روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 109

❤❤❤به نااااااامِ خدااااااایِ وهااااااااب❤❤❤

سلااااااااااام……….. سلاااااااااااام……… سلاااااااااااام….

روزِ چهاردهم۱۴ معصومه ملک زاده:حاضر✋😍

خیلی خیلی زیاد با این فایل و متنِ زیبا و آگاهانه و ریزبینانه ی مریم جااانِ شایسته کِیف کردم.و الان دو روزه که فقط دارم به این متن و فایل فکر میکنم.حتی امروز توو مسیرم از خونه به خیابون و بالعکس فقط و فقط داشتم فکر میکردم و مرور میکردم.چقدررررر آگاهی توو این فایل وجود داره.خدایا ششششکرت.

بیشتر که فکر میکنم متوجه میشم که تغییر یکی از بزرگترین و پایه ترین قوانینِ این جهانِ پهناور هست.خورشید جاش رو به ماه و ماه جاش رو به خورشید،شب جاش رو به روز و روز جاش رو به شب میده.حتی ابرها هم ساکن نیستن و دائم در حالِ تغییرِ مکانشون هستن.فصل ها هم هیچوقت ساکن نبودن و با تغییرِ فصل همه ی طبیعت هم تغییر میکنه و و و ….. این یعنی (تغییر).

اکثرا بر این اعتقادیم که تغییر خیلی خیلی سخته حتی منم میگم خیلی سخته،اما الان در این بُرهه از زمان که بیشتر توجه میکنم میبینم که اصلا تغییر توو وجودِ ماست،اما خودمون باعث شدیم که تغییر برامون سخت جِلوه کنه.مثلا ما از شکمِ مادرِ عزیزمون که یه دنیا بود برامون،تغییر کردیم و به این دنیا اومدیم،توو همون حالت نموندیم و بزرگ تر شدیم و و و … این یعنی تغییرِ شیرین.

استادِ جاااان من خودم به شخصه همیشه از تغییر وحشت داشتم،چه بسا که الان هم صادقانه وحشت دارم اما دارم رو خودم کار میکنم.مثلا وقتی که تازه ازدواج کرده بودیم،چند سالی توو یه خونه که خیلی کوچی‌ک بود زندگی میکردیم و انقدررررر به اونجا عادت کرده بودم که هیچوقت فکر نمیکردم که یه روزی بااااید از اونجا بریم.دقیقا درست میگین استادم،خیلی خوبه که خودمون وقتیکه اونقدر شرایط واسمون عادی و همیشگی جِلوه نکرده،فکرِ تغییر باشیم وگرنه جهان با چَک و لَگَد ما رو به تغییر وا میداره.وقتی اون بالا گفتم که تغییر سخت نیست و توو وجودِ ماست،به این خاطر بود که استاد گفتن خودتون تغییر کنین تا اینکه مجبور به تغییر بشین، تغییر وقتی سخت میشه که ما در مقابلش مقاومت داریم.

خلاصه،شرایط طوری شد که ما باااااااید از اون خونه میرفتیم.من کلی گریه کردم👈 (تغییر با چَک و لَگَد و تغییرِ سخت) و کلی میترسیدم که حالا چی میشه؟👈(بی ایمانی و نجواهایِ شیطان)

اولش خیلی خیلی سخت بود،اما کم کم متوجه شدم که چقدررررر عااالی شد که از اونجا👈(نقطه ی اَمن) نقلِ مکان و جدا شدیم.هم خونمون بزرگتر شد،هم پولِ پیشمون بیشتر شد و هم قوی تر شدیم و تغییر کردیم👈(تغییر شیرین)

حتی به نظرِ من بزرگترین و زیباترین تغییرِ شیرین،رفتن از این خانه که این دنیاست و پیوستن به منبع و ابدیت که آخرت و در نهایت خداست.واقعا اگر این تغییر نبود،چقدرررر این دنیا کسل کننده و تکراری و بی معنا بود.خداروشششششکر.

خ ل ق = خلق

خدایاااااااا ششششششکرت.

چقدرررر زیباست که من خالقِ زندگیِ خودم هستم.واقعا چنین خدایی سزاوارِ ستودن است.

خدایِ مهربون خصلتِ بزرگ و زیبایل خودش که خالق بودن هست رو به ما که اشرفِ مخلوقات هستیم هدیه کرده. داشتم به این فکر میکردم که چقدرررر خالق بودن شیرینه.مثلا کوچکترین مثال یه ظرفِ زیبایِ سفالی هست که ما خلق میکنیم و با افتخار میشیم خالقِ اون.از یه گِل، یه اثرِ خیلی زیبا خلق میکنیم و لذت میبریم.

وااااااای استااااااد،چقدررررر زیبا و عاااالی قوانین رو درک کردین.ستاره ی قطبی زیباترین نام برایِ خلقِ خواسته هامون هست.به محضِ اینکه شروع کردم به نوشتن و تجسمِ خواسته هام،برام اتفاق میفته و خلق میکنم خواسته هام رو.هر چند که خلق کردن هم صد در صد به تکامل نیاز داره و باید از چیزهایِ کوچیک خلق رو شروع کنیم.من امروز خواستم که آسانسور درست در جایی باشه که من هستم و خلقش کردم.من امروز خواستم که چراغ سبز بشه و ماشینا بایستن و من رَد بشم و خلق کردم.خداروشششششکر.

استادِ عزیزم اولِ فایل که گفتین یه مدت نبودین و دلتنگ بودین،با اینکه این فایل واسه مدتها پیشه،اما واقعا منم دلتنگتون شدم😘😘😘🤭🤭🤭

واقعا که این چنین خدایی ستودنی ست.واقعا از خدا ممنونم و شکرش که به ما اجازه داد که خالقِ زندگیِ خودمون باشیم.

بچه ها فکر کنین که اگه همه چیز از قبل مثلِ تقدیر و سرنوشتی که اکثرا قبول دارن،بود،چقدرررر زندگی پوچ و خسته کننده بود.وقعا خداروشکر که ما اختیارِ زندگیِ خودمون رو داریم👈(قدرتِ اختیار و برتری به همه ی موجودات)

واقعا استادِ جااااان وقتیکه گفتین که میخواستین برین بندرعباس و اونجا بر خلافِ چیزی بود که دوستتون گفته بود،یادِ این مثال افتادم که:شنیدن کِی بُوَد مانندِ دیدن.ما آدما اکثرا منتظریم ببینیم که دیگران چی میگن،به خاطرِ همین هم اکثرا حرکت نمیکنیم که تغییر کنیم زندگیِ زیبایی رو خلق کنیم.اگر شما به حرفِ دوستتون گوش میکردین و بندرعباس نمیرفتین،مطمئنا الان اینجایی که هستین نبودین.

استاد شما با مهاجرت هایی که داشتین و دارین،به نظرِ من چندین دنیا رو با هم تجربه کردین و میکنین و خیلی جالب و قشنگه.

استاد وقتی از تخم مرغ هاتون حرف میزدین،من تجسم کردم که منم تخمِ مرغ هام رو از لونه برمیدارم و شیری که تو لیوان ریختم و میخورم شیرِ گاو و گوسفند و بُزهایی هست که مالِ خودمه ووووو ‌کلی لذت بردم🥰🥰🥰😋😋😋

استاد جونم وقتی در موردِ موضوعِ خلقِ شرایط در هر جایی به نفعِ خودمون حرف زدین و وقتیکه گفتین که نباید جایی که میریم شرایطش ردیف باشه و خودمون باید شرایطِ دلخواهمون رو خلق کنیم،یادِ فیلمی افتادم که چند سالِ پیش دیده بودم که توو اون فیلم دختری به نامِ یانگوم بود که اصلا براش فرقی نمیکرد که الان کجاست و فقط به هدفش فکر میکرد و هر جایی بهترین شرایط رو برایِ خودش خلق میکرد و منتظرِ کسی نمیموند و بالا دستی ها فکر میکردن که اگه اونو تبعید کنن میتونن جلویِ رشدش رو بگیرن،اما اون خلافش رو ثابت میکرد و به بهترین نحو خالقِ زندگیِ خودش بود.البته استادِ عزیزم من اونموقع اینارو نمیفهمیدم و الان ازتون بابتِ آگاهی هایی که میدین تشکر میکنم.

استادِ جااااان این مطلبی رو که الان دارم میگم شاید ربطی به موضوع نداشته باشه.اما خودم اینو یه خلق و تغییرِ عالی توو وجودِ خودم میبینم. اینکه من چند روزه پیش یه آقایی رو دیدم که سوارِ یه بنزِ خوشگل بود😍.اونجایی که ما زندگی میکنیم کمتر کسی این ماشین رو داره. من با جرات رفتم جلو و از تهِ قلبم بهشون تبریک گفتم و براشون آرزویِ بهترین هارو کردم،که اگر معصومه ی قبل بود،شاید اصلا حالش بد میشد یا حسادت میکرد.به نظرم من اون لحظه م رو اونجور که قلبم راضی شد خلق کردم و تغییر رو در خودم دیدم.تبریک میگم به خودم.

در آخر باز هم از استادِ جاااااان و مریم جاااانِ شایسته و همه ی هم کلاسی هایِ عزیزم توو کلاسِ عباس منشی ها تشکر میکنم که دیدگاهم رو عاشقانه میخونین.

استادِ عزیزم تشکر به خاطرِ وجودت

دوستدارِ شما معصومه ملک زاده

😘😘😘😘😘😘😘😘

❤❤❤❤

❤❤ به ناااااااامِ خداااااااایِ وهااااااااب ❤❤

سلااااااااام. سلااااااااااااام. سلاااااااام.

معصومه ملک زاده:حاضر✋روزِ سیزدهم۱۳

واقعا خیلی برام سخته که اینو بپذیرم که من بعد از اییییینهمه دلسوزی،ایییییینهمه خودکوبی،ایییییینهمه خومو ندیدنام….بفهمم که اصلا من هیچ نقشی در بهبود یا خراب شدنِ زندگیِ دیگران ندارم.اما این جمله ی ارزشمند تا حدِ خیلی زیادی واسم مرحم میشه که( عدلِ خداوندِ عادل رو باور کنیم که به همه ی ما تواناییِ خلقِ زندگی مان،به وسیله ی باورهایمان را بخشیده است.) دقیقا این مثال واسه این روز از کلاسِ عباس منشی ها صِدق میکنه که کسی که خوابیده رو میشه بیدار کرد،اما کسی که خودشو به خواب زده رو نمیشه بیدار کرد.استادِ جاااان مهمانِ همسایه نخوابیده بلکه خودش رو به خواب زده.و عمرا همسایه نمیتونه اونو بیدار کنه.و قانون اینه که اجازه بده که خودش از خواب بیدار بشه.

حتی با اینکه بهترین شرایط رو براش فراهم کردن،اما اون دیوارِ نفوذش محکم بود و تغییر ناپذیر.و این برمیگرده به همون تفاوتِ فرکانسی.

استادِ جاااان،اونایی که به شما اعتراض میکنن که ما باااااید به دیگران کمک کنیم و …. احساسم اینه که متوجهه منظورِ شما نشدن.چیزی که من متوجه شدم اینه که اون کمک کردنی که شما میگین ممنوعه،دقیقا دخالت هست نه کمک.

استاد الان یه حرفی که از دخترم که فقط ۱۰ سالشه یادم افتاد اینه که گفت: مامان ما باید به من چه رو خودمون یاد بگیریم تا کسی به تو چه رو بهمون یاد نده.با اینکه دخترم سنش کمه اما خیلی خیلی فرکانسش نسبت به هم سن و سالاش بالاتره و درکش عالیه خداروششششکر…. چیزی که من متوجه شدم اینه که از دیگران حمایتِ بیجا نکردن،کمکِ واقعیه.اینکه به زور نمیشه به دیگران کمک کرد.مخصوصا تا وقتیکه خودمون رشد نکردیم به هیچ وجه نمیتونیم به کسی کمک کنیم.من خودم رو مثال میزنم: بدتر از همه اینه که من وقتی کسی ازم کمک میخواست،خودم رو به هر دری میزدم که به اون طرف نه نگم و(اعتمادِ به نفس و عزتِ نفس روزِ اولِ کلاسِ عباس منشی ها) حتما کمک کنم،حالا به هر طریقی که شده.خودم رو همیشه به دردسر مینداختم.اما از درون ناراحت بودم(خود کم بینی ) پس کمکی که منو ناراحت کنه کمک نیست.وگرنه منظورِ شما این نیست که اصلا نباااااید به کسی کمک کرد.و زیباترین مثالی که استادِ عزیزم فرمودن اینه که همه ی ما،همه ی ما،همه ی ما،به یک اندازه از ثروت ها و نعمت هایِ خداوند برخوردار هستیم.الله اکبر…. واقعا این خداوند ستودنی ست.خداروشششششکر…

اونایی که در موردِ کمک کردن اشتباه فکر میکنن،به نظرم مثلِ این میمونه که یه مادری که دیگه آخرایِ بارداریشه و خیلی سنگین شده و داره سختی میکشه،ما دلمون بسوزه و لازم بدونیم که کمکش کنیم و کاری کنیم که زودتر زایمان کنه🙄،چه اتفاقی میفته؟همه ی زحماتِ اون مادر از بین میره.

بارزترین مثال برایِ اینکه ما تسلیم هستیم در تغییرِ دیگران،بیمارانِ معتاد هستن که اگر کلِ دنیا جمع بشن،نمیتونن هیچ کاری انجام بدن تا اینکه خودشون بخوان که ترک کنن و خلاص بشن.

خداروشششششکر به خاطرِ امروز.خداروشششششکر به خاطرِ آگاهی هایِ نابِ فایلِ امروز.

در آخر باز هم از استاااااادِ جااااان و مریم جااااانِ شایسته و همه ی عزیزان تشکر میکنم که دیدگاهم رو با حوصله و عششششق میخونین.

دوستدارِ شما معصومه

💋💋💋

❤❤ به ناااااااامِ خداااااااایِ وهااااااااب ❤❤

سلااااااااام. سلااااااااااااام. سلاااااااام.

معصومه ملک زاده:حاضر✋روزِ سیزدهم۱۳

واقعا خیلی برام سخته که اینو بپذیرم که من بعد از اییییینهمه دلسوزی،ایییییینهمه خودکوبی،ایییییینهمه خومو ندیدنام….بفهمم که اصلا من هیچ نقشی در بهبود یا خراب شدنِ زندگیِ دیگران ندارم.اما این جمله ی ارزشمند تا حدِ خیلی زیادی واسم مرحم میشه که( عدلِ خداوندِ عادل رو باور کنیم که به همه ی ما تواناییِ خلقِ زندگی مان،به وسیله ی باورهایمان را بخشیده است.) دقیقا این مثال واسه این روز از کلاسِ عباس منشی ها صِدق میکنه که کسی که خوابیده رو میشه بیدار کرد،اما کسی که خودشو به خواب زده رو نمیشه بیدار کرد.استادِ جاااان مهمانِ همسایه نخوابیده بلکه خودش رو به خواب زده.و عمرا همسایه نمیتونه اونو بیدار کنه.و قانون اینه که اجازه بده که خودش از خواب بیدار بشه.

حتی با اینکه بهترین شرایط رو براش فراهم کردن،اما اون دیوارِ نفوذش محکم بود و تغییر ناپذیر.و این برمیگرده به همون تفاوتِ فرکانسی.

استادِ جاااان،اونایی که به شما اعتراض میکنن که ما باااااید به دیگران کمک کنیم و …. احساسم اینه که متوجهه منظورِ شما نشدن.چیزی که من متوجه شدم اینه که اون کمک کردنی که شما میگین ممنوعه،دقیقا دخالت هست نه کمک.

استاد الان یه حرفی که از دخترم که فقط ۱۰ سالشه یادم افتاد اینه که گفت: مامان ما باید به من چه رو خودمون یاد بگیریم تا کسی به تو چه رو بهمون یاد نده.با اینکه دخترم سنش کمه اما خیلی خیلی فرکانسش نسبت به هم سن و سالاش بالاتره و درکش عالیه خداروششششکر…. چیزی که من متوجه شدم اینه که از دیگران حمایتِ بیجا نکردن،کمکِ واقعیه.اینکه به زور نمیشه به دیگران کمک کرد.مخصوصا تا وقتیکه خودمون رشد نکردیم به هیچ وجه نمیتونیم به کسی کمک کنیم.من خودم رو مثال میزنم: بدتر از همه اینه که من وقتی کسی ازم کمک میخواست،خودم رو به هر دری میزدم که به اون طرف نه نگم و(اعتمادِ به نفس و عزتِ نفس روزِ اولِ کلاسِ عباس منشی ها) حتما کمک کنم،حالا به هر طریقی که شده.خودم رو همیشه به دردسر مینداختم.اما از درون ناراحت بودم(خود کم بینی ) پس کمکی که منو ناراحت کنه کمک نیست.وگرنه منظورِ شما این نیست که اصلا نباااااید به کسی کمک کرد.و زیباترین مثالی که استادِ عزیزم فرمودن اینه که همه ی ما،همه ی ما،همه ی ما،به یک اندازه از ثروت ها و نعمت هایِ خداوند برخوردار هستیم.الله اکبر…. واقعا این خداوند ستودنی ست.خداروشششششکر…

اونایی که در موردِ کمک کردن اشتباه فکر میکنن،به نظرم مثلِ این میمونه که یه مادری که دیگه آخرایِ بارداریشه و خیلی سنگین شده و داره سختی میکشه،ما دلمون بسوزه و لازم بدونیم که کمکش کنیم و کاری کنیم که زودتر زایمان کنه🙄،چه اتفاقی میفته؟همه ی زحماتِ اون مادر از بین میره.

بارزترین مثال برایِ اینکه ما تسلیم هستیم در تغییرِ دیگران،بیمارانِ معتاد هستن که اگر کلِ دنیا جمع بشن،نمیتونن هیچ کاری انجام بدن تا اینکه خودشون بخوان که ترک کنن و خلاص بشن.

خداروشششششکر به خاطرِ امروز.خداروشششششکر به خاطرِ آگاهی هایِ نابِ فایلِ امروز.

در آخر باز هم از استاااااادِ جااااان و مریم جااااانِ شایسته و همه ی عزیزان تشکر میکنم که دیدگاهم رو با حوصله و عششششق میخونین.

دوستدارِ شما معصومه

💋💋💋