روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 185

به نام خدا

به لطف خدا

در راه خدا

خدای خوبم رو سپاسگزارم بخاطر نعمت هدایتم و ازتون ممنونم اساتید عزیزم.

دوازدهمین برگ از سفرنامه توحیدی من:

خیلی عوامل وجود داره که میتونه ما رو به سمت خودش بکشونه برای اینکه به ما لذت و آرامش بده اما موضوعی که مهمه اینه که اون آرامشه چه کیفیتی داره و چه مدت زمانی طول میکشه میشه با خیلی چیزا به خودمون آرامش بدیم و دل خوش باشیم که این چن دقیقه یا ساعت یا روز از بند نگرانی هامون خلاص بشیم اما به چه قیمتی؟ آیا برابری میکنه اون کاری که برای رسیدن به آرامش میکنیم با اون بهایی که داریم براش پرداخت میکنیم؟

آیا این همون راهیه که باعث آسایش من میشه؟

آیا این راه باعث میشه من آرامش دائمی داشته باشم؟

همه این آیا ها رو باید بتونیم به درستی جواب بدیم

برای ما که وارد این وادی شدیم درک راه صحیح آروم کردن خودمون با کنترل ورودی ذهنمون خیلی راحت تره و همین عامله که باعث میشه ما خیلی نگران زندگی و مسائلش نباشیم چون به این نتیجه رسیدیم که ما خودمونیم که خالق زندگی خودمونیم ما خودمون هستیم که هرچیزی رو که بخوایم تو زندگیم.ن میسازیم این ماییم که نتیجه باورهامون بهمون انگیزه برای ادامه کار میده این ماییم که خودمون رو باور میکنیم و عزت نفسمون رو تقویت میکنیم تا به هر خواسته ای تو زندگیمون برسیم.

این ماییم که از علاقه مندی هامون ثروت خلق میکنیم و نمونه بارزش اون کسی که با علاقه ای که به تفریح و سرگرمی داشت اولین سنگ بناهای خلق شهری برای سرگرمی رو بوجود اورد و الان میلیلاردها دلار گردش مالی و خلق ارزش توی دنیا ایجاد کرده.

خدایا شکرت

به نام خدا

به لطف خدا

و در راه خدا

خدای خوبم رو سپاسگزارم بخاطر نعمت هدایتم و ازتون ممنونم اساتید عزیزم.

یازدهمین برگ از سفرنامه توحیدی من:

خدا رو شکر میکنم که قدم تو مسیر شناخت صحیحش گذاشتم و میتونم بفهممش.

این فایل و در کل این نوع نگرش استاد به قرآن در حقیقت چیزی بود که من رو با این کتاب اشتی داد خدا رو شکر میکنم که شخصیتی داشتم که همیشه به دنبال کشف خقیقت بودم و همه جا رو دنبالش گشتم و نتیجه ش هم شد هدایت به این مسیر و درک صحیح از خدا.

نکته جالب اینه که این حرفایی رو که استاد میگن دیگران درباره قرآن میزدن بهم به منم میزدن، من یه زمانی به تمام معنا مذهبی بودم زمینه های عرفان شیعی و ملاصدرا رو رو دنبال میکردم و حتی برای درک حقیقت میخواستم برم حوزه علمیه اما خدا هدایتم کرد و نرفتم بعد از مدتی متوجه مسائلی شدم که باعث شد به طور کامل از اسلام روی گردان بشم و کلا بشم نقطه مقابلش منم مثل شما استاد خیلی زیاد قران رو خوندم اونقدری که تعدادش از دستم در رفته یه برهه ای داشتم روی حفظ کار میکردم و خیلی چیزای دیگه اما وقتی راهم عوض شد برای اینکه به خودم اثبات کنم چیزی که اسلام نام داره (تعریفی که تمام جامعه از اسلام داره نه تعریف خانواده صمیمی عباس منش) تصمیم گرفتم بشینم و یک بار دیگه برای آخرین بار قرآن رو بخونم تا به خودم ثابت بشه و جالب اینه که اومدم تمام دلایلی رو که به نظر خودم ضد و نقیض هم هستن رو تو یه دفتر نوشتم برای اینکه اگه یه روزی خواست نظرم عوض بشه برم بخونمشون و جالب اینه که تمام اون دلایل با چنان منطقی جمع شدن که مو لای درزش نمیره.

اما اما اما بعد از آشنایی با شما یاد گرفتم که میشه به یه دید دیگه هم نگاه کرد میشه اینجوری دید که محمد خدا رو انتخاب کرده میشه دید که قرآن درکیه که محمد از خواست خدا داشته که قران رو نمیشه از شرایط زمانه ش جدا کرد و همه این اتفاقات باعث شد که باور من نسبت به این کتاب عوض بشه و شاید بعد از 2 سال گوش دادن فایل های شما من باهاش آشتی کردم. البته این رو بگم که هیچوقت به عنوان یک کتاب مقدس که از طرف یک نیروی برتر فرستاده شده نمیتونم بپذیرمش چون حس میکنم این طرز دید یه اشکالی داره و اون هم همون نگاه انسانی به خداست.

اما چیزی که هست و پیشنهادی که دارم براتون بیاین یه بار بشینیم و توی کلاب هوس درباره حمد و 5 آیه اول بقره من و شما با هم حرف میزنیم به خداوندی خدا اینقدر این بخش از قران تو وجود من ریشه زده که اصلا نمیشه به زبونش آورد یعنی هر موقع درباره ش حرف میزنم با کسی یا خودم بهش فکر میکنم به معنای واقعی از این دنیا خارج میشم شاید اگه بخوام یه فایل ازش پر کنم حداقل 2 ساعت حرف برای گفتن داشته باشم یه برداشت کاملا یونیک و شخصی برا من که مطمئنم گوش هر شنونده ای رو پر از توحید میکنه مطمئنم که هر کسی رو واله و شیدای این خدا میکنه و این اون هدیه ای بود که خدای من به دست شما به من هدیه داد. ازتون ممنونم.

نکته ای که برام جالبه اینه که این چیزایی که بی مریم درباره اهمیت شادی توی زندگیشون نوشتن میشه گفت یه شباهت 80-90 درصدی با زندگی من داشت با این تفاوت که من از اون جو غم و اندوه فرار نکردم و رفتم تو دلش و اینقدر غرق در این باورهای اشتباه شدم که اگه توی دعایی گریه م نمیگرفت و یا اینکه یه موقع هایی شاد بودم اینقدر خودم رو سرزنش میکردم که نگو و بالاخره یه جایی طاقتم طاق شد و نتونستم بیشتر از اون رو تحمل کنم و هم زمان یه سرس اتفاقات هم افتاد تا من هدایت بشم و از اون فضای منفی در بیام خدا رو شکر میکنم که من رو لایق هدایت خودش قرار داد و به چیزی که همیشه تو زندگیم دنبالش بودم به اون توحید و یکتا پرستی (که حتی اولش خودمم نمیدونستم خواسته واقعیمه) رسوند

خدایا شکرت

ازتون ممنونم

به نام خدا

به لطف خدا

و در راه خدا

خدای خوبم ازت ممنونم بخاطر نعمت هدایتم و ازتون ممنونم اساتید عزیزم

دهمین برگ سفر نامه توحیدی من:

خدا رو شکر که در مدار درک این آگاهی ها هستم.

کسی که عادت کرده به صحبت کردن از اتفاقات ناخواسته داره در واقع با هر بار صحبت کردن از اونها هم زمان چنتا از حواس و توانایی هاش رو بکار میگیره و به همین دلیل تمرکز و انرژی زیادی از ذهنش رو صرف فکر کردن درباره اون اتفاق میکنه یعنی به زبون ساده فرکانس قوی تری ارسال میکنه و نتیجه ش هم میشه تکرار همیشگی این اتفاقات توی زندگیش.

وقتی کسی همچین کاری میکنه در واقع داره از ناتوانی خودش صحبت میکنه از اینکه هیچ گونه قدرتی در خلق زندگیش نداره البته این باوریه که داره ولی دقیقا داره همین نا خواسته ها رو خلق میکنه و این شخص با ادامه دادن این روند هر روز داره باور محدود کننده عدم وجود خودباوری و لیاقت و عزت نفس در درونش رو تقویت میکنه و همین عامل باعث میشه که هر روز بیشتر از قبل از زندگی ایده آلش دور بشه هر روز درامد کمتری داشته باشه و هر روز در گیر و دار مسلائل و مشکلات بیشتری فرو بره.

پس برای اینکه ما عزت نفس خود باوری و لیاقت خودمون رو تقویت کنیم گام اولش این نیست که از خواسته هامون حرف بزنیم بلکه اینه که دهنمون رو ببندیم و از ناخواسته هامون حرف نزنیم تا بدین ترتیب بتونیم شخصیتی قوی و مستقل برای خودمون شکل بدیم و این یعنی ارزش سکوت

خدایا شکرت که دارمت

خدایا شکرت