روزشمارِ تحول زندگی من | فصل 1 - صفحه 207

روز بیست و دومم:

درود به زندگی و قوانینش و همه کسانی که زیبا زندگی کردن را دوست دارند و سلام به استاد عزیزم و بانو شایسته که زیبا زندگی کردن را به ما نشون میدهند و برای ذهن ما بدیهی اش می کنند.

هر موفقیت و تغییری از یک تصمیم شروع میشه. منم یک زمانی تصمیم گرفتم که زندگیم را به یک سمت و سوی دیگه ببرم.. حالا چه جوریش را نمی دونستم و هیچ ایده ای نداشتم. چون تا اون زمان کلاس و دوره ای برای توسعه فردی شرکت نکرده بودم.. و اتفاقی هدایت شدم به یک سمینار موفقیت که ظاهرا یکی از شاگردان قدیمی استاد عباس منش هم بوده… و با اینکه پرداخت هزینه هاش برام راحت نبود ولی پذیرفتم که النگو بفروشم ولی برم. وقت و هزینه بذارم ولی دیگه مثل قبل زندگی نکنم. چون به شدت احساس خستگی و کوفتگی می کردم.. مسائل حل نشده، افسردگی، خشم، مشکلات مالی، مشکلات عاطفی، آلرژی فوق شدید که عملاً به درمان جواب نمیداد، سردرگمی و مبهم بودن آینده ام و… که هر یکی از آنها خودش به تنهایی می تواند انگیزه و احساس نیاز برای تغییر باشد..

تو سمینارها به تدریج و کااااملا به تدریج دونه دونه گره هایی را از من باز یا شل کرد..

تصمیم گرفتم به جای هزینه برای دکتر و آزمایش و لباس و آرایشگاه و…. برم روی خودم کار کنم. و از این محرومیتی که برای خودم گذاشتم خوشحال و راضی بودم. چون یک عقیده دارم: ” همیشه میگم اگر پولی را به راه صحیحی خرج نکنیم لاجرم به ستم در راه چیزی که نمی خواهیم خرج خواهیم کرد.” و همین به من انگیزه میداد که برای خودشناسی و ارتقا فردی ام هزینه کنم. و میگفتم وقتشه… جا نزن… مشکلی که داشتم این بود که در انجام تمرینات و پیاده سازیشون مقاومت درونی داشتم…. شاید دلیلش ترس بود.. شاید دلیلش عدم احساس لیاقت و عزت نفس بود. ترس از موفقیت. شرک . حرف و قضاوت مردم و….

تازه اونجا شنیدم و درک کردم که باید مسئولیت صفر تا صد زندگی و اتفاقاتش را بپذیرم و بدانم که هرچه هست خودم کردم. تمااااامممم…. احساس مورد ظلم قرار گرفتن، قربانی بودن و مقصر کردن این و اون را بلکل باااااید باید بذارمش کنار. کاااااملا… به حرف آسون بود وااااای که چه کار سختی بود. ولی شد. باید میشد راه دیگری نبود….. وهرچه این مرحله سخت تر و کندتر پیش بره و تمرکز از روی دیگران برداشته نشه، مسیر اصلاح و رشد و ارتقا فرکانسی هم کندتر خواهد بود.

یادمه همون ابتدای شروع سمینارهای موفقیت، اتفاقی با اسم استاد عباس منش آشنا شدم ولی ظاهرا خیییلی فرکانسم پایین تر از اینها بوده که جذبش نشدم. حتی با اینکه توی سایت عباس منش عضو شده بودم و مرتباً ایمیل دریافت می کردم ولی جذب چنین آموزه هایی نمیشدم. شاید از قدرت سادگی زیاد کلام استاد بوده. شاید فکر می کردم مشکلات من با این راه کارهایی که استاد میگن حل نشدنی نیست… درسته که اون مسیرهای علمی واقعا به من کمک کردن ولی انصافاً آموزه های استاد عباس منش چیز دیگه ای هست…. و البته که حقیقت ساده هست و گاهی از فرط همین سادگی ما ازش غافل هستیم. خداوند همه موجداتش را هدایت می کند، میشه گفت شانس همون مطابقت فرکانسی که حاصل کار روی باورهاست و بدشانسی همون افت فرکانس و باورهای محدودکننده و حال خراب ماست.

به هرحال چیزی را در این جهان مفتی نمی دهند، هرگاه چرخ دنده مون بهش جفت شه چرخ زندگی مون شیرین می چرخه. ولی اگر چرخ دنده هامون شکسته یا خراب یا زنگ زده باشه، جهان میگه شررررررمنده، برو اول خودت چرخ باورهات رو اوکیش کن، چرخوندنش با من…

خدا را سپاسگزارم که مدتی هست همراه و هم فرکانس با خانواده عباس منش شدم. و همین خودش نقطه عطفی در زندگی من هست و دارم می بینم که داره چرخ حال و زندگیم بهتر و راحتتر می چرخه.

همواره زیر پرتو نور و الطاف الهی، سرشار از سعادت و ثروت باشیم.

روز بیست و یکم:

سلااااام بر مریم جاااان عزیز و شایسته و استاد عزیزم و کل خانواده عباس منشی

وااااااای خداااای من…. کلی هیجان زده شدم از خوندن متن خانم شایسته عزززیز…. قلبم را به طپش بیشتر واداشت… ممنون از اشتراک تجربه و حس و حالتون با ما. چقدر از خوندن برگ سفرنامه محمد جان کیف کردم و اشک ریختم… خداااایا شکرررت.. موفقیت هر کدام از دوستان حس و حال عجیبی به من میده و تایید بیشتری بر صحت این راه.

کلی با این جمله تون حال کردم که گفتید: “وقتی باورهای قدرتمندکننده تری می‌سازی و وارد مدار بالاتری می‌شوی‌‌، تغییرات آنقدر وسیع و متفاوت می‌شود و زندگی‌ات آنقدر زیبا و خواستنی می‌شود که‌، هیچ ربطی حتی به گذشته‌ی موفق‌ات هم نداری.” (چه رسد به گذشته درب و داغونم)

از خودت مدام بپرس:” آیا می‌خواهم همین شیوه را ادامه دهم؟

یا اینکه می‌خواهم تغییری جدی ایجاد کنم؟

مهم‌ترین نکته‌ای که این دوره فریاد می‌زد این بود که:

نمی‌توانی هم این خواسته‌های جدید را داشته باشی و هم در همین موقعیت شغلی بمانی.

نمی‌توانی همزمان هم بخواهی باورهایت را تغییر دهی و هم همان رفتارها و شیوه قبلی‌ات را دنبال کنی.”

و دریک کلام باید هر لحظه از خودت بپرسی:

«آیا می‌توانم به همان شیوه‌ای باورهای جدیدم را مراقبت و تغذیه کنم که‌، یک مادر‌، نوزاد تازه متولد شده‌اش را مراقبت و تغذیه می‌کند‌؟». این مهم ترین کار زندگی تو درباره پرورش باورهای نوپایت است.

من هم هر روز مدام به خودم میگم:صبا جاااان اگر می خوای چیزی به دست بیاری که تا حالا نداشتی، بااااید تبدیل بشی به کسی بشی که تا حالا نبودی” به قول استاد که گفتند ” من شخصیتم تغییر کرد”

بله ترس داره، اضطراب داره، گذر از بیابان داره، ورود به ناشناخته ها داره… بله …. ولی هرچی به ربت ایمان محکم تری پیدا کنی او تو را به بهترین مسیر هدایت و همراهیت خواهد کرد… پس نتررررس و حرکت کن

پس از گذر از 21 روز من هم مصمم تر شدم که این مسیر برکت را ادامه بدم و از باورها و دستاوردهای کوچک و نونهالم مراقبت کنم…. و این کار با عدم حذف آدم ها و موقعیت ها و باورها و افکار مخرب و سمی سخت تر و سخت تر خواهد شد… پس بزن آقا.. بزن.. تبر رو بزن

همواره زیر پرتو نور و الطاف الهی، سرشار از سعادت و ثروت باشیم.