه.

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق و نورانی و متنعم باشید.

«فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»

سلام و درود حسین جان

الهی که در پناه رب العالمین حال دلت عالی عالی عالی باشه. خیلی ممنونم ازت حسین جان ، از صمیم قلبم دوستت دارم.

ببخش کامنتتو با تاخیر جواب میدم. خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر همه اتفاقات ریز و درشتی که میاد بهمون بگه «رشته ای بر گردنم افکنده دوست ، میکشد آنجا که خاطر خواه اوست» الهی صد هزار مرتبه شکر که همه آدمها و همه شرایط وجه زیباش رو به شما نشون میدن تا بگن حسین تو در آغوش خداوند هستی.

حسین جان الهی که همیشه همیشه در آغوش مهربانی رب العالمین از بی‌نهایت نعمت و ثروت و فراوانی و آرامش و احساس مثبت متنعم باشی در کنار خانواده محترم تون.

«فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»