روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 1

ردپای روز یازدهم

با سلام و درود به اعضای محترم سایت و استاد گرانقدر و مریم جان عزیزم

چقدر این فایل خیالمون را راحت کرد که شادی شادی بیشتری میاره.

من قسمت غم غم بیشتری میاره رو سالها تجربه کردم.حالا میخوام این شکل جدید از زندگی رو تجربه کنم.وقتی چیزی ناراحتم میکنه یا اندوهگینم میکنه میگم صبر کن و به صداهای توی سرت گوش بده ببین چی اونجا میگذره که حست رو بد کرده.

بعد میبینم یه نجوای شیطانیه که معمولا ریشه اش فقر و کمبوده.یا ترس از تسلط بقیه روی زندگیم.بعد به خودم میگم دنیا دنیای فراوانیه و تو خالق زندگی خودت هستی تنها کاری که باید بکنی اینه که فرکانسهای ارسالی ات رو شناسایی کنی و در جهت خواسته ات فرکانس بفرستی.همین.

یه نکته جالب دیگه هم استاد توی این فایل گفتن

اینکه سالها طول میکشه تا ما افسرده بشیم اما قدرت حال خوب اینقدر زیاده که با چند روز تغییر میتونیم حالمون رو خوب کنیم.

و اینکه واقعا وقتی لطف خدا شامل حالمون میشه اندوه ازمون دور میشه.

سپاسگذار خداوندم که در مسیر این آگاهی ها قرار گرفتم و هر روز از روز پیش آرامش و شادی بیشتری رو دارم تجربه میکنم

ردپای روز نهم

با سلام خدمت استاد عزیز مریم جان شایسته و دوستان همفرکانس

خیلی جالبه.دیروز این شعر حافظ رو استوری کردم

گفت آسان گیر کارها کز روی طبع

سخت میگیرد جهان بر مردمان سخت کوش

و امروز استاد این شعر رو توی این فایل خوندن.

آروم آروم دارم درک میگیرم این رها بودن و وابسته نبودن رو.مرتب در طول روز به خودم میگم رها باش فقط خودت و خدات رو عشقه.

رو به آسمون میگم من و تو

بعد میگم تو و من و این توی دومی عجیب قدرت داره و آرومم میکنه انگار من توی بزرگی اون غرق میشم .توی آغوش خداوند قرار میگیرم و گرمای محبتش رو حس میکنم.

خدا رو شکر بابت بودن در مسیر رشد و آگاهی

سلام و درود به استاد عزیز و مریم جان شایسته و دوستان هم فرکانس

ردپای روز هفتم سفرنامه

واقعا این کنترل وردی ها نکته خیلی خیلی مهمی است که متاسفانه علی رغم تاکید استاد جدی اش نمیگیریم.

روزهایی بود که خیلی منفی باف بودم و دنبال خبرهای منفی و زندگیم جهنم بود. جهنم یک مکان نیست یک احساسه.احساسات منفی.

اهمیت کنترل ورودی ها رو بعد از سه سال و کلی بالا پایین شدن درک میکنم.

منظورتون از اهرم رنج و لذت اینه که هر وقت داریم فکرهای منفی میکنیم یا ورودی های بد داره وارد ذهنمون میشه با خودمون یک لحظه تصور کنیم که داریم یک غذای گندیده کپ زده متعفن رو میخوریم.

الان که دارم مینویسم هم حالت تهوع بهم دست میده.

این صحنه رو تجسم کنیم و از شماره پنج تا یک بشماریم و خودمون رو پرتاب کنیم به حالت مثبت.

هی با خودمون مرور کنیم که اون افکار منفی نتیجه اش تباهیه.

پس ورودی هامون رو مثبت کنیم تا خروجی هامون تغییر کنه.

در پناه حق

سلام به همه عزیزان

تعهد دادم به خودم که تا سفرنامه هر روز رو ننوشتم به روز بعد نرم.

بدجور تو روز پنجم قفل شده بودم.فایل صوتی رو گذاشته بودم روی تکرار و همه اش میگفتم آینده زندگی مشترکم اصلا جالب نیست و باید طلاق بگیرم.

امروز آرومترم.میگم درسته که روابطم نیاز به تغییر داره ولی هنوز راهی هست که من امتحان نکردم و اون تمرکز صد در صد روی نکات مثبت همسرم هست.عزت نفسم پایینه و توی این رابطه خودم رو مسافر میبینم انگار همیشه چمدونم دم در آماده است و هر کسی از اون دور دورها هم رد میشه من با خودم فکر میکنم که صاحبخانه داره میاد پس من باید زحمت رو کم کنم.

تصمیمم چیه؟

الان اول دی ماهه.تصمیم دارم دوره عشق و مودت رو شروع کنم به صورت جدی کار کنم.

تا حالا فقط شنیدم.نه خلاصه نوشتم نه باورها رو استخراج کردم نه هیچی.فقط به قول استاد مثل روزنامه خوندم.

ولی من یه موجود فرکانسی هستم.میخوام فرکانسم رو تغییر بدم و مدارم رو عوض کنم.

پس دوره نود روزه ام رو از امشب استارت میزنم.

به امید حق

آگاهی های این سفرنامه واقعا عجیب و غریبه و انگار برای همون روز و همون حس من طراحی شده.در زمان درست در مکان درست قرار دارم.

خدایا شکرت بابت بودنم در مسیر رشد و آگاهی و سپاس ویژه از استاد عزیز و خانم شایسته واقعا نامبر وان

سلام و درود

برگ سوم سفرنامه من در چله اول

اول خدا رو شکر میکنم که توی این مسیر الهی قرارم داد.

واقعااا همه چی از اعتماد کردن به خدا شروع میشه.من سالهای زیادی بود که خدا رو توی زندگیم نداشتم و همه جور سختی و درد و تحقیرهای روانی رو تحمل کردم.

ولی الان پشتم گرمه.دلم قرصه.میگم چی میخوای؟

خلقش کن.اگه نمیشه فرکانسهای قاطی میفرستی.

هم خواستن هم نخواستن.

گوش کن ببین ذهنت داره چه میگه بعد با باورهای توحیدی جوابش رو بده.

هر آنچه که قلبت باور کنی در مغزت مشاهده خواهی کرد.

واقعااا توکل حضرت ابراهیم عجیب و غریبه.

بچه ام از مدرسه نیومده بود و دیر کرده بود هول شده بودم و کنترل ذهنم برام سخت بود.

خیلی راه داریم ولی خدا رو شکر که توی مسیریم